Author:
Abstract
Çocuk istismarı veya çocuğa kötü muamele, fiziksel, duygusal, cinsel istismarın, ihmalin ya da ihmalkâr muamelenin her türünü teşkil eden, çocuğun sağlığına, hayatta kalmasına, gelişmesine ya da sorumluluk, güven veya güç ilişkisi bağlamında onuruna ilişkin gerçek ya da potansiyel zarara neden olan davranışlardır. Çocuk istismarı duygusal istismar, fiziksel istismar, cinsel istismar ve ihmal olmak üzere 4 tipte ortaya çıkabilmektedir. Bu istismar türleri ayrı ayrı uygulanmakla birlikte çoğu zaman birden fazla istismar türü aynı anda uygulanmaktadır. Çocuk istismarı, çok değişik sebeplere bağlı olarak meydana gelen karmaşık bir problemdir. Çocukların zihinsel, fiziksel ve duygusal açıdan yetişkinlere kıyasla daha güçsüz olmaları, yetişkinlere olan bağlılıkları çocuk istismarının nedenleri olarak görülmektedir. Genellikle çocuklarını istismar eden bireyler kendi çocukluğunda istismara uğramıştır. Hayat boyunca karşılaşılan olumsuz tecrübeler, bireyin psikolojik sağlığını etkileyen risk faktörleri arasında yer almaktadır. Destekleyici yetişkine olan bağlılık, çocukların olumsuz davranışların etkisinden kurtulmasına yardımcı olmakta, içinde yer aldığı toplumda güvenilir kişilerin varlığı iyileşme ve başa çıkma davranışlarının güçlenmesini sağlamaktadır. Çocuk Hakları Sözleşmesi, Çocuk İzleme Merkezi, Koruyucu Aile Hizmetleri, Evlat Edinme, Çocuğun Aile İçinde Bakımı ve Korunması, Çocuk Destek Merkezi, Kurum Bakımı; hukuk bağlamında ise, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu, Çocuk Hakları Sözleşmesi, 1982 Anayasası, 4857 sayılı İş Kanunu, Türk Medeni Kanun’u, Türk Ceza Muhakemesi Kanunu, Türk Ceza Kanunu ile çocuk istismarına karşı önlemler alınmaktadır .Çocuk istismarı birincil, ikincil ve üçüncül seviyede müdahaleler, bireysel, toplumsal ve evrensel koruma çalışmaları ile de önlenebilmektedir. İstismar durumunda bireye yapılacak müdahale yaklaşımları olayın özelliklerine göre değişmektedir. Rehberlik ve psikolojik danışma uzmanları tarafından, olaya uygun olan yaklaşım belirlenmekte ve ona göre müdahale yapılmaktadır.
Keywords
Abstract
Child abuse or child maltreatment is any form of physical, emotional, sexual abuse, neglect or negligent treatment that causes actual or potential harm to a child's health, survival, development or dignity in the context of responsibility, trust or power relationships. Child abuse can occur in 4 types: emotional abuse, physical abuse, sexual abuse and neglect. Although these types of abuse are applied separately, more than one type of abuse is often applied at the same time. Child abuse is a complex problem that occurs due to many different reasons. The fact that children are mentally, physically and emotionally weaker than adults and their attachment to adults are seen as the causes of child abuse. Generally, individuals who abuse their children have been abused in their own childhood. Negative experiences encountered throughout life are among the risk factors that affect the psychological health of the individual.Dependence on supportive adults helps children to get rid of the effects of negative behaviors, and the presence of reliable people in the society they live in helps to strengthen their recovery and coping behaviors.Convention on the Rights of the Child, Child Monitoring Center, Foster Family Services, Adoption, Child Care and Protection in the Family, Child Support Center, Institutional Care; In the context of law, measures are taken against child abuse with the Child Protection Law No. 5395, the Child Rights Convention, the 1982 Constitution, the Labor Law No. 4857, the Turkish Civil Code, the Turkish Criminal Procedure Code, and the Turkish Penal Code. Child abuse can also be prevented with primary, secondary and tertiary interventions and individual, social and universal protection efforts. Intervention approaches to the individual in case of abuse vary according to the characteristics of the event. The appropriate approach to the event is determined by the guidance and psychological counseling experts and intervention is made accordingly.