ERGENLERİN ARKADAŞA BAĞLANMA STİLLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİNİN SINIF VE CİNSİYET DEĞİŞKENLERİ AÇISINDAN İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Bu araştırmada; ergenlerin arkadaşa bağlanma stilleri ile kişilerarası problem çözme becerilerinin sınıf ve cinsiyet değişkenleri açısından incelenmesi, bağlanma stilleri ile kişilerarası problem çözme becerileri arasında bir ilişki olup olmadığının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma nicel desende betimsel bir araştırma olarak planlanmış, Ankara il merkezinde yer alan liselere devam eden 9, 10 ve 11. sınıf öğrencileri çalışmaya dâhil edilmiştir. Araştırmaya 2018- 2019 eğitim ve öğretim yılında Ankara Çankaya ilçesinde bulunan üç lisenin 9, 10 ve 11. sınıflarına devam eden toplam 222 kız ve erkek öğrenci katılmıştır. Araştırma verileri araştırmacı tarafından hazırlanmış “Genel Bilgi Formu”, Wilkinson (2008) tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlaması Ercan (2015) tarafından yapılan “Ergenler İçin Arkadaşa Bağlanma Ölçeği” ve Çam ve Tümkaya (2008) tarafından geliştirilen ve geçerlik güvenirlik çalışması yine Çam ve Tümkaya tarafından yapılan “Kişilerarası Problem Çözme Envanteri” ile toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde; bağımsız iki grup arasında yapılan karşılaştırmalarda Mann Whitney U testi, ikiden fazla bağımsız grup arasındaki farkın anlamlılığını değerlendirmede Kruskal Wallis testi kullanılmış, arkadaşa bağlanma ile problem çözme arasındaki ilişki Spearman korelasyon analizi ile değerlendirilmiştir. Araştırma sonuçları; ergenlerin yaşla birlikte arkadaşa güvenli bağlama düzeylerinin artığını, 11. sınıfa devam eden ergenlerin yapıcı problem çözme ve ısrarcı sebatkâr yaklaşımlarının daha yüksek olduğunu, kız ergenlerin güvenli bağlanmalarına karşın erkek ergenlerin kaçınan bağlandığını, kız ergenler probleme olumsuz yaklaşırken, erkek ergenlerin probleme yapıcı yaklaştığını ortaya koymuştur. Güvenli bağlanma ile kişilerarası problem çözmeye ilişkin probleme olumsuz yaklaşma, yapıcı problem çözme ve ısrarcı sebatkâr yaklaşım arasında pozitif yönde, kaygılı-kararsız bağlanma ile probleme olumsuz yaklaşım, kendine güvensizlik ve sorumluluk almama puanları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur.
Keywords
Abstract
In this study, it was aimed to examine adolescents' friend attachment styles and interpersonal problem-solving skills in terms of class and gender variables, and to evaluate whether there is a relationship between attachment styles and interpersonal problem-solving skills. The research was planned as a descriptive research in quantitative design and 9th, 10th and 11th grade students attending high schools in Ankara city centre were included in the study. A total of 222 male and female students attending the 9th, 10th and 11th grades of three high schools in Ankara Çankaya district in the 2018-2019 academic year participated in the study. The research data were collected using the "General Information Form" prepared by the researcher, the "Peer Attachment Scale for Adolescents" developed by Wilkinson (2008) and adapted into Turkish by Ercan (2015), and the "Interpersonal Problem-Solving Inventory" developed, and validity and reliability study was conducted by Çam and Tümkaya (2008). In the statistical analysis of the data, Mann Whitney U test was used for comparisons between two independent groups, and Kruskal Wallis test was used to evaluate the significance of the difference between more than two independent groups, and the relationship between friend attachment and problem solving was evaluated using Spearman correlation analysis. Research results: It was found that adolescents' level of secure attachment to friends increased with age, adolescents attending 11th grade had higher constructive problem solving and persistent steadfast approaches, male adolescents had avoidant attachment despite secure attachment of female adolescents, while female adolescents approached the problem negatively, male adolescents approached the problem constructively. Between secure attachment and negative approach to problems related to interpersonal problem solving, and between constructive problem solving, and persistent and steadfast approach a positive correlation; between anxious-indecisive attachment and negative approach to problem, and between self-confidence and not taking responsibility scores a significant positive correlation was found.
