EVLAT SORUMLULUĞU BEKLENTİSİ ÖLÇEĞİ TÜRKÇE UYARLAMASI, GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Author :  

Year-Number: 2018-18
Language : null
Konu :
Number of pages: 1865-1875
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bu çalışmada, Evlat Sorumluluğu Beklentisi Ölçeği tanıtılmıştır ve Evlat Sorumluluğu Beklentisi ölçeğinin güvenirlik ve geçerliği ile ilgili bulgular sunulmuştur. Bu çalışmanın amacı evlat sorumluluğu beklentisini değerlendirmeyi sağlayacak “evlat sorumluluğu beklentisi” ölçme aracını uyarlamaktır. Uyarlanan bu ölçme aracı ölçeği geliştiren kişi olan Hamon’un izni doğrultusunda araştırmacılar tarafından yapılacak olan yüksek lisans tezinde kullanılacak olup ölçeğin geçerlik ve güvenirliği yapılacak olan yüksek lisans tezinde de sınanacaktır. Ölçeğin uyarlanma aşamasında faktör analizi yapılmış olup madde seçme ve maddenin uygunluğuna karar vermede faktör yük değeri 0,40 ve üzeri maddeler işleme alınmıştır. Yapılan analiz sonucunda özdeğerlerin grafik dağılımında bir temel kırılma noktası olduğu görülmüştür. Bu sonuç ise ölçekteki maddelerin tek faktör altında toplandığını göstermektedir. Bu tek faktörün açıkladığı varyans oranı 55,476%’dir. Büyüköztürk(2015)’e göre tek faktörlü ölçeklerde açıklanan varyansın 30% ve üzeri oranda olması yeterlidir. Ölçeğin güvenirliğini belirlemek için Cronbach alfa (?) iç tutarlık katsayısı ölçeğin geneli için hesaplanmıştır. Evlat Sorumluluğu Beklentisi ölçeğinin Cronbach Alpha ile hesaplanan güvenirlik katsayısı .94 olarak bulunmuştur. Ölçeğin geçerliğini saptamak için Özen(2008) tarafından geliştirilmiş olan Sorumluluk Duygusu ve Davranışı Ölçeği kullanılmıştır. Katılımcıların Sorumluluk Duygusu ve Davranışı ölçeğinden aldığı puanlar üzerinde Spearman Sıra Farkları Korelasyon analizi yapılmıştır. Spearman sıra farkları korelasyon analizi sonucunda iki ölçek arasında anlamlı olarak .25 ilişki bulunmuştur. Ayrıca tartışma bölümünde bu ölçeğin uyarlanma sebebi irdelenmiştir ve gelecekte yapılacak çalışmalara öneriler sunulmuştur.

Keywords

Abstract

In this study Filial Responsibility Expectation Scale was introduced.. Findings which about reliability and validity of Filial Responsibility Expectation Scale were presented. The purpose of this study is adapted of Filial Responsibility Expectation Scale which evaluating filial responsibility expectation into Turkish language. This adapted Filial Resposibility Expectation Scale will be used in master thesis to be done by researchers upon Hamon’s permission. Scale’s reliability and validity will be tested in master thesis to be done. Factor Analyses was conducted in the process of adapting of scale. While choosing items and deciding the suitability of the items, items which are factor loading value’s .40 and over were put into process. Result of analyses was finded that eigen values had one basic breaking point. This result was indicated that items of scale were grouped under one factor. This one factor’s variance ratio is 55,476%. According to Büyüköztürk(2015), variance ratio’s 30% and over is acceptable for one factor scales. Cronbach Alfa was used for calculating reliability of scale. The Cronbach Alfa of Filial Responsibility Scale is .94. Sense Of Responsıbılıty And Behavıor Scale devoleped by Özen(2008) was used for determining validity of scale. Spearman’s Rank Correlation Analyses was conducted on participant’s points which taken from the Sense Of Responsıbılıty And Behavıor Scale. The result of Spearman’s Rank Correlation Analyses, the validity coefficient between two scales is .25. Also, the reason of adapting this scale was examined and some suggestions were made at discussion section.

