1838 yılında yabancı devletlerle imzalanan ticaret anlaşmaları, 1853-1856 yılları arasında Rusya ile yapılan Kırım savaşı ve akabinde ilan olunan Islahat fermanı, 1856 yılında imzalanan Paris anlaşması ve 1867 yılında yabancılara Osmanlı toprakları üzerinde emlak edinim hakkının verilmesi gibi gelişmeler Osmanlı imparatorluğu ile Avrupa devletleri arasındaki siyasi, ekonomik ve ticari ilişkilerin gelişmesini sağlamıştır. On dokuzuncu yüzyılda makro düzeyde görülen bu gelişmelerin mikro yansımalarını Feshane fabrikası üzerinden göstermeyi amaçlayan çalışma, özellikle yabancı ve gayrimüslim tüccarların faaliyetlerine odaklanmıştır. 1857-1875 arası dönemde fabrikada yabancı ve gayrimüslim tüccarların hammadde, imalat girdisi, makine ve teçhizat tedariki ve son olarak da finansal kaynak sağlama konusunda faal oldukları tespit edilmiştir. Fabrika ile tüccarlar arasındaki bu ilişkiler hukuki belgeler üzerinden örneklendirilmiştir.
Developments such as the trade agreements signed with foreign states in 1838, the Crimean war with Russia between 1853-1856, the Islahat edict of 1856 and the Paris agreement signed afterwards, and the granting of the right to acquire real estate on Ottoman lands to foreigners in 1867 facilitated the development of economic and commercial relations. The study, which aims to show the micro reflections of these developments, which were seen at the macro level in the nineteenth century, through the Feshane factory, especially focused on the activities of foreign and non-Muslim traders. In the period between 1857 and 1875, it was determined that foreign and non-Muslim merchants were active in the supply of raw materials, manufacturing inputs, machinery and equipment and finally financial support (lending). The relations between the factory and the traders are exemplified through legal documents.