The Concepts of Participation, Democracy and Legitimacy at Jürgen Habermas: Thinking On Ombudsman Governance
Author :
Abstract
Jürgen Habermas is an intellectual and philosopher who has come to the fore in the field of philosophy and social sciences, especially in the 20th century. Habermas, Frankfurt School, Marx's contemporary criticisms and contributions, his search for methods on hermeneutics, his writings on Germany's current political and social problems, and his views on the state have left a deep impact on social sciences. Habermas revealed new perspectives and theories of knowledge in scientific fields with the richness he brought to political and public concepts such as democracy, participation and legitimacy. The concepts of governance and ombudsman, which constitute the main subject of this study, were also influenced by the aforementioned method and theory of knowledge. The main purpose of this study is to present the concept of "ombudsmanance" as a new view and thought to the literature by making a connection between Habermas's fundamental views on philosophy and social sciences, and ombudsman and governance. The method of the study is the literature review.
Keywords
Abstract
Jürgen Habermas, özellikle 20. Yüzyılda düşünce üretmiş felsefe ve sosyal bilimler alanında öne çıkmış bir entelektüel ve filozoftur. Habermas, Frankfurt Okulu, Marx’ın çağdaş eleştirileri ve katkıları, yorumsamacılık üzerine yöntem arayışları, Almanya güncel siyasal ve toplumsal sıkıntıları üzerine yazdıklarıyla ve devlet görüşleriyle sosyal bilimlerde derin etkiler bırakmıştır. Habermas, demokrasi, katılım ve meşruiyet gibi siyasal ve kamusal kavramlara kazandırdığı