Keywords


  • Bengtson, V. L. ve Putney, N.(2000). Who Will Care for Tomorrow's Elderly? Consequences of Population

  • Bengtson, V. L. ve Putney, N.(2000). Who Will Care for Tomorrow's Elderly? Consequences of PopulationAging East and West. V. L., Bengston, K. D., Kim, G. C., Myers,. & K. S., Eun (Yay. Haz.), Aging in East and West: Families, states, and the elderly içinde (s. 263-276). New York: Springer.

  • Berger, F. (1975). Gratitude. Ethics, 85, 298–309

  • Blenkner, M. (1965). Social Work and Family Relationships in Later Life with Some Thoughts on FilialMaturity. E. Shanas, & G. F. Streib (Yay. Haz.), Social Structure and the Family: Generational Relations içinde (s. 117-130). Englewood Cliffs: NJ: Prentice Hall.

  • Burr, W. (2009). Expanding the History of Family Theory and Methods: Another Point of View. Boss, P.,Doherty, W., LaRossa, R., Schumm, W., Steinmetz, S.(Yay. Haz.), Sourcebook of Family Theories and Methods A Contextual Approach içinde (s.95-99). Singapore: Springer Science+Business Media.

  • Büyüköztürk, Ş. (2015). Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.

  • Doğan, İsmail (2008). Sosyoloji Kavramlar ve Sorunlar. Ankara: Pegem Yayınevi.Donorfio, L. M. ve Sheehan, N. W., (2001). Relationship Dynamics Between Aging Mothers and Caregiving Daughters: Filial Expectations and Responsibilities. Journal of Adult Development. 8 (1), 39-49.

  • Englısh, J.(1968). What do grown children owe their parents?. .O. O’Neill ve W. Ruddick(Yay. Haz.)Having children Philosophical and legal reflections on parenthood içinde (s. 144-154). Oxford University Press.

  • Hamon, R. (1988). Filial Responsibility Expactation Among Older Parents Older Adult. Annual Meeting Of The Gerontological Society, San Francisco.

  • İstatistiklerle Yaşlılar, 2016. (2017, Mart). Türkiye İstatistik Kurumu Haber Bülteni, 24644.Erişim Adresi: http://www.tuik.gov.tr/HbPrint.do?id=27595.

  • Keller, S.(2006). Four Theories of Filial Duty. The Philosophical Quarterly. 56, 254-274.

  • Kupfer, J.(1990). Can Parents and Children Be Friends?. American Philosophical Quarterly, 27( 1), 15-26.

  • Özen, Y. (2007). Sorumluluk Duygusu ve Davranışı Ölçeğinin Geliştirilmesi Güvenirliği ve Geçerliği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 7, 343-357.

  • Roberts, R. E., Richards, L. N., Bengtson, V. L. (1991). Intergenerational Solidarity in Families. Marriage & Family Review, 16(1),11-46.

  • Schinkel, A. (2012). Filial Obligations: A Contextual, Pluralist Model. J Ethics, 16, 395-420.

  • Stuıfbergen, M., Van Delden, J. (2010). Filial obligations to elderly parents: a duty to care. Med Health Care and Philos. 14, 63-71.

  • Sungur, O.(2016). Korelasyon Analizi. Ş. Kalaycı (Yay. Haz.), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri içinde (s.116-125). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.

  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenilirlik ve Geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Tavşancıl, E. (2002), Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi, Ankara: Nobel Yayıncılık.

  • Wakui, T. Ve Cheng, S. (2017). Filial Responsibility. N. A. Pachana (Yay. Haz.), Encyclopedia of Geropsychology içinde (s. 874-880). Singapore: Springer Science+Business Media.

  • Welch, B. F.(2012). A Theory of Filial Obligations. Social Theory and Practice. 38(4), 717-737.EVLAT SORUMLULUĞU BEKLENTİSİ ÖLÇEĞİ

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics