Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşımın Niteliklerine Ve Uygulamalarına İlişkin Görüşleri (Konya İli Örneği)
Author :
DOI : 10.26449/sssj.1696
Year-Number: 2019-42
Language : null
Konu :
Abstract
Bu araştırmada; sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımın niteliklerine ve uygulamalarına ilişkin görüşlerini ve bu görüşlerin bazı değişkenler açısından anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğini belirlemek amaçlanmıştır. Nicel tarama modelinde, betimsel bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubunu, Konya ili merkez ilçelerindeki ilkokullarda 2016 yılında görev yapan 370 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Ölçek, toplam 29 madde ve 7 faktörden oluşmaktadır, faktörlerin Cronbach's Alpha güvenirlik katsayılarının ortalaması .73,43’tür. İstatistiksel veri analizinde, t testi, ANOVA ve Tukey HSD kullanılmıştır. Sınıf öğretmenlerinin; hizmet süresi, mezun olunan okul türü, okutulan sınıf düzeyine göre bilişsel yapılandırmacılığa, genel ve etkileşimci yapılandırmacılığa ilişkin düşünceler ile bilişsel düşünce eğitimine ve okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin görüşlerinde anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Cinsiyete, sınıf mevcuduna, eğitim düzeyine ve yapılandırmacılıkla ilgili bilgi kaynağına göre ise sınıf öğretmenlerinin, benzer düşünce ve görüşlere sahip oldukları bulunmuştur. Bulgulardan hareketle, eğitim fakültesi mezunlarının, kendilerini genel ve etkileşimci yapılandırmacılığın esasları bakımından daha yeterli gördükleri sonucuna ulaşılmıştır.
Keywords
Abstract
In this study; The aim of the study is to determine the opinions of primary school teachers about the qualities and applications of constructivist approach and whether these opinions show a significant difference in terms of some variables. It is a descriptive research in the quantitative screening model. The study group consists of 370 primary school teachers working in primary schools in the central districts of Konya in 2016. The scale consists of a total of 29 items and 7 factors, and the average of Cronbach's Alpha reliability coefficients of factors were 73,43. In the statistical data analysis, t test, ANOVA and Tukey HSD were used. There were significant differences in opinions about cognitive constructivism, general and interactive constructivism, and opinions about cognitive thought education and out-of-school learning environments of classroom teachers according to service period, type of school graduated, and grade level taught. According to gender, class size, education level and the source of information about constructivism, it was also found that classroom teachers had similar ideas and opinions. Based on the findings, it was concluded that the graduates of the faculty of education perceived themselves as more adequate in terms of the principles of general and interactive constructivism.
Keywords
- Abd Rahmana, F. & Scaife, J. (2011). “Sustaining Constructive Learning Environment: The Role Of Multi- Sources Regulation” Asia Pacific International Conference on Environment-Behaviour Studies, 7-9 December 2011, 180-186, Famagusta, North Cyprus.
- AbuSharbin, E. (2002). “Enhancing İnservice Teacher’s Constructivist Epistemology Through The Development And Redesign Of İnquiry-Based İnvestigations Together With Their Students”, Journal of Science Education, 7(1), http://wolfweb.unr.edu/homepage/crowther/ejse/abusharbain.pdf adresinden 27 Kasım 2016 tarihinde edinilmiştir.
- Adanur, Z. (2011). “Birleştirilmiş Sınıflarda Yapılandırmacı Yaklaşımın Uygulanabilirliğinin Öğretmen Görüşleri Açısından Değerlendirilmesi: Trabzon İli Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
- Ağgül Yalçın, F. & Bayrakçeken, S. (2010). “5E Öğrenme Modelinin Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Asit-Baz Konusu Başarılarına Etkisi”, International Online Journal of Educational Sciences, 2(2): 508531.
- Akkaya, D. (2015). “İlkokul ve Ortaokul Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Kuramına İlişkin Bilişsel Farkındalık Düzeylerinin Belirlenmesi (Kayseri İli Örneği)”, Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
- Akyıldız, S. (2016). “Aday Öğretmenlerin Öğretme-Öğrenme Anlayışlarının Öğretim Programını Benimseme ve Uygulama Değişkenleri Açısından İncelenmesi”, Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1): 238-252.
- Albayrak, Y. (2012). “Yapılandırmacı Paradigma Bağlamında Öğretmenin Rolünün İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Altun, S. & Büyükduman, F. İ. (2007). “Yapılandırmacı Öğretim Tasarımı Uygulamasına İlişkin Öğrenci ve Öğretmen Görüşleri Bir Örnek Olay incelemesi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1): 7-39.
- Arslan, M. (2007). “Eğitimde Yapılandırmacı Yaklaşımlar”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi,
- Aslan, D. (2015). “Fen Liselerindeki Öğretim Sürecinin Yapılandırmacı Yaklaşım Açısından Değerlendirilmesi”, Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Aydın, M. (2010). “İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Yapılandırmacı Sınıf Ortamlarına Yönelik Değerlendirmeleri”, Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Aygören, F. & Saracaloğlu, A. S. (2015). “Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Ortamlarına İlişkin Görüşleri (Çine İlçesi Örneği)”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
- Aytaç, K. (2006). Çağdaş Eğitim Akımları, Yabancı Ülkelerde, Mevsimsiz, Ankara.
- Bacanlı, H. (2002). Gelişim ve öğrenme (6.bas), Nobel, Ankara.
- Bağcı Ayrancı, B. (2018). “Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Dersi Uygulamalarında Alanlarına Özgü Etkinlik Oluşturma Çalışmaları”. ZfWT, 10(1), 143-157. http://www.dieweltdertuerken.org/index.php/ZfWT/article/view/1018/1018 Erişim Tarihi: 10/07/2018
- Bağcı, H. ve Yalın, H. İ. (2018). “Harmanlanmış Öğrenme Ortamında Denetim Odağına Göre Uyarlanmış 5E Öğrenme Modelinin Öğrencilerin Akademik Başarısına Etkisi”, Kuramsal Eğitimbilim Dergisi,
- Benli, F. (2014). “Yapılandırmacı Yaklaşıma Göre Hazırlanan İlköğretim Programlarının Öğretmenler Tarafından Benimsenme Düzeyi (Hakkâri Örneği)”, Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van.
- Benzer, E. & Muşlu Kaygısız, G. (2017). “Öğretmen Adaylarının Ortaokul Fen Deneylerini Yapılandırmacı Yaklaşıma Dayalı Tasarlama Düzeylerinin ve Tasarım Hakkındaki Görüşlerinin İncelenmesi”, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2): 386-409.
- Bostan, A. H. ve Yapıcı, Ş. (2017). “Ortaokul Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşımın Gerektirdiği Niteliklere ve Uygulamalara Ilişkin Görüşleri” 3'üncü Uluslararası Eğitim, Uzaktan Eğitim ve Eğitim Teknolojileri Kongresi, 24-25 Kasım, 54-66, Antalya.
- Brooks, J. G. & Brooks, M. G., (2001). In Search of Understanding : The Case For Constructivist Classrooms (revised edition), Alexandria, VA: Association for Supervision and Curruculum Development.
- Brooks, M.G. & Brooks, G.J. (1999). “The Courage To Be Constructivist. Educational Leadership”, 57(3),18-24, http://www.ascd.org/publications/educational-leadership/nov99/vol57/num03/TheCourage-to-Be-Constructivist.aspx (Erişim Tarihi: 10/07/2017)
- Bukova-Güzel, E. & Alkan, H. (2005). “Yeniden Yapılandırılan İlköğretim Programı Pilot Uygulamasının Değerlendirilmesi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5(2): 385-420.
- Bulut, İ. (2006). “Yeni İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi”, Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ
- Butler, D. (2007). “A Constructionist View Of What İt Meansto Be Digitally Literate Learning İn 21st Century Classrooms”, Digital Kompetanse, 2, 61-77.
- Büyüköztürk Ş., Çakmak E. K., Akgün Ö. E., Karadeniz Ş. & Demirel F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
- Caine, N. M. & Caine, G. (2002). Beyin Temelli Öğrenme, (Çev. Gülten Ülgen), Nobel, Ankara.
- Cinoğlu, M. & Bağcı, E. (2018). “İlkokullarda serbest etkinlikler uygulamaları dersinin değerlendirilmesi”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(66): 712-727. doi:10.17755/esosder.355006
- Cohen, L. M. (1999). “Philosophical Perspectives İn Eduation. Section III Part 3 and 4”. OSU-School Of Education. https://oregonstate.edu/instruct/ed416/PP3.html adresinden erişilmiştir. Culatta, R. (2018). “Constructivist theory (Jerome Bruner)”. https://www.instructionaldesign.org/theories/constructivist/ adresinden erişilmiştir.