Keywords
- Polat, F. & Baran, G. (2021). “Ergenlerin Arkadaşa Bağlanma Stilleri İle Kişilerarası Problem Çözme Becerilerinin Sınıf Ve
- pp:2617-2628 ERGENLERİN ARKADAŞA BAĞLANMA STİLLERİ İLE KİŞİLERARASI PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİNİN SINIF VE CİNSİYET DEĞİŞKENLERİ AÇISINDAN İNCELENMESİ Study of Peer Attachment Patterns in Adolescents and of Their Interpersonal Problem Solving Skills in Terms of Class and Gender Variables Bilim Uzmanı. Feriha POLAT Millî Eğitim Bakanlığı, Dikmen Nevzat Ayaz Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi, Ankara/ Türkiye ORCID ID: https://orcid.org/ 0000-0001-7906-9382 Prof. Dr. Gülen BARAN Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi Çocuk Gelişimi Bölümü, Ankara/ Türkiye ORCID ID: https://orcid.org/0000-0002-5854-4946 ÖZET Bu araştırmada; ergenlerin arkadaşa bağlanma stilleri ile kişilerarası problem çözme becerilerinin sınıf ve cinsiyet değişkenleri açısından incelenmesi, bağlanma stilleri ile kişilerarası problem çözme becerileri arasında bir ilişki olup olmadığının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma nicel desende betimsel bir araştırma olarak planlanmış, Ankara il merkezinde yer alan liselere devam eden 9, 10 ve 11. sınıf öğrencileri çalışmaya dâhil edilmiştir. Araştırmaya 2018- 2019 eğitim ve öğretim yılında Ankara Çankaya ilçesinde bulunan üç lisenin 9, 10 ve 11. sınıflarına devam eden toplam 222 kız ve erkek öğrenci katılmıştır. Araştırma verileri araştırmacı tarafından hazırlanmış “Genel Bilgi Formu”, Wilkinson (2008) tarafından geliştirilen ve Türkçeye uyarlaması Ercan (2015) tarafından yapılan “Ergenler İçin Arkadaşa Bağlanma Ölçeği” ve Çam ve Tümkaya (2008) tarafından geliştirilen ve geçerlik güvenirlik çalışması yine Çam ve Tümkaya tarafından yapılan “Kişilerarası Problem Çözme Envanteri” ile toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde; bağımsız iki grup arasında yapılan karşılaştırmalarda Mann Whitney U testi, ikiden fazla bağımsız grup arasındaki farkın anlamlılığını değerlendirmede Kruskal Wallis testi kullanılmış, arkadaşa bağlanma ile problem çözme arasındaki ilişki Spearman korelasyon analizi ile değerlendirilmiştir. Araştırma sonuçları; ergenlerin yaşla birlikte arkadaşa güvenli bağlama düzeylerinin artığını, 11. sınıfa devam eden ergenlerin yapıcı problem çözme ve ısrarcı sebatkâr yaklaşımlarının daha yüksek olduğunu, kız ergenlerin güvenli bağlanmalarına karşın erkek ergenlerin kaçınan bağlandığını, kız ergenler probleme olumsuz yaklaşırken, erkek ergenlerin probleme yapıcı yaklaştığını ortaya koymuştur. Güvenli bağlanma ile kişilerarası problem çözmeye ilişkin probleme olumsuz yaklaşma, yapıcı problem çözme ve ısrarcı sebatkâr yaklaşım arasında pozitif yönde, kaygılıkararsız bağlanma ile probleme olumsuz yaklaşım, kendine güvensizlik ve sorumluluk almama puanları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Ergenlik, arkadaşa bağlanma, kişilerarası problem çözme. ABSTRACT
