Author :
Abstract
Bu çalışma, dijitalleşme bağlamında Türkiye’de yaşayan Uygur göçmen kadınların uyum süreçlerinde WhatsApp kullanımının işlev ve etkilerini analiz etmektedir. İstanbul ve Ankara’da yaşayan 25 Uygur göçmen kadınla görüşme yoluyla elde edilen verilere dayanarak, WhatsApp’ın yalnızca bir iletişim aracı değil, aynı zamanda göçmen kadınların toplumsal entegrasyon, kültürel kimliğin korunması ve ekonomik katılım gibi çok boyutlu süreçlerini destekleyen bir platform olduğunu ortaya koymaktadır. WhatsApp grupları, göçmen kadınların hem günlük yaşamlarına dair önemli bilgilere ulaşmalarını hem de birbirleriyle duygusal bağ kurmalarını sağlamaktadır. Ekonomik faaliyetler bağlamında, platformun Uygur kadınların girişimcilik potansiyellerini desteklediği görülmüştür. Kadınlar, geleneksel yemekler, el işleri ve diğer tüm ürünlerini gruplar aracılığıyla tanıtmakta ve satmaktadır. Bu, bir yandan ekonomik bağımsızlık kazanmalarını sağlarken diğer yandan geleneksel bilgi ve becerilerini kullanarak kendilerini ifade etmelerine olanak tanımıştır. Ayrıca, WhatsApp grupları, Uygur dili, gelenekleri ve kültürel değerlerinin korunması ve aktarılması bağlamında kültürel kimliğin sürdürülmesine yönelik bir araç olarak kullanılmaktadır. Son olarak, WhatsApp, göçmen kadınların Türk toplumuna entegrasyon süreçlerini destekleyici bir araç olduğu tespit edilmiştir. Platform, kültürel ve sosyal uyum bağlamında bir köprü işlevi görerek kadınların sosyal sermayelerini artırmakta ve topluma adaptasyonlarını kolaylaştırmaktadır. Çalışmanın sonuçları, dijital iletişim platformlarının göçmen toplulukların sosyal, kültürel ve ekonomik süreçlerindeki rolünü anlamaya yönelik literatüre katkı sunmakta ve bu alanın daha derinlemesine incelenmesi için yeni bir çerçeve sunmaktadır.
Keywords
Abstract
This study analyzes the functions and effects of WhatsApp use in the adaptation processes of Uyghur migrant women living in Turkey in the context of digitalization. Based on the data obtained through interviews with 25 Uyghur migrant women living in Istanbul and Ankara, it reveals that WhatsApp is not only a communication tool, but also a platform that supports migrant women's multidimensional processes such as social integration, preservation of cultural identity, and economic participation. WhatsApp groups enable migrant women to access important information about their daily lives as well as to connect emotionally with each other. In the context of economic activities, the platform was found to support Uyghur women's entrepreneurial potential. Women promote and sell their traditional dishes, handicrafts and other products through the groups. This has enabled them to express themselves using their traditional knowledge and skills, while gaining economic independence. Furthermore, WhatsApp groups are used as a tool for maintaining cultural identity in the context of preserving and transmitting Uyghur language, traditions and cultural values. Finally, WhatsApp was found to be a tool to support the integration process of migrant women into Turkish society. By functioning as a bridge in the context of cultural and social cohesion, the platform increases women's social capital and helps them adapt to society. The results of the study contribute to the literature on the role of digital communication platforms in the social, cultural and economic processes of migrant communities and provide a new framework for further exploration of this field.
