Author:
Abstract
Bu makale, asırlardır insanlığın kullandığı bir nesne olarak ayakkabıyı, bir nesne olmanın dışında, çeşitli bağlam ve yan anlamlarda sanat eserlerine yansımasını araştırmaktadır. Aristotales’ten günümüze birçok düşünürün tartıştığı nesne ve özne ilişkisi, bu makalede öncelikli olarak Rene Decartes ve Karl Marks’ın açıklamalarıyla ele alınmaktadır. Bununla birlikte sanatsal pratiklere değinen bu makalede, Van Gogh’un “Ayakkabılar”ı Martin Heidegger’in açıklamalarıyla ele alınırken, 1960 sonrası sanat pratiklerinin çeşitliliği de göz önünde bulundurularak, Andy Warhol’un “Shoes Diamond Dust”, Nayland Blake’in “Lap Dog”, Lisa Milroy’un “Shoes”, Mona Hatoum’un “Still Performance” ve Sigalit Landau’un “Salted Lake” eserleri, kimlik, göç, cinsiyet kuramları bağlamında ele alınmıştır. Ayakkabı imgesine Türkiye perspektifinden bakan Şakir Gökçebağ’ın “Misafirler II” adlı eseri göç, kimlik ve mülteci kavramlarını ele almaktadır. Vahit Tuna’nın kadına yönelik şiddet ve kadın cinayetlerini ele aldığı “İsimsiz” adlı eseri de bu makalede yer almaktadır.
Keywords
Abstract
This article studies shoe, that is an object that has been used by humanity for centuries with its reflections on artworks in various contexts and connotations other than being an object. The relationship between object and subject discussed by many thinkers from Aristotle to today was discussed primarily with statements of Rene Decartes and Karl Marx. In addition, in this article that studies artistic practices “Shoes” of Van Gogh were assessed with explanations of Martin Heidegger while considering variability artistic practices post-1960, “Shoes Diamond Dust” of Andy Warhol, “Lap Dog” of Nayland Blake, “Shoes” of Lisa Milroy, “Still Performance” of Mona Hatoum, and “Salted Lake” of Sigalit Landau were discussed in the context of identity, migration, and gender theories. “Misafirler II” of Şakir Gökçebağ that approaches the image of shoe from the perspective of Turkey discussed the concepts of migration, identity, and refugee. This article also includes Vahit Tuna’s work titled “İsimsiz” discussing violence against women and femicides.