Author:
Abstract
İşbölümü, uzmanlaşma ve ticaretin toplam çıktı düzeyi üzerindeki etkisi Aristo’dan günümüze kadar tartışılagelen bir konudur. Bu ilişki sistematik bir şekilde ilk defa A. Smith tarafından ortaya konulmuştur. Ricardo ise bu ilişkiyi karşılaştırmalı üstünlükler teorisi çerçevesinde açıklamıştır. Buna göre ülkeler dış ticarette uzmanlaştıkları alanlara odaklanarak toplam çıktı miktarını arttırabilecektir. Bu kapsamda çalışmanın amacı Türkiye için 1987-2020 döneminde Ricardian karşılaştırmalı üstünlükler teorisinin geçerliliğini ampirik yöntem kullanarak araştırmaktır. Literatürde yapılan çalışmalara benzer bir şekilde bu çalışmada da Johansen eşbütünleşme testi kullanılmıştır. Uygulanan analiz neticesinde en az bir eşbütünleşme ilişkisi saptanmıştır. Buna göre Ricardian karşılaştırmalı üstünlükler teorisi Türkiye için incelenen dönem itibariyle geçerlidir.
Keywords
Abstract
The effect of division of labor, specialization and trade on the level of total output has been discussed since Aristotle. This relationship was systematically put forward for the first time by A. Smith. Ricardo, on the other hand, explained this relationship within the framework of the theory of comparative advantage. Accordingly, countries will be able to increase the total amount of output by focusing on the areas they specialize in foreign trade. In this context, the aim of the study is to investigate the validity of the Ricardian comparative advantage theory for Turkey in the period 1987-2020 by using empirical method. Similar to the studies in the literature, Johansen cointegration test was used in this study. As a result of the analysis applied, at least one cointegration relationship was determined. Accordingly, the Ricardian comparative advantage theory is valid for Turkey as of the analyzed period.