Modern felsefeye öncülük eden Descartes, duygular sorununda, kendisinden önceki dönemlere kıyasla adeta epistemik bir kopuş yaratır. O, düşünen (res cogitans) ve yer kaplayan (res extansa) töz anlayışına koşut bir biçimde insanı, ruh-beden ikiliği içinde ele alır; döneminde yaygın olan bilimsel yaklaşımların da etkisiyle bedensel açıFdan insanı mekanik bir varlık olarak konumlandırır. Salt akılsal bir töz olan ruh ile uzama yayılan beden arasındaki etkileşimi ise, beyindeki kozalıksı bezle kurmaya çalışır. O, duygular teorisini de ruh-beden ikilemi ve etkileşimi temeline oturtur. Descartes’ın temel savı, duyguların ruhun edilginlikleri ya da etkilenimleri (passion) olduğu şeklindedir. O, bu etkilenimi fizyolojik temelleriyle birlikte ortaya koymayı dener ve ayrıca tüm duyguları, hayret, sevgi, öfke, keder, arzu ve sevinç olmak üzere altı temel duyguya indirger. Bu temel duygulardan birbirine zıt ve birbirini besleyen tali ya da ikincil duygular şeması çıkarsar. Bu şema kapsamında duyguları ayrıntısıyla irdeler. Onun duygular sorununa yaklaşımı, hem modern felsefenin ayrım noktasına işaret etmesi hem de kendinden sonraki düşünürleri etkilemesi bakımından oldukça önemlidir. İşte bu makale, Descartes’ın duygulara yaklaşımını ana hatlarıyla ortaya koyduktan sonra, yaptığı duygu sınıflamasını ayrıntılı bir biçimde ele almayı amaçlamaktadır.
Descartes, who pioneered modern philosophy, creates an almost epistemic break in the problem of emotions compared to the periods before him. Parallel to his understanding of the thinking (res cogitans) and space-occupying (res extansa) substance, he deals with in the spirit-body duality; With the influence of the scientific approaches that were common in his period, positions the human being as a mechanical being in terms of body. It tries to establish the interaction between the soul, which is a purely mental substance, and the body, which extends to space, with the cocoon-like gland in the brain. He also bases his theory of emotions on the soul-body dilemma and interaction. Descartes' basic thesis is that emotions are passivities or passions of the soul. He tries to reveal this with its physiological bases and also reduces all emotions to six: surprise, love, anger, grief, desire and joy. From these basic emotions, he deduces the schema of secondary or secondary emotions that are opposite and feed each other. Within the scope of this scheme, he examines emotions in detail. His approach to the problem of emotions is very important in terms of both denoting the point of distinction of modern philosophy and influencing the thinkers after him. This article, after outlining Descartes' approach to emotions, aims to discuss his classification of emotions in detail.