Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı işten ayrılma niyeti ve işveren markası ilişkisini incelemektir. Araştırmanın hipotezleri, İstanbul’da kozmetik sektöründe faaliyet gösteren bir işletmede çalışan 286 çalışandan oluşan bir örneklem üzerinde test edilmiştir. Araştırma sonucunda, işten ayrılma niyeti ile işveren markası ve alt boyutlarından örgüt kimlik imajı ile algılanan işlevsel ve psikolojik fayda arasında negatif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca işveren markasının, yorumlanan örgüt kimlik imajının, algılanan işlevsel ve psikolojik faydanın çalışanların işten ayrılma niyetinin birer yordayıcısı olduğu ve sonuç olarak işten ayrılma niyetini negatif yönde etkilediği tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
The purpose of this study was to analyze the relationship between the turnover intention and employer brand. The hypotheses of the study were tested on a sample that consisted of 286 workers that were employed at a business that operates in the cosmetics sector in Istanbul. As a result of the research, it was found that there is a negative and statistically significant relationship between turnover intention and employer brand, and the sub-dimensions of organizational identity image and perceived functional and psychological benefit. In addition, it was found that employer brand, interpreted organizational identity image, and perceived functional and psychological benefit were predictors of employees' turnover intention and consequently negatively affected the turnover intention.
Keywords
- Akyüz, M., & Yılmaz, F. D. (2013). Konaklama işletmelerinde örgütsel özdeşleşme ve örgütsel iletişimin işgörenlerin işten ayrılma niyetine etkisi. 1. Örgütsel Davranış Kongresi Bildiriler Kitabı, 22233.
- Allen, D. G. (2008). Retaining talent: A guide to analyzing and managing employee turnover. SHRM Foundation Effective Practice Guidelines Series, 1-43.
- Ambler, T., & Barrow, S. (1996). The employer brand. The Journal of Brand Management, 4(3), 185-206.
- Aslan, Z., & Etyemez, S. (2015). İşgörenlerin tükenmişlik düzeylerinin işten ayrılma niyeti üzerine etkisi: Hatay’daki otel işletmelerinde bir araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi (Journal of Business Research-Türk), 7(3), 482-507.
- Backhaus, K., & Tikoo, S. (2004). Conceptualizin gandre searching employer branding. Career Development İnternational, 9(5), 501-517.
- Barrick, M.R., Stewart, G.L., & Piotrowski, M. (2002). Personality and job performance: Test of the mediating effects of motivation among sales representatives. Journal of Applied Psychology, 87(1), 1-9.
- Baş, T. (2011). İşveren markası: Yüksek nitelikli çalışanları çekmenin ve elde tutmanın anahtarı. Optimist Yayım ve Dağıtım.
- Berthon, P., Ewing, M., & Hah, L. L. (2005). Captivating company: dimensions of attractiveness in employer branding. International journal of advertising, 24(2), 151-172
- Cotton, J. L., & Tuttle, J. M. (1986). Employee turnover: a meta-analysis and review with implications for research. The Academy of Management Review, 11(1), 57.
- Dönmez, E. (2016). Örgütsel sosyalleşme ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
- Erbil, S. (2013). Otel işletmelerinde çalışanların örgütsel sinizm algılarının işten ayrılma niyetine etkisi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
- Fong, Y. L., & Mastura, M. (2013) Relationship between occupational stress and turnover intention among employees in a furniture manufacturing company in selangor. Jurnal Teknologi, 64 (1), 33-39.
- Goldberg, L. R. (1990). An alternative description of personality": The big-five factor structure. Journal of Personality and Social Psychology, 59, 1216-1229.
- Güngördü, A., Ekmekçioğlu, E. B., & Şimşek, T. (2014). An empirical study on employer branding in the context of internal marketing. Journal of Management Marketing and Logistics, 1(1),1-15.
- Gürbüz, S. (2006). Örgütsel vatandaşlık davranışı ile duygusal bağlılık arasındaki ilişkilerin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1), 48-75.
- Hom, P. W., Caranikas-Walker, F., Prussia, G. E., & Griffeth, R. W. (1992). A metaanalytical structural equations analysis of a model of employee turnover. Journal of Applied Psychology, 77(6), 890909.
- İçirgen, H. (2016). İşveren markası ve insan kaynakları yönetimi uygulamalarının işten ayrılma niyetine etkileri: turizm sektörü üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Kashyap, V., & Rangnekar, S. (2014). The moderating role of servant leadership: Investigating the relationships among employer brand perception and perceived employee retention. Review of HRM, 3, 105-118.
