Author :
Abstract
Tahkim Reformuna Dair kararname, Fransız milli tahkim hukukunu olduğu kadar, Fransız milletlerarası tahkim hukukunu da çağdaşlaştırmaktadır. Tahkim anlaşması, hakem kurulu kararlarının tenfizi ve tebliğine ilişkin hükümleri yumuşatmaktadır. Taraflar hakkında ihtiyati haciz ve teminat hariç olmak üzere ihtiyati tedbir ve ara kararı verebilme konusunda hakem kurulunun yetkisini açıklamaktadır. Tahkim anlaşması, bir tahkim şartı şeklinde veya bir anlaşma şeklinde olabilir. Tahkim şartı, aralarında bir veya birden çok sözleşme olan tarafların bu sözleşmelerden birinden veya bir kaçından doğabilecek uyuşmazlıkların tahkim yoluyla çözülmesi konusunda yaptıkları anlaşmadır. Anlaşma, hali hazırda doğmuş olan bir uyuşmazlığın taraflarının bu uyuşmazlığı tahkime tabi tutmak konusunda yaptıkları anlaşmadır. Kendisine hakemlik önerilen kimse, bu görevi kabul etmeden önce tarafsızlık ve bağımsızlığından şüphe etmeyi gerektirebilecek hal ve şartları açıklamak yükümlülüğündedir. Hakem, aynı şekilde görevin kabulünden sonra ortaya çıkabilecek durumları da gecikmeksizin taraflara bildirmek yükümlülüğündedir. Bağımsızlık ve tarafsızlık hakkındaki hükümler, tahkim yasaları ve yönetmeliklerinin çoğunda, bazen birlikte bazen ayrı olarak düzenlenmiş bulunmaktadır. Tarafların eşitliği ilkesinin gözetilmemesi, hakem kararının iptal nedenidir. Taraflar arasındaki eşitliği ve tarafsızlığı ortadan kaldıracak şekilde tahkim yargılamasının yapılması iptal nedenidir. Tenfizi istenen ülkenin kamu düzenine aykırılık da, hakem kararının tenfizi talebinin reddine neden olabilmektedir.
Keywords
Abstract
‘’Declaration obligation of referees and reference criteria’’. The decree on arbitration reform has modernized the French international arbitration law as well as the French national arbitration law. The arbitration agreement softens the provisions relating to the enforcement and notification of arbitral tribunal decisions. Except for precautionary seizure and collateral, the arbitration clause explains the competence of the arbitral tribunal to issue interim measures and interim measures. The arbitration agreement may be in the form of an arbitration clause or an agreement. The arbitration clause agrees that parties with one or more contracts between them are solving the disputes arising from one or more of these contracts by arbitration. The agreement is something that the parties sign over an already incompatible dispute in order to take it to arbitration. The person who is proposed to arbitrate is obliged to explain the conditions and situations that may require suspicion of neutrality and independence before accepting this duty. The referee is also obliged to inform the parties in a timely manner the circumstances that may arise after the admission of his duties. The provisions on independence and impartiality are sometimes arranged separately and sometimes separately in the majority of the laws and regulations of arbitration. The disregard of the principle of equality of the parties is the reason for the cancellation of the arbitration award. It is the reason for the cancellation of arbitration in order to remove the inequality and neutrality between the parties. It may cause rejection of the referee's decision to follow the decision of the referee in contradiction to the public order.
Keywords
- Akıncı Z. (1996). Milletlerarası Özel Hukukta İnşaat Sözleşmeleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları,
- Akıncı Z. (1996). Milletlerarası Özel Hukukta İnşaat Sözleşmeleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları, İzmir.
- Akıncı, Z. (1994). Milletlerarası Ticari Hakem Kararları ve Tenfizi. Dokuz Eylül Üniversitesi Döner Sermaye İşletmesi Yayınları, Ankara.
- Akıncı, Z. (2007). Milletlerarası Tahkim (2. Baskı). Seçkin Yayınevi, Ankara.
- Akıncı, Z. (2007). Yabancı Hakem Kararlarının Türkiye’de Tenfizine Engel Olan Durumlar, Milletlerarası Tahkim Semineri, İstanbul, (Tenfiz)
- Alangoya, Y. (1973). Medeni Usul Hukukunda Tahkimin Niteliği ve Denetlenmesi, Fakülteler Matbaası, İstanbul.
- Baumgartner, P. (1981). Die Kosten des Schiedsgerichtsprozesses. Schulthess Polygraphischer Verlag, Zürich
- Berber, L. K. (1999). Uluslararası Ekonomik Tahkimde Çok Taraflı Tahkim Sorunu, (1. Baskı). AlfaYayınevi, İstanbul.Bernhardt, W. (1968). Das Zivilprozessrecht, Berlin.
- Blomeyer, A. (1985). Zivilprozessrecht Erkenntnisverfahren, Berlin.
