Author :
Abstract
|
Bu çalışma, günümüz kentlerinin temel sorunlarından biri olan kentsel yoksulluğu mekânsal ve zamansal bir perspektiften ele almaktadır. Yoksulluk kavramı, mutlak ve göreli yoksulluk ayrımı çerçevesinde tanımlanmakta; kentsel yoksulluğun özellikle hızlı kentleşme, göç ve işsizlikle birlikte artış gösterdiği vurgulanmaktadır. Ayrıca, kentsel yoksulluğun sosyal eşitsizlikleri derinleştirerek sürdürülebilir kalkınma hedeflerine ulaşmayı zorlaştırdığı belirtilmektedir. Türkiye özelinde, 1980’lerden itibaren uygulanan neoliberal politikalar ve 2020 yılında yaşanan Covid-19 pandemisinin kentsel yoksulluğu artırdığına dikkat çekilmektedir. Çalışmada, 2014-2024 yıllarında Türkiye’de yoksulluğun mekânsal dağılımı TÜİK verileri doğrultusunda incelenmiş; yerel ve merkezi yönetimlerin, özel sektörün ve toplumun iş birliğiyle bütüncül politikalar geliştirilmesinin önemi vurgulanmıştır. Sonuç olarak, sürdürülebilir ve dayanıklı kentlerin inşası için kentsel yoksulluğun mekânsal bağlamda detaylı biçimde analiz edilmesi gerektiği ortaya konmuştur. |
Keywords
Abstract
|
This study examines urban poverty—one of the most critical issues facing contemporary cities—from a spatial and temporal perspective. The concept of poverty is discussed through the distinctions between absolute and relative poverty, highlighting how rapid urbanization, migration, and unemployment have contributed to the rise of poverty in urban areas. Urban poverty is emphasized as a factor that deepens social inequalities and hinders progress toward sustainable development goals. In the case of Turkey, the implementation of neoliberal policies since the 1980s and the impact of the Covid-19 pandemic in 2020 have significantly exacerbated urban poverty. The study examines the spatial distribution of poverty in Turkey in 2014-2024 in line with TurkStat data and emphasizes the importance of developing holistic policies in cooperation with local and central governments, the private sector and society. As a result, it is revealed that urban poverty should be analyzed in detail in a spatial context for the construction of sustainable and resilient cities. |
