Author :
Abstract
Halkla ilişkilerde en merkezî kavram iletişimdir. Bütün halkla ilişkiler faaliyetleri bir iletişim sürecini ifade etmekte olduğundan, halkla ilişkileri anlamanın temel şartı iletişim kavramını kavramış olmaktır. Kuruluş için gerekli olan hizmetlerin saptanmasında ve verimli çalışma ortamının sağlanmasında işlev gören en önemli etken doğru ve yeterli iletişimdir.
Her kurum ve kuruluşun kendi hedef kitlelerini çekmek ve korumak amacıyla geliştirdiği kendine özgü bir iletişim politikası vardır. Bu bağlamda yanlış sonuçlarla yüzleşmek istemeyen her kurumun doğru bilgilendirilmek gibi bir ihtiyacı olduğu kesindir. İyi bir halkla ilişkiler politikasının oluşumunda ise, kitle iletişim araçlarından etkin bir şekilde yararlanılması yaşamsal bir önem taşımaktadır.
Bu çalışma, literatür taraması yöntemi ile hazırlanmıştır.
Keywords
Abstract
Communication certainly plays a key role in public relations. Because each of the activities of public relations are enunciative of a process of communication, the basic condition of understanding public relations is to conceive the content of the notion of communication. The most important factor functioning in determining the necessary services for the management and providing a productive working environment is the correct and sufficient communicaiton.
Every institution and management has got a specific communication policy to attract and keep target groups. In this context, it is obvious that all managements need to be informed correctly not to face the unwanted situations. On the other hand, preparing a good communication policy depends on benefiting from mass communication means as efficiently as possible.
This study was prepared through the method of literature review.
Keywords
- Bakan, Ö. (2002). “Halkla İlişkiler Eğitiminde Teori-Pratik Dengesi Bakımından Türkiye İçin Bir Model
- Bakan, Ö. (2002). “Halkla İlişkiler Eğitiminde Teori-Pratik Dengesi Bakımından Türkiye İçin Bir Model Önerisi”, Selçuk İletişim, Sayı 2, Konya.
- Curri-Memeti, A. (2011). “Public Relations as Promotional Activity”, University Ss. Cyril and Methodius, C. XVIII, S.11, ss. 21-26.
- Cüceoğlu, D. (1982). İnsan İnsana, Altın Kitaplar, İstanbul.
- Çamdereli, M. (2000). Ana Çizgileriyle Halkla İlişkiler, Çizgi Kitabevi, Konya. Erdoğan, I. (2002). İletişimi Anlamak, Erk Yayınları, Ankara.
- Fiske, J. (1996). İletişim Çalışmalarına Giriş, (Çev. Süleyman İrvan), Ark Yay, Ankara.
- Gevgilili, A. (1998). “Türk Basın Tarihi”, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Gazetecilik Anabilim Dalı Öğretim Yılı Yüksek Lisans Ders Notları, İstanbul.
- Gökçe, O. ( 2003). İletişim Bilimine Giriş, Turhan Kitapevi, Ankara.
- Kazancı, M. (2006). Kamuda ve Özel Kesimde Halkla İlişkiler, Turhan Kitapevi, Ankara. Saydam, A. (2005). İletişimin Akıl ve Gönül Penceresi Algılama Yönetimi, Rota
- Güz, H. (2006). “Halkla İlişkiler Eğitimi: Halkla İlişkiler Eğitiminin Algılanması Üzerine Bir Araştırma ve Model Önerisi”, II. Ulusal Halkla İlişkiler Sempozyumu, Kocaeli.
- Kazancı M. (2009). Kamu ve Özel Kesimde Halkla İlişkiler, Turhan Yayınevi, Ankara.
- Keloğlu E İ (2003). Halkla İlişkilerde Tanım, Tarih, Kuram Bağı ve Eğitiminin Doğası Üzerine Eleştirel Birİnceleme, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Halkla İlişkiler Anabilim Dalı, Ankara. Hart, B. H. L. (2007). “History of the Second World War”, Ergodebooks, Richmond, Texas, USA.
- Kocabaş F., Pira A. ve Sohodal Ç. (2004). “Halkla İlişkiler Eğitiminin Kalitesinin Araştırılmasında Eğitimci-Uygulamacı-Öğrenci Rolleri ve İşbirliği: Mevcut Durum ve Öneriler Üzerine Bir Araştırma”, II Uluslararası İletişim Sempozyumu, 17-19 Mart 2004, İstanbul.
- Peltekoğlu, F. B., (1998). Halkla İlişkiler Nedir?, Beta Yayım Dağıtım, İstanbul.
- Turaç, M. (1987). Türkiye’de Halkla İlişkiler Eğitimi Nasıl Olmalıdır?, Halkla İlişkiler Sempozyumu, 1987, Ankara.
- Usluata, A. (1995). İletişim, İletişim Yayınları, İstanbul.
- Zıllıoğlu, M. (2003). İletişim Nedir?, Cem Yayınevi, İstanbul. İnternet Kaynakları
