Author:
Abstract
Bu araştırmada, sağlık kurumlarındaki idari birim çalışanlarının örgütsel bağlılık ile iş tatmini düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bunun yanında çalışanların iş tatmini ve örgütsel bağlılık düzeylerinin çeşitli demografik değişkenlere göre anlamlı derecede farklılık gösterip göstermediğinin tespit edilmesi de amaçlanmaktadır. Araştırmanın evrenini İç Anadolu bölgesinde faaliyet gösteren bir devlet hastanesinin idari birimlerinde görev yapan 150 kişi oluşturmaktadır. Bu doğrultuda örnekleme yöntemi kullanılmaksızın örneklem grubu olarak tüm evrene ulaşılması hedeflenmiş ve 112 kişiden geri dönüş sağlanabilmiştir. Meyer ve Allen (1991) tarafından geliştirilen ve Wasti (2000) tarafından Türkçe’ye uyarlanan örgüte bağlılık ölçeği, Weiss ve arkadaşları (1967) tarafından geliştirilen ve Başkaya Oran (1989) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Minnesota iş tatmini ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler IBM SPSS20.0 paket programına aktarılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı analizlere ek olarak veriler normal dağılım gösterdiği için bağımsız gruplarda t-testi, tek yönlü varyans (ANOVA) analizi ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Ayrıca ANOVA analizi sonucunda anlamlı fark bulunan değişkenlerde varsyansların homojen dağılması sebebiyle farkın hangi gruplardan kaynaklandığının tespiti için Post-Hoc testlerinden Tukey HSD testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda katılımcıların cinsiyet, medeni durum, eğitim durumu, mesleki ve kurumdaki deneyim süresi gibi özelliklerine göre örgüte bağlılık düzeylerinde istatistiksel açıdan anlamlı bir fark olmadığı; iş tatmini düzeylerinin cinsiyet ve eğitim düzeylerine göre farklılaşmadığı; medeni durumu, kurumdaki ve meslek hayatındaki deneyim yılına göre iş tatmini düzeylerinde ise anlamlı fark olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca araştırmada örgüte bağlılık ve iş tatmini düzeyleri arasında orta derecede pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to examine the relationship between organizational commitment and job satisfaction levels of administrative unit employees in health institutions. In addition, it is aimed to determine whether employees ' job satisfaction and organizational commitment levels differ significantly according to various demographic variables.The population of the study consists of 150 people working in the administrative units of a state hospital operating in the Central Anatolia region. it was aimed to reach the whole universe as a sample group without using the sampling method and return from 112 people was achieved. In the research, the organizational commitment scale developed by Meyer and Allen (1991) and adapted to Turkish by Wasti (2000), Minnesota job satisfaction scale developed by Weiss et al. (1967) and adapted to Turkish by Başkaya Oran (1989) was used. The data obtained from the study was transferred to the IBM spss20.0 package program. In addition to descriptive analyses, t-test, unidirectional variance (ANOVA) analysis and Pearson corelation analysis were used in independent groups as the data showed normal distribution. In addition, the Tukey HSD test from the post-Hoc tests was used to determine which groups the difference was due to the homogeneous distribution of the assumptions in the variables with significant difference as a result of Anova analysis. As a result of the study, it was observed that there was no statistically significant difference in the level of commitment to the organization according to the characteristics of the participants such as gender, marital status, education level, occupational and institutional experience; job satisfaction levels do not differ according to gender and education level; It is concluded that there is a significant difference in job satisfaction levels according to marital status, year of experience in institution and professional life. In addition, it was found that there was a moderate positive relationship between organizational commitment and job satisfaction levels.