Author :
Abstract
Atıf teorisi temel tartışmaları 19.Yüzyıl’a dayanan ancak günümüzde uygulamacıların görmezden gelmeyi tercih ettikleri bir konudur. Atıf Türk hukukunda aile ve kişiler hukukuna ilişkin uyuşmazlıklarda olmak üzere sınırlı olarak kabul edilmiştir. Hem iade atıf hem de devam eden atıf yalnızca bir kereliğine uygulanmak üzere kabul edilmiştir. Hukuk seçiminde ise açıkça ifade edilmediği sürece, seçilen hukukun maddi hukuk hükümleri uygulanacak ve atıf dışlanacaktır. Türk hukukunda MÖHUK dışında TMTK ve TTK ile de atfa ilişkin düzenlemeler kabul edilmiştir. Anglo-Sakson hukukundaki güncel eğilim atfı dışlamak yönündedir. AB hukukunda da Roma I ve Roma II Tüzükleri kabul ettikleri hükümler ile atfı açıkça dışlamışlardır. Ancak Kıta Avrupası devletlerinde Türkiye’ye benzer şekilde, sınırlı da olsa atfın kabul edildiği söylenebilir. Biz de çalışmamızda öncelikle atıf kavramı üzerinde duracak, atfa ilişkin ileri sürülmüş görüşleri inceleyecek ve ikinci bölümde ise karşılaştırmalı hukukta ve Türk mevzuatında atfın yerini anlatacağız
Keywords
Abstract
The theory of Renvoi is particularly discussed in 19th Century, but can’t attrackt a big interest of the law appliers now. Türkish law accept renvoi limitary with only in personal law and family law. Either back-renvoi or continuing-renvoi are accepted for only one time in türkish law. But looking to the choice of law, we can see that renvoi is exclured. In Turkish law, renvoi is accepted in Internatıonal Private Law Code, Commercial Code and Arbitration Code. In Anglo-Saxon law we can see the exclusion of Renvoi. In European Union law, Rom I and Rom II Regulations exclure renvoi by the certain articles. In continantal europa, it is limitary accepted the renvoi like in Turkey. We are going to tell in our article first of all the Notion of renvoi and the opinions discusssed about it. Then in second part we are going to explain the place of renvoi in comparative law and in Türkish law
Keywords
- Ataman-Figanmeşe, İnci. (2002). “Lahey Sözleşmelerinde İade Ve Devam Eden Atıf Ve Bu Konuda Gelişen Yeni Anlayış”, Mhb, 22.
- Aygün, Mesut. (2012). “Güncel Gelişmeler Işığında Çekten Doğan Yabancı Unsurlu Uyuşmazlıklara Uygulanacak Hukukun Tespiti”, AÜHFD, 61/3.
- Aybay, Rona, / Dardağan, Esra. (2005). Yasaların Uluslararası Düzeyde Çatışması, İstanbul. Baty, Thomas. (1914). Polarized Law, London.
- Berki, Osman Fazıl. (1971). Türk Hukukunda Kanun İhtilafları, Ankara.
- Briggs, Adrian. (1998). “In Praise And Defence Of Renvoi”, International And Comparative Law Quarterly, Volume 47, Part 4, October.
- Can, Hacı / Tuna, Ekin. (2019). Milletlerarası Özel Hukuk, Ankara.Collier J.G. (2001). Conflict Of Laws, Cambridge University Press.
- Çelikel, Aysel, /Erdem, B. Bahadır. (2020). Milletlerarası Özel Hukuk, İstanbul. Doğan, Vahit. (2020). Milletlerarası Özel Hukuk, Seçkin, Ankara.
- Mesci, Baris. (2014). Milletlerarasi Ozel Hukukta Atif (Renvoi), Yayimlanmamis Yuksek Lisans Tezi, Istanbul Universitesi SBE, Istanbul.
- Morrıs, J.H.C. / North, P.M. (1984). Cases And Materials On Private International Law, London. Nomer, Ergin. (2017). Devletler Hususi Hukuku, İstanbul.
- North, Peter, / Fawcett. J.J. (2004). Cheshire And North’s Private International Law, Oxford University Press.
- Schroder, Vincent. (2007). Die Verweisung auf Mehrrechtsstaaten im deutschen Internationalen Privatrecht, Tubingen.
- Seviğ, Vedat Raşit. (1974). Kanunlar İhtilafı (Yasama Ve Yargılama Çatışmaları), İstanbul.
- Şanlı, Cemal, / Esen, Emre, / Ataman-Figanmeşe, İnci. (2019). Milletlerarası Özel Hukuk, İstanbul.
- Şensöz, Ebru. (2009). “27.11.2007 Tarih Ve 5718 Sayılı Möhuk Uyarınca Yabancılık Unsuru Taşıyan EvlilikMallarına İlişkin İhtilaflarda Uygulanacak Hukuk”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl:8, Sayı:16.
- Tanrıbilir, Feriha Bilge. (2010). “5718 Sayılı Milletlerarası Özel Hukuk Ve Usul Hukuku Hakkında Kanun’un Genel Hükümlerinde Yapılan Değişiklikler Üzerine”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Sayı 87.
- Tekinalp, Gülören, / Uyanık-Çavuşoğlu, Ayfer. (2016). Milletlerarası Özel Hukuk Bağlama Kuralları, İstanbul. Uluocak, Nihal. (1971). Kanunlar İhtilafı (Yasama Yetkisi Kuralları), İstanbul.
