Author :
Abstract
Bu araştırma, Millî Eğitim Bakanlığının hizmet içi eğitim faaliyetlerini (2016-2021 yılları arası) ve sınıf öğretmenlerinin bu faaliyetlere ilişkin görüşlerini değerlendirerek , bu faaliyetlerin genel durumunu belirlemek için yapılmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın birinci bölümünde Millî Eğitim Bakanlığının hizmet içi eğitim programlarının değerlendirildiği doküman incelemesi; ikinci bölümde ise sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşlerinin değerlendirildiği görüşme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Manisa ilindeki devlet ve özel okullarda görev yapan 36 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak uzman görüşleri alınarak araştırmacılar tarafından oluşturulan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. İçerik analizi yapılarak elde edilen verilere bakıldığında 2016-2021 yılları arasında doğrudan sınıf öğretmenlerine yapılan hizmet içi eğitim faaliyetlerinin, konuları ve sayıları göz önünde bulundurulduğunda yetersiz bulunmuştur.2016-2021 yılları arasında yüz yüze ve uzaktan eğitimle merkezi ve mahalli şekilde yapılan hizmet içi eğitim programlarına FATİH Projesi gibi yeniliklerin olduğu dönemlerde bu faaliyetlerin sayısının olumlu yönde etkilendiği, bir yeniliğin hayata geçirilmediği ya da COVİD-19 gibi olağandışı gelişen olumsuz durumların yaşandığı yıllarda faaliyet sayısında gerileme ya da artış olsa bile katılımcı sayısında düşüş olduğu görülmüştür. Hizmet içi eğitimin özellikle sınıf öğretmenlerinin yeniliklerden haberdar olması ve kendini geliştirebilmesi açısından oldukça önemli olduğu görüşüne varılmıştır. Hizmet içi eğitim faaliyetlerinin yapıldıkları yer ve zaman açısından öğretmenler tarafından yetersiz olduğu görüşü belirtilmiştir. Araştırmaya katılan sınıf öğretmenlerinin hizmet içi faaliyetlerine katılım durumu incelendiğinde zorunlu olarak katılımın gerçekleştiği görüşünün yüksek olduğu görülmüştür. Sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim faaliyetlerinin gönüllülük esasına göre olması ve özellikle uygulama gerektiren eğitimlerin yüz yüze; teorik konuların ise uzaktan eğitim şeklinde yapılabileceği vurgulanmıştır. Elde edilen sonuçlara göre önerilerde bulunulmuştur.
Keywords
Abstract
This study was conducted to determine the general situation of these activities by evaluating the in-service training activities of the Ministry of National Education (between 2016-2021) and the opinions of classroom teachers on these activities. In the first part of the study, document analysis was used to evaluate the in-service training programs of the Ministry of National Education; in the second part, interview method was used to evaluate the opinions of classroom teachers on in-service training practices. The study group consisted of 36 classroom teachers working in public and private schools in Manisa. In the study, a semi-structured interview form created by the researchers by taking expert opinions was used as a data collection tool. When the data obtained by content analysis were analyzed, it was found that the in-service training activities provided directly to classroom teachers between 2016-2021 were inadequate considering the subjects and number of in-service training activities. In the in-service training programs conducted centrally and locally through face-to-face and distance education between 2016-2021, it was observed that the number of these activities was positively affected in periods when there were innovations such as the FATIH Project, while there was a decline in the number of activities or a decrease in the number of participants even if there was an increase in the number of activities in years when an innovation was not implemented or when there were unusual negative situations such as COVID-19. When the participation status of the classroom teachers participating in the research was examined, it was seen that the opinion that participation was compulsory was high. It was emphasized that in-service training activities of classroom teachers should be on a voluntary basis and especially the trainings that require practice can be face-to-face and the theoretical subjects can be done in the form of distance education.According to the results obtained, suggestions were made.