- Çalışkan, H. (2015). “Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Ortamlarını Düzenleme Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi”, Journal of Social Studies Education Research,
- Çelik Şen, Y. & Şahin-Taşkın Ç. (2010). “Yeni İlköğretim Programının Getirdiği Değişiklikler: Sınıf Öğretmenlerinin Düşünceleri”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2): 26-51.
- Çınar, S. (2010). “Öğretmenlerin Yapılandırmacı Öğrenme Yeterlilikleri Algılarının İncelenmesi (İstanbul İli-Ümraniye İlçesi Örneği)”, Yüksek lisans tezi, T.C. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
- Damlapınar, G. (2008). “İlköğretim 1. Kademe Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Demir, S. (2009). “İlköğretim Okullarında 1-5. Sınıflarda Yapılandırmacılık Yaklaşımına Göre Oluşturulan Eğitim Programlarının Uygulanmasında Öğretmen ve Yöneticilerin Karşılaştıkları Sorunlar (Gaziantep İli Örneği)”, Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
- Demirel, Ö. (2008). “Yapılandırmacı Eğitim” Eğitim ve Öğretimde Çağdaş Yaklaşımlar Sempozyumu, 03- 04 Nisan 2008. Harp Akademileri Basımevi : İstanbul.
- Demirel, Ö. (2012). Eğitimde Program Geliştirme Kuramdan Uygulamaya, Pegem, Ankara.
- Erdem, E. & Demirel, Ö. (2002). “Program Geliştirmede Yapılandırmacılık Yaklaşımı”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23: 81-87.
- Ergün, M. (2009). Eğitim Felsefesi. (2. baskı), Pegem, Ankara.
- Ersoy, A. (2005). “İlköğretim Bilgisayar Dersindeki Sınıf Yerleşim Düzeni ve Öğretmen Rolünün Yapılandırmacı Öğrenmeye Göre Değerlendirilmesi”, The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(4): 170-181.
- Eskici, M. (2013). “İlköğretim Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşıma İlişkin Öz Yeterlik Algıları İle Tutumları”, Doktora Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
- Eskici, M. (2017). “Okul Yöneticilerinin Yapılandırmacı Yaklaşım Temel Alınarak Geliştirilen Öğretim Programlarının Uygulanmasına Yönelik Görüşleri”, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
- Genç, Ö. (2007). “Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğretmen Özelliklerini Gösterme Düzeylerine İlişkin Algılarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ege Üniversitesi, İzmir.
- George, D. ve Mallery, P. (2016). “IBM SPSS Statistics 23 Step By Step: A Simple Guide and Reference”. New York: Routledge. http://search.ebscohost.com/login.aspx?direct= true&scope=site&db=nlebk&db=nlabk&AN=1204191 adresinden erişildi.20/08/2018 tarihinde edinilmiştir.
- Gorsuch, R. L. (1983). Factor Analysis. Hillsdale, N.J.: L. Erlbaum Associates.
- Gosling, S. D.; Rentfrow, P. J. & Swann, W. B. (2003). “A Very Brief Measure Of The Big-Five Personality Domains”, Journal of Research in Personality, 37(6): 504-528. doi:10.1016/S00926566(03)00046-1
- Gutek, G. L. (1997). Eğitime Felsefi Ve İdeolojik Yaklaşımlar (1.bas). (Çev.: Nesrin Kale), Pegem, Ankara.
- Güneş, A. (2016). “Din öğretiminin yapılandırmacı temelleri ve yeni bir öğrenme-öğretme materyali olarak zihin haritalar”, İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(6): 1488-1500.
- Güneş, F. (2007). Ses Temelli Cümle Yöntemi Ve Zihinsel Yapılandırma, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- Güven, S. (2008). “Sınıf Öğretmenlerinin Yeni İlköğretim Ders Programlarının Uygulanmasına İlişkin Görüşleri”, Milli Eğitim Dergisi, 36(177): 224-236.
- Hesapçıoğlu, M. (2011). Öğretim İlke Ve Yöntemleri Eğitim Programları Ve Öğretim, (genişletilmiş 7. baskı), Nobel, Ankara.
- Ho, R. (2014). Handbook Of Univariate And Multivariate Data Analysis With IBM SPSS, CRC Press, Boca Raton.
- Izgar, G. (2017). “İnsan Hakları, Yurttaşlık Ve Demokrasi Ders Kitabının Yapılandırmacı Yaklaşım Açısından Analizi”. İlköğretim Online, 16(2): 584-600.
