Evli Bireylerin Çift Uyumları ve Dindarlığı Arasındaki İlişkide Çatışma Çözme Stillerinin Aracı Rolü
Author :
Abstract
Evli çiftlerde uyum, çatışma çözme stilleri ve dindarlık düzeyi gibi çeşitli faktörlerden etkilenebilir. Literatürde dindarlığın, evlilik uyumunu artırıcı bir etkisi olduğu; aynı zamanda çatışma çözme stillerinin, ilişki memnuniyeti ve uyum üzerinde belirleyici olduğu belirtilmiştir. Ancak, dindarlık, evlilik uyumu ve çatışma çözme stilleri arasındaki ilişkiyi bütüncül olarak ele alan bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu çalışma, Türkiye'nin farklı illerinde yaşayan evli bireylerin çift uyumları ile dindarlık düzeyleri arasındaki ilişkiye odaklanarak, çatışma çözme stillerinin (pozitif, negatif, geri çekilme ve boyun eğme) bu ilişkideki aracılık rolünü incelemiştir. Araştırmaya toplamda 445 kişi katılmış olup, bunların 222’si kadın, 223’ü erkektir (Myaş= 35.25 , yaş aralığı = 18-75). Çalışmada kullanılan ölçüm araçları arasında Çift Uyum Ölçeği, Çatışma Çözüm Stilleri Ölçeği ve Geleneksel Dindarlık Ölçeği bulunmaktadır. Korelasyon analizleri sonucunda dindarlık negatif çatışma çözme stiliyle olumsuz yönde ve geri kalan tüm değişkenlerle olumlu yönde anlamlı ilişkiler göstermiştir. Çift uyumu ise negatif çatışma çözme stiliyle olumsuz yönde ve geri çekilme haricinde diğer tüm değişkenlerle olumlu yönde ilişkili bulunmuştur. Process macro basit aracılık modeli sonuçları çift uyumları ile dindarlık düzeyleri arasındaki ilişkide pozitif, negatif ve itaat ederek çatışma çözme stillerinin kısmi aracılık sağladığı görülmüştür. Bu bulgular, özellikle, çiftlerin pozitif çatışma çözme becerilerini geliştiren müdahalelerin, evlilik memnuniyetini ve uyumunu artırabileceği vurgulanmıştır. İtaat etmenin olumlu etkisi ise kültürel bağlamda uzlaşının bir parçası olarak okunabilir. Ek olarak, toplumsal inanç sistemleri üzerinden değerlendirildiğinde dindarlığın ilişkiler üzerindeki olumlu etkisi de şaşırtıcı değildir.
Keywords
Abstract
The marital adjustment of individuals can be influenced by various factors, including conflict resolution styles and levels of religiosity. Previous studies have shown that religiosity has been found to have a positive effect on enhancing marital adjustment, while conflict resolution styles are considered pivotal in determining relationship satisfaction and harmony. However, comprehensive studies examining the relationship among religiosity, conflict resolution styles, and marital adjustment appear to be absent from the literature. This study investigates the mediating role of conflict resolution styles (positive, negative, withdrawal, and submission) in the relationship between marital adjustment and religiosity levels among married individuals living in different cities in Turkey. The study included a total of 445 participants, consisting of 222 women and 223 men (Mage = 35.25, range = 18-75). The Conflict Resolution Styles Scale, the Dyadic Adjustment Scale, and the Traditional Religiosity Scale were utilized for data collection. Correlation analyses revealed that religiosity was negatively associated with negative conflict resolution style and positively associated with all other conflict resolution styles and marital adjustment. Marital adjustment was negatively associated with negative conflict resolution style and positively associated with all other variables except withdrawal. Results of the simple mediation model, analyzed using the Process Macro statistical tool, indicated that positive, negative, and submissive conflict resolution styles partially mediated the relationship between marital adjustment and religiosity levels. These findings particularly emphasize that interventions aimed at improving couples' positive conflict resolution skills can enhance marital satisfaction and adjustment. The positive effect of submission may be interpreted as part of reconciliation within the cultural context, where submissiveness is often valued as a way to maintain harmony in marital relationships. Additionally, when considered in terms of societal belief systems, the positive impact of religiosity on relationships is not surprising.
