Author :
Abstract
Fransız sanatçı Pierre Huyghe, 1990’ların başından itibaren uluslararası arenada isminden en çok söz ettiren çağdaş sanatçıların başında gelir. Sanatçı 1990’larda sinema ve fotoğrafın temellük edilmesine dayanan yeniden üretimleri ve enstalasyonlarıyla bilinir. Huyghe, erken dönem çalışmalarında insan ilişkilerine dayalı kolektif bilinci harekete geçirerek sanat ve yaşam arasındaki geçişliliğe izin veriyor. Bu çalışmaları mekân deneyiminden ziyade insan ve zaman deneyimiyle ilişkilidir. Sanatçı, 2000’li yıllardan sonra insan dışındaki yaşam formlarının kendi içindeki dönüşüm mücadelesini simülasyona dayalı teknolojilerle yeniden üreterek görünür hale getirmeye çalışmıştır. Huyghe’in bu projeleri var olan biyolojik ve ekolojik sistemi kopyalamanın ötesinde kendi içinde tutarlı yeni sistemlerin kurulmasıyla ilgili pratiklerdir. Dolayısıyla bu çalışmada Pierre Huyghe’in zaman, bellek ve doğal sistemleri içeren ve yeni olasılıklara açık sanat pratikleri araştırılmaya çalışılacaktır.
Keywords
Abstract
French artist Pierre Huyghe has been one of the most internationally recognized contemporary artists since the early 1990s. He is known for his reproductions and installations based on the appropriation of cinema and photography in the 1990s. In his early work, Huyghe mobilizes a collective consciousness based on human relationships, allowing for a transitivity between art and life. These works relate to the experience of people and time rather than the experience of space. After the 2000s, the artist has tried to make visible the struggle for the transformation of non-human life forms by reproducing them with simulation-based technologies. Huyghe's projects are not about copying the existing biological and ecological system, but about the establishment of new self-consistent systems. Therefore, this study will try to investigate Pierre Huyghe's art practices that include time, memory and natural systems and are open to new possibilities.