- Bozkurt Yüksel, A. E. (2009). “Fikri Mülkiyet Uyuşmazlıklarında Tahkim”, BATİDER, XXV(2): 335-402.Bozkurt Yüksel, A. E. (2010). Dünya Fikri Milliyet Örgütü (WIPO) Tahkim Sistemi, Adalet Yayınevi, Ankara.
- Bratschı, P., Brıner, R. (1976). Bemerkungen zum Konkordat über die Schiedsgerichtsbarkeit, (SJZ. 2) Bruns, R. (1979). Zivilprozessrecht, 2. Aufl., München,
- Dayınlarlı, K. (1994). Milli – Milletlerarası Kamu Düzeni ve Tahkime Etkileri, Dayınlarlı Yayınevi, Ankara. Dayınlarlı, K. (2007). UNCITRAL Kurallarına Göre Uzlaşma ve Tahkim, Dayınlarlı Yayınevi, Ankara.
- Deren Yıldırım, N. (2002). “Tahkimin Olumlu ve Olumsuz Yönleri”. Ankara Barosu Dergisi, 4: 37-44.
- Deren-Yıldırım, N. (2004). UNCITRAL Model Kanunu ve Milletlerarası Tahkim Kanunu Çerçevesinde Milletlerarası Tahkimin Esaslı Sorunları. Alkım Yayınevi, İstanbul.
- Ekşi, N. (2009). ICSID Hakem Kararlarının Tanınması Tenfizi ve İcrası, 1. Baskı, Alkım Yayınevi, İstanbul. Ekşi, N. (2013). Hukuk Muhakemeleri Kanununda Tahkim, 1. Baskı, Beta Yayınları, İstanbul.
- Erdoğan, F. (2004). Uluslararası Hukuk ve Tahkim, Seçkin Yayınevi, Ankara.
- Esin, İ., Lew, J. & Wegen, G. (2003). Milletlerarası Tahkim Mevzuatı, Beta Basım, İstanbul.
- Ferrier, D., & Magendie, J. C. (2015). “La transparence: une exigence raisonnable pour l'indépendance de l'arbitre?”. Recueil Dalloz, (1): 29-34.
- Fontmicher, A. de, Donato, M., Meyniel, A. (2014). Vue d’ensemble du regime juridigue du delibere arbitral en droit francais de I’arbitrage. The Paris Journal of International Arbitration, 2: 202-207.
- Graf, F. (2009). “Hakemlere İtirazlar: Tarafsızlık ve Bağımsızlık Koşulları” II. Uluslararası Özel Hukuk Sempozyumu ‘’Tahkim’’, 14 Şubat 2009, Marmara Üniversitesi, 1-527, İstanbul.
- Habscheid, W. J. (1990). Schweizerisches Zivilprozess-und Gerichtsorganisationsrecht: ein Lehrbuch seiner Grundlagen. 2. Aufl., Helbing & Lichtenhahn, Basel.
- Habscheid, W. J., & Habscheid, E. (1994). Wegfall einer internationalen Schiedsinstitution, Schiedsvertrag und Schiedsrichtervertrag. Juristen Zeitung, 19: 945-953.
- Hausmann, W. (1979). “Der Schiedsrichtervertrag Probleme der Erfüllung der Haftung und der Kollisionsrechtlichen Anknüpfung”. Diss., Freiburg.
- Hofstetter, J. (1979). Der Auftrag und die Geschaftsführung ohne Auftrag in Schweizerisches Privatrecht, Bd. VII, 2. Halbband, Basel- Stuttgart.
- Kalpsüz, T. (2007). Yabancı Hakem Kararlarının Tanınması ve Tenfizi hakkındaki NewYork SözleşmesininKapsamı Tenfiz Şartları ve Tenfiz Usulü, Milletlerarası Tahkim Semineri, 4 Temmuz, , İstanbul, ,(Tenfiz Şartları)
- Kalpsüz, T. (2008). Hakemlerin Tarafsızlığı ve Bağımsızlığı, Milletlerarası Tahkim Semineri, 21 Mart, Ankara, ,(Hakemlerin Tarafsızlığı)
- Kalpsüz, T. (2010). “Hakem Kararının Tenfizinde Hakemin Rolü Milletlerarası Tahkim Semineri”. 2 Nisan 2010, Ankara.
- Kalpsüz, T. (2010). Türkiye’de Milletlerarası Tahkim, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü,Kaplan, Y. (2003). “Uluslararası Tahkim, Türkiye Açısından Yeni Gelişmeler ve Önemi”, İstanbul Barosu Dergisi, 77(3): 576-618.
- Karadaş, İ. (2013). Ulusal (İç) Tahkim, Adalet Yayınevi, Ankara.