- Kaya, E. (2010). İş stresi ve tükenmişlik duygusunun işten ayrılma niyeti üzerine etkileri: sağlık personeli üzerinde bir uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.
- Knox, S., & Freeman, C. (2006). Measuring and managing employer brand image in the service industry. Journal of Marketing Management, 22(7-8), 695-716.
- Lambert, E. G., Hogan, N. L., & Barton, S. M. (2001). The impact of job satisfaction on turnover intent: A test of a structural measurement model using a national sample of workers. The Social Science Journal, 38(2), 233–250.
- Long, C.S., Thean, L.Y., Khairuzzaman, W., Ismail, W., & Jusoh, A. (2012). Leadership styles and employees’ turnover intention: Exploratory study of academic staff in a Malaysian college. World Applied Sciences Journal, 19(4), 575-581.
- Maier, C., Laumer, S., Eckhardt, A., & Weitzel, T. (2013). Analyzing the impact of HRIS implementations on HR personnel’s job satisfaction and turnover intention. Journal of Strategic Information Systems, 22(3), 193-207.
- Mitchell, T. R., Holtom, B. C., Lee, T. W., Sablynski, C. J., & Erez, M. (2001). Why people stay: Using job embeddedness to predict voluntary turnover. Academy of Management Journal, 44(6), 1102
- Mobley, W. H., (1982). Employee turnover, causes, consequences, and control. Journal of Applied Psychology, 55, 710-720.
- Mobley, W. H., Horner, S. O., & Hollingsworth, A. T. (1978). An evaluation of precursors of hospital employee turnover. Journal of Applied psychology,63(4), 408.
- Oğuz, N. (2012). İşveren markası ve kabiliyeti cezbetme üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- Organ, D.W., & Lingl, A. (1995). Personality, satisfaction, and organizational citizenship behaviors. The Journal of Social Psychology, 135(3), 339-350.
- Ören, K., & Yüksel, H. (2012). Marka işveren veya işveren markası kavramı: bu kavramın insan kaynakları yönetimi bağlamında ve işçi devir hızı kapsamında değerlendirilmesi. İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 12(3), 31-52.
- Özdemir, S., & Özdemir, Y. (2015). İşten ayrılma niyeti ve işten ayrılma niyeti ile ilgili akademik çalışmaların incelenmesi. Ankara: Gazi Kitabevi.
- Polat, S., & Uğurlu, C. T. (2009). İlköğretim müfettişlerinin örgütsel bağlılık, mesleki tükenmişlik ve işten ayrılma niyetleri arasındaki ilişki. e-Journal of New World Sciences Academy, 4(3), 1150-1159.
- Reichers, A. E. (1985). A review and reconceptualization of organizational commitment. Academy of Management Review, 10(3), 465-476.
- Rusbult, C. E., Farrell, D., Rogers, G., & Mainous, A. G. (1988). Impact of exchange variables on exit, voice, loyalty, and neglect: An integrative model of responses to declining job satisfaction. Academy of Management Journal, 31(3), 599–627.
- Seyrek, İ. H., & İnal, O. (2017). İşten ayrılma niyeti ile ilişkili faktörler: bilgi teknolojisi çalışanları üzerine bir araştırma. Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1(1), 63-74.
- Sparrow P., & Otaye L. (2015). Employer branding: From attraction to a core HR strategy. White Paper 15/01. Centre for Performance-led HR Lancaster University, Management School.
- Tabachnick, B.G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (sixth ed.). Pearson: Boston.
- Torun, Y. (2016). Personel güçlendirme ve işten ayrılma niyeti ilişkisinde örgütsel sinizmin aracılık rolü: Örgütsel sinizm ölçeği geliştirmeye yönelik bir araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyala Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Tüzün, İ. K. (2013). İKY uygulamalarının etkililiğinin çalışan algılamaları bağlamında araştırılması: İK birimi saygınlığının rolü. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1), 171-185.
- Yenihan, B., Öner, M., & Çiftyıldız, K. (2014). İş stresi ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki: otomotiv işletmesinde bir araştırma. Çalışma İlişkileri Dergisi, 5(1), 38-49.
- Yıldırım, M. H., Erul, E. E., & Kelebek, P. (2014). Tükenmişlik ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki banka çalışanları üzerine bir araştırma. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 6(1), 34-44.
- Yılmaz, G., & Yılmaz, E. G. (2010). Personel Seçim Sürecinde İşveren Markalama ve Örgütsel Çekiciliğin Önemi. Ankara: Turhan Kitapevi.
- Zimmerman, R. D. (2008). Understanding the impact of personality traits on individuals’ turnover decisions: A meta-analytic path model. Personnel Psychology, 61, 309-348.