- Jensen, M. D. (1998). “Courting Serendipity: Constructivist Theory And Classroom Practice”, Doctoral dissertation, University of North Florida, Florida.
- Kale, N. (2009). Felsefiyat, Pegem, Ankara.
- Kanlı, U. (2007). “7E Modeli Merkezli Laboratuvar Yaklaşımı İle Doğrulama Laboratuvar Yaklaşımlarının Öğrencilerin Bilimsel Süreç Becerilerinin Gelişimine Ve Kavramsal Başarılarına Etkisi”, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Karacığa, S. (2008). “Öğretmenlere Göre Yapılandırmacı İlköğretim Programının Uygulanmasında Karşılaşılan Güçlükler”, Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
- Karadeniz, O.; Eker, C. & Burunsuz, E. (2015). “Ortaokul Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının Yapılandırmacı Öğrenme Kuramı İlkelerine Göre Değerlendirilmesi”, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 10(3): 563580. doi: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7916
- Karaşahin, A. (2012). “İlköğretim İkinci Kademe Fen Ve Teknoloji Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Modeli Konusundaki Yeterlilikleri”, Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
- Karatay, H. (2010). “Türkçe Dersi Öğretim Araçlarında Yapılandırmacılık: Metinlerarasılık”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14): 155-178.
- Kaya, H. İ.; Küçükali, R. & Ada, Ş. (2010). “Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşım Uygulamalarında Öğretmen Adaylarının Öğrenmede Öz-Düzenleme Yetkinlik Algıları”, Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(44): 75-84.
- Kerem, E. (2011). “2005-2006 Eğitim Öğretim Yılı Öncesi Mezun Olan Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşımı Derslerindeki Uygulama Yeterlilik Düzeylerinin İncelenmesi (Çanakkale İli Örneği)”, Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
- Khalid, A. & Azeem, M. (2012). “Constructivist Vs Traditional: Effective Instructional Approach İn Teacher Education”, International Journal of Humanities and Social Science 2(5), 170-177.
- Koç, B. (2010). “İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğretmen Rollerini Yerine Getirme Düzeyleri”, Yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
- Kösterelioğlu, İ. & Yapıcı, M. (2016). “Etkinlik Temelli Öğrenme Sürecinin Öğretmen Adaylarının Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı Algılarına Etkisi”, International Journal of Human Sciences, 13(1): 1342-1354.
- Kurtdede Fidan, N. (2010). “Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşımın Gerektirdiği Niteliklere Sahip Olma Düzeylerinin Değerlendirilmesi (Afyonkarahisar ili örneği)”, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Landau, S. & Everitt, B. S. (2004). A Handbook of Statistical Analyses Using SPSS. Chapman & Hall ; CRC, Boca Raton.
- Lorenzo-Seva, U. & Ferrando, P. J. (2006). “FACTOR: A Computer Program To Fit The Exploratory Factor Analysis Model”, Behavior Research Methods, 38(1): 88-91. doi:10.3758/BF03192753
- Lorenzo-Seva, U. & Ferrando, P. J. (2013). “FACTOR 9.2: A Comprehensive Program for Fitting Exploratory and Semiconfirmatory Factor Analysis and IRT Models”, Applied Psychological Measurement, 37(6): 497-498. doi:10.1177/0146621613487794
- Lorenzo-Seva, U. (1999). “Promin: A Method For Oblique Factor Rotation”, Multivariate Behavioral Research, 34(3): 347–365.
- Metin, T. (2017). “İlkokul Matematik Dersinde Yapılandırmacı Yaklaşımla Eğitim Görmüş Ortaokul 5. Sınıf Öğrencilerinin Hazırbulunuşluk Düzeylerinin İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Kocatepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
- Noddings, N. (2017). Eğitim Felsefesi (3.bas çev). (Çev.: Raşit Çelik), Nobel, Ankara.
- Orbeyi S. & Güven B. (2008). “Yeni İlköğretim Matematik Dersi Öğretim Programının Değerlendirme Ögesine İlişkin Öğretmen Görüşleri”, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4 (1): 133-147.
- Ormrod, J.E. (2016). Öğrenme Psikolojisi (6.bas çev). (Ed. Mustafa Baloğlu), Nobel, Ankara.
