Author :
Abstract
Bu çalışma kurum içi iletişim ile literatür için genç bir kavram olan dijital eşitsizlik arasındaki ilişkiye odaklanmaktadır. Sahip olduğu özelliklerle birlikte teknoloji her geçen gün hayatımızdaki yerini genişletmekte teknoloji ile aracılanmış her iletişim ise içinde risk barındırmaktadır. Bu risklerden bazıları ise kurum içi iletişimin dijital araçlarla sürdürülmesi ve fiziksel erişebilirlik üzerinden herkesin dijital araca sahip olması ve kurum içi iletişimde dijital eşitsizlik sorunun olmadığının varsayılmasıdır. Dijital eşitsizlik sadece erişememe durumunu değil motivasyon, kullanım ve yetenek boyutlarını da içinde barındırmaktadır. Dijital eşitsizlik üzerine çalışmalar yapan Van Dijk eşitsizliğin sadece fiziki/ maddi erişimle anlatılacak sığ bir konu olmadığını fiziksel, motivasyonel, kullanım ve yeteneksel olmak üzere dört ardışık erişim türünün olduğunu belirtmektedir. Eğer eşitsizlik sadece maddi kaynaklarla ilgili olsaydı bugün gelişmiş ülkelerde eşitsizlikle ilgili sorunların tamamen çözülmüş olması beklenirdi. Bu çalışma için yapılan literatür taramasında dijital eşitsizliğin daha çok maddi/ fiziki olanaklara sahip olmak bağlamında açıklandığı görülmüştür. Bu araştırma kurum içi iletişimde dijital eşitsizliğin çalışanların kurumsal bağlılıkları üzerindeki etkilerini incelemektedir. Araştırmada ampirik araştırma yöntemlerinden survey tekniği kullanılmıştır. Türkiye’de herhangi bir kurumda çalışan 609 kişilik örneklem ile çalışanların kurumsal bağlılıklarında kurum içi iletişimde dijital eşitsizliğin etkisini ortaya koymaktadır. Bu çerçevede kurum içi iletişimin, kurumsal bağlılık üzerinde anlamlı düzeyde ve olumlu etkisinin olduğu, kurum içi iletişimde dijital eşitsizliğin ise kurumsal bağlılık üzerinde aracı rolünün olduğu, dijital eşitsizliğin bir birim iyileştirilmesinin kurumsal bağlılıkta 0.92 birim arttığı sonucuna ulaşılmıştır. Dijital eşitsizliğin, iletişim ile bağlantısının gözden kaçırılması ise dijital eşitsizliğin derinleşmesindeki tehlike olarak değerlendirilmiştir
Keywords
Abstract
This study focuses on the relationship between internal communication and digital divide inequality, a young concept in the literature. Technology continues to expand its presence in our daily lives with its evolving features. However, communication mediated by technology carries inherent risks. Some of these risks include the fact that internal communication is carried out through digital tools and that everyone has a digital tool through physical accessibility and that it is assumed that there is no problem of digital divide in internal communication. Van Dijk, in his work on digital inequality, argues that divide cannot be superficially explained merely by physical or material access. If divide were solely related to material resources, issues of inequality would have been resolved in developed countries by now. The literature review for this study revealed that digital divide is predominantly explained in terms of material and physical resources. This research examines the impact of digital inequality in internal communication on employees' organizational commitment. The study employs the survey technique as an empirical research method, sampling 609 employees from various organizations in Turkey to demonstrate the effect of digital inequality in internal communication on employees' organizational commitment. It concludes that internal communication significantly and positively influences organizational commitment, while digital inequality plays an intermediary role in this relationship. Furthermore, improving digital inequality by one unit results in a 0.92 unit increase in organizational commitment. The oversight of the connection between communication and digital inequality is considered a significant risk factor for deepening digital inequality.