- Keser Berber, L. (1999). Uluslararası Ticaret Odası (ICC) Tahkim Tüzüğü Uygulaması, Seçkin Yayınevi,Keser, Berber, L. (1999). Uluslararası Ekonomik Tahkimde Çok Taraflı Tahkim sorunu, İstanbul, Alfa Kuru, B. (1991). Hukuk Muhakemeleri Usulü, 5. B. C. 4, Tisa Matbaacılık, İstanbul.
- Lent, F., Jauernıg, O. (1972). Zivilprozessrecht, München.
- Lörcher, G. (2001). “Yeni Alman Tahkim Kanunu”, (Çev. İbrahim Özbay/Zekeriya Arı) Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 9: 3-4.
- Nomer, E. (1984). Yabancı Hakem Kararlarının Tenfizinde Hakem Mahkemesinin Bağımsızlığı. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, 4(1): 29-31.
- Nomer, E. (1999-2000). Yabancı Hakem Kararlarının Tenfizinde Kamu Düzeni Müdahalesi, Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, 19-20.
- Okçuoğlu, Y. (1991). Yargıtay Kararları ve Karşı Oylarım, Banka ve Tic. Huk. Araş. Enst., Ankara.
- Ökcün, G. A. (1967). Devletler Hususi Hukukunun Kaynakları ve Kamu Düzeni, Sevinç Matbaası, Ankara.
- Özsunay, E. (2004). Tahkim Yargılamasında Mahremiyet, Milletlerarası Tahkim Semineri, 2. Baskı, 6 Nisan Pekcanıtez, H. (2017). Medeni Usul Hukuku, Cilt III, 15 Baskı, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul.
- Postacıoğlu, İ. (1975). Medeni Usul Hukuku Dersleri, 6. B, Sulhi Garan Matbaası, İstanbul.
- Rainer, A. (2017). “Hakemin Bağımsız Ve/Veya Tarafsız Olmadığının Veya İfşa Yükümlülüğünü YerineGetirmediğinin Sonradan Tespit Edilmesinin Verilen Hakem Kararlarına Etkisi”, Milletlerarası TicariUyuşmazlıkların Tahkim Yoluyla Çözümüne İlişkin İstanbul Konferansı, 15 Kasım 2017, İstanbul Ticaret Odası, İstanbul.
- Rechberger, W.H. & Arıane Sımotta, D. (1994). Grundriss des Österreichischen Zivilprozessrecht, Erkenntnisverfahren, 4. Aufl., Wien
- Respondek, A. (1993). Die Aufhebungsklage Gegen Schiedssprüche nach Österreichischem Recht. Recht der Internationalen Wirtschalft, 5: 375.
- Ruhi, A. C., & Kaplan, Y. (2002). Yabancı Mahkeme Ve Hakem Kararlarının Tenfizi Açısından Kamu Düzeni (Ordre Publıc). Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, 22(2): 643-664.
- Rüede, T., Hadenfeldt, R., (1980). Schwiezerisches Schiedsgerichtsbarkeit, Zürizh
- Schütze, R.A., Tschernıng, D. & Waıs, W. (1990). Handbuch des Schiedsverfahrens, Praxis der Deutschen und İnternationalen Shiedsgerichtsbarkeit, 2. Aufl., Gebundenes Buch, Berlin.
- Schwab, K. H. (1976). Schiedsrichterernennung und Schiedrichtervertrag (Festschrift für Gerhard Schiedermair), München, s. 499-515.
- Silva-Romero, E., & Esen, E. (2007). MTO Tahkimi Ve Devletin Taraf Olduğu Sözleşmeler. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, 27(1-2): 113-156.
- Soyaslan, D. (1996). Ceza Hukuku Özel Hükümler, c. II. Yetkin Yayınları, Ankara.
- Strieder, J. (1984). Rechtliche Einordnung und Behandlung des Schiedsrichtervertrages. Heymann, MünchenTanrıver, S. (1997-1998). Yabancı Hakem Kararlarının Tenfizi Bağlamında Kamu Düzeninin Etkisi, Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, 17-18.
- Taşkın, A. (2005). Hakem Sözleşmesi. 2. Bası, Turhan Kitabevi, Ankara.Thomas, H., PUTZO, H. (1995). Zivilprozessordnung, Beck, München.
- Vogt, S. A. (1989). Der Schiedsrichtervertrag Nach Schweizerischem Recht, Diss., Zürich.
- Weber, R.H. (1996). Einführung in die İnternationale Schiedsgerichtsbarkeit der Schweiz, in Recht, 1: 1-16.
- Yeşilırmak, A. (2011). Doğrudan Görüşme, Arabuluculuk, Hakem-Bilirkişilik ve Tahkim, 1. Baskı, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul.
- Yılmaz, E. (2017). Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, 3. Baskı, Cilt 3, Yetkin Yayınları, Ankara.
- Şanlı, C. (1986). Milletlerarası Ticarî Tahkimde Esasa Uygulanacak Hukuk, Sevinç Matbaası, Ankara.