- Önen, F. (2005). “İlköğretimde Basınç Konusunda Öğrencilerin Sahip Olduğu Kavram Yanılgılarının Yapılandırmacı Yaklaşım İle Giderilmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Özdemir, Y. (2007). “Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Kuramı İle İlgili Bilgi Düzeyleri”, Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
- Özden, Y. (2010). Öğrenme ve Öğretme, Pegem, Ankara.
- Özmen, H. (2004). “Fen Öğretiminde Öğrenme Teorileri Ve Teknoloji Destekli Yapılandırmacı (Constructivist) Öğrenme”, The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1): 100-111.
- Öztürk, M. (2013). “Türkçe Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Anlayışı Uygulama Düzeyinin İncelenmesi (Kilis İli Örneği)”, Yüksek Lisans Tezi, Kilis 7 Aralık Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kilis.
- Rammstedt, B. & John, O. P. (2007). “Measuring Personality İn One Minute Or Less: A 10-İtem Short Version Of The Big Five Inventory İn English and German”, Journal of Research in Personality, 41(1): 203-212. doi:10.1016/j.jrp.2006.02.001
- Roustaee, R.; Abdul Kadir, S. & Asimiran, S. (2014). “A Review of Constructivist Teaching Practices. Middle-East Journal of Scientific Research”, (19): 145-152.
- Schultz, D. P. & Schultz, S. E. (2002). Modern Psikoloji Tarihi (2. baskı). (Çev.: Yasemin Aslay), Kaktüs,
- Senemoğlu, N. (2013). Gelişim Öğrenme Ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya (23.bas), Yargı, Ankara.
- Sönmez, V. (2014). Eğitim Felsefesi. (12. baskı), Anı, Ankara.
- Stevens, J. (2012). Applied Multivariate Statistics for the Social Sciences (Fifth Edition.). Taylor and Francis, Hoboken.
- Sündüs Balcı, A. (2007). “Fen Öğretiminde Yapılandırmacı Yaklaşım Uygulamasının Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Şengül, N. (2006). “Yapılandırmacılık Kuramına Dayalı Olarak Hazırlanan Aktif Öğretim Yöntemlerinin Akan Elektrik Konusunda Öğrencilerin Fen Başarı ve Tutumlarına Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
- Şimşek, N. (2004). “Yapılandırmacı Öğrenme ve Öğretime Eleştirel Bir Yaklaşım”, Eğitim Bilimleri ve Uygulama 3(5): 115-139.
- Şişman, M. (2014). Eğitim Bilimine Giriş, Pegem Akademi, Ankara.
- Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2012). Using Multivariate Statistics (6. bs.). Pearson Education, Harlow, Essex.
- Tan, E. (2008). “İlköğretim 7. Sınıf Dil Bilgisi Öğretiminde Zarflar Konusuyla İlgili Yapılandırmacı Yaklaşıma Göre Hazırlanmış Çalışma Yapraklarının Öğrenci Başarısına Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
- Türkoğlu, M. (2012). “Tarih Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğretmen Nitelikleri Açısından Değerlendirilmesi: Öğrenci Görüşleri”, Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
- Tynjala, P. (1999). “Towards Expert Knowledge? A Comparison Between A Constructivist Tradistional Learning Environment İn The University”, İnternational Journal of Education Research, 31: 357-442.
- Uludağ, Z. & Odacı, H. (2002). “Eğitim-Öğretim Faaliyetlerinde Fiziksel Mekân”, Milli Eğitim Dergisi, 153-154: 18-36.
- Ülker Saracalıoğlu, P. (2007). “İlköğretim 3. Sınıf Matematik Dersi Programının Yapısalcı Öğrenme Kuramına Uygunluk Bakımından Değerlendirilmesi”, Yüksek Lisans Tezi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
- Wiles, J. & Bondi, J. (1989). Curriculum Development: A Guide To Practice. OH: merril publishing co.
- Yapıcı, Ş. & Yapıcı, M. (2010). Eğitim Psikolojisi, Anı, Ankara.
- Yapıcı, Ş. (2017). Program Geliştirmenin Psikolojik Temelleri. (Ed. Behçet Oral ve Taha Yazar), Eğitimde Program Geliştirme ve Değerlendirme (ss.85-118). Pegem, Ankara.
- Yıldırım, F. S. (2011). “İlköğretimde Fen ve Teknoloji Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Ortamına İlişkin Görüşleri”, Yüksek Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
- Yılmaz, T. (2006). “Yenilenen 5. Sınıf Matematik Programı Hakkında Öğretmen Görüşleri (Sakarya İli Örneği)”, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
