Popüler Kültürde Şeytanın Fantastik İmgeye Dönüşümü

Author :  

Year-Number: 2022-104
Yayımlanma Tarihi: 2022-12-02 20:03:24.0
Language : Türkçe
Konu : Resim
Number of pages: 3842-3855
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bu makale, Hıristiyanlıkta kötülüğün kaynağı olarak betimlenen şeytanın sekülerleşmesi ve popüler kültür ile dönüşümü konusunu incelemektedir. Çalışmada, lanetli olandan, anti kahramana evriminin toplumsal nedenleri açıklanırken şeytan imgesinin değişim süreci de araştırmanın temel çıkış noktasını oluşturacaktır. Şeytanın teolojik varlığını kanıtlamak ya da sorgulamaktan ziyade görsel bir imaj olarak tarihsel değişimini araştırmaktır. Böylelikle anti kahramanların popüler kültürde yaygınlaşmasıyla bir nevi korkunun çekiciliği durumu ortaya çıkmıştır. Şeytanın çirkinliği de modern çağın ve popüler kültürün etkisiyle göreceli bir hale gelmiş hatta normalleştirilmiştir. Günümüzde korkutucu olanın fetiş tutku nesnesi haline gelmesi bu dönüşümün nedenidir.

Keywords

Abstract

Bu makale, Hıristiyanlıkta kötülüğün kaynağı olarak betimlenen şeytanın sekülerleşmesi ve popüler kültür ile dönüşümü konusunu incelemektedir. Çalışmada, lanetli olandan, anti kahramana evriminin toplumsal nedenleri açıklanırken şeytan imgesinin değişim süreci de araştırmanın temel çıkış noktasını oluşturacaktır. Şeytanın teolojik varlığını kanıtlamak ya da sorgulamaktan ziyade görsel bir imaj olarak tarihsel değişimini araştırmaktır. Böylelikle anti kahramanların popüler kültürde yaygınlaşmasıyla bir nevi korkunun çekiciliği durumu ortaya çıkmıştır. Şeytanın çirkinliği de modern çağın ve popüler kültürün etkisiyle göreceli bir hale gelmiş hatta normalleştirilmiştir. Günümüzde korkutucu olanın fetiş tutku nesnesi haline gelmesi bu dönüşümün nedenidir.

Keywords


  • 1. Bataille, G. (2014). Edebiyat ve Kötülük, (Çev. A. Sönmezay), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.

  • 2. Davenport-Hines, R. (2005). Gotik: Aşırılık, Dehşet, Kötülük ve Yıkımın Dört Yüz Yılı, (Çev. H. Gür), Dost Kitabevi, Ankara.

  • 3. Eco, U. (2009). Çirkinliğin Tarihi, (Çev. A.U. Ergün ve Ö. Çelik ve A. Uysal ve E.N. Akbaş ve M. Barsbey ve K.K. Akbulut ve S. Arslan ve B. Yılmazcan) Doğan Kitap, İstanbul.

  • 4. Frazer, J. G. (1992). Altın Dal Dinin ve Folklorun Kökleri II, (Çev. M. H. Doğan), Payel Yayınları, İstanbul.

  • 5. Goethe, J. W. (2011). Faust, (Çev. İ. Cankorel), Doğu Batı, İstanbul.

  • 6. Lınk, L. (2003). Şeytan Yüzü Olmayan Maske, (Çev. E. Ergün), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.

  • 7. Korkmaz, E. (2006). Şeytan Tasarımı Terimleri Sözlüğü, Anahtar Kitaplar, İstanbul.

  • 8. Messadı, G. (1999). Şeytanın Genel Tarihi, (Çev. I. Ergüden), Kabalcı Yayınevi, İstanbul.

  • 9. Richer, J. (2000). “Başkaldırı. Başkaldırana ve Kurbana İlişkin Romantik Mitler. Şeytan, Prometheus, Kabil, Ahasverus, Don Juan, Empedokles, (Çev. N.T. Öztokat), (Ed. Bonnefoy, Y.), Mitolojiler Sözlüğü, 1. Cilt, Dost Kitapevi. Ankara.

  • 10. Russell, J. B. (1999). Şeytan Antikiteden İlkel Hıristiyanlığa Kötülük, (Çev. E. Çelik), Kabalcı Yayınevi, İstanbul.

  • 11. Russell, J. B. (2000). İblis, Erken Dönem Hıristiyan Geleneği, (Çev. A. Fethi), Kabalcı Yayınevi, İstanbul.

  • 12. Russell, J. B. (2001). Lucifer Ortaçağda Şeytan, (Çev. A. Fethi), Kabalcı Yayınevi, İstanbul.

  • 13. Russell, J. B. (2001). Mephistopheles Modern Dünyada Şeytan, (Çev. N. Plümer), Kanalcı Yayınevi, İstanbul.

  • 14. Scognamillo, G. (1996). Korkunun Sanatları, İnkılap Kitapevi, İstanbul.

  • 15. Scognamillo, G. (2013). Canavarlar Yaratıklar Manyaklar, PMP Yayıncılık, İstanbul.

  • 16. Trend, D. (2008). Medyada Şiddet Efsanesi, (Çev. Gül Bostancı), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics