Abstract

20. yüzyılın en önemli sanatçılarından biri Francis Bacon’dır. Sanatçının yapmış olduğu eserlerinin oluşumu, izlediği yol ve sanatsal olguların ortaya çıkarılması açısından önemlidir. Elde edilen bulguların bu konuda yapabilecek yeni araştırmalara ve sanat eğitimi alan öğrencilere yol gösterici olacağı umulmaktadır. Çalışmanın konusu ve amacı Francis Bacon’ın yapmış olduğu çalışmalarının formdan deformasyona doğru dönüşümlerinin görsel analizi ve sanatçının çalışmalarını oluştururken hangi sanatçılardan yararlandığı, hangi yöntemleri izlediği ve bütün bunları kendi akıl süzgecinden geçirerek nasıl bir üslup oluşturduğunu ortaya koymaktır. Bu çalışmanın yöntemi, teoriye yönelik alan araştırmasıdır. Konuyla ilgili literatür taranmış, bununla birlikte Bacon’ın formdan deformasyona doğru dönüşümü anlatan çalışmaları incelenerek yorumlanmıştır. Sanatçının betimlemiş olduğu yapıtların biçimden deformasyona doğru bir değişim geçirdiği görülmektedir. Bu değişim, sanatçının yaşadığı dünyayı özümsemesiyle birlikte yeni bir üslup geliştirdiği söylenebilir. Bu değişim, klasik sanat biçimiyle doğru orantılıdır. Bacon, kendi eserlerini oluştururken optik görünümlerden ve ekspresif tarzdan yararlandığı anlaşılmaktadır. Sanatçı, genellikle bu etkileri portre ve figür gibi kısımlarda kullandığı gözlenmektedir. Sanatçı, resimlerini betimlerken izlediği yolun formdan deformasyona doğru bir dönüşüm olduğu dikkati çekmektedir. Bu dönüşüm bilinen deformasyon olarak değil, sanatçının kendi kişisel deneyimleriyle elde ettiği, özümsediği ve bambaşka bir boyuta evirildiği yapıtlar olarak öne çıkmaktadır. Bacon resimlerinde farklı sanatçıların yapıtlarından yola çıkarak kendi eserlerine oluşturmuştur. Sanatçı, Picasso’dan Biyomorfik yapıyı, Matthias Grünewald’dan acı çeken bedensel şekli, Francis Goya’dan acı, ölüm ve dehşeti gösteren bedendeki değişimleri, Rembrandt’an ve Soutine’den parçalanmış derileri, yüzleri ve uzuvları gösteren dramatik etkileri almıştır. Bacon’ın yapıtlarında zaman kavramı önemli bir yere sahip olmakta ve bu kavramı sanatçı Martin Heiddegger’in “Varlık ve Zaman” adlı kitabında geçen trajedi konusundan yararlanarak oluşturmuştur. Bunun yanında sanatçının eserlerinde renk önemli bir unsurdur. Edgar Degas’ın kullanmış olduğu pastel tonlarından yola çıkarak Bacon, kendi çalışmalarında bu renk tonlarını uyguladığı söylenebilir. Sanatçı, farklı sanatçıların yapıtlarını hem teknik ve biçimsel açıdan hem de sosyolojik, psikolojik, felsefi yönde elde edilmiş bilgilerden yararlandığı ve bütün bu noktaları sanatçı, kendi akıl süzgecinden geçirerek sanatsal bir dil oluşturduğu fikri öne çıkmıştır.

Abstract

One of the most important artists of the 20th century is  Francis Bacon. The formation of the works of the artist is important in terms of revealing the path and artistic phenomena. It is hoped that the findings will be a guide for new researches  that can be done on this subject and for students who receive art education. The subject and purpose of the study is the visual analysis of the transformations of Francis Bacon's works from form to deformation, and to reveal which artists the artist used while creating his works, which methods he followed and what kind of style he created by passing all these through his own mind. The method of this study is theory-oriented field research. The literature on the subject has been scanned, and Bacon's studies describing the transformation from form to deformation have been examined and interpreted. It is seen that the works described by the artist have undergone a change from form to deformation. It can be said that this change has developed a new style as the artist assimilates the world he lives in. This change is directly proportional to the classical art form. It is understood that Bacon made use of optical views and expressive style while creating his own works. It is observed that the artist generally uses these effects in parts such as portraits and figures. It draws attention that the path the artist follows while describing his paintings is a transformation from form to deformation. This transformation stands out not as a known deformation, but as works that the artist has acquired through his own personal experiences, assimilated and evolved into a completely different dimension. Bacon has created his own works based on the works of different artists in his paintings. The artist took Biomorphic structure from Picasso, bodily form in suffering from Matthias Grünewald, changes in the body showing pain, death and horror from Francis Goya, dramatic effects from Rembrandt and Soutine showing dismembered skins, faces and limbs. The concept of time has an important place in Bacon's works and he created this concept by taking advantage of the tragedy in the book "Being and Time" by the artist Martin Heiddegger. In addition, color is an important element in the works of the artist. Based on the pastel tones used by Edgar Degas, it can be said that Bacon applied these color tones in his own works. It has been concluded that the artist has benefited from the works of different artists, both technically and formally, as well as from the information obtained in sociological, psychological and philosophical ways, and the artist creates an artistic language by passing all these points through his own mental filter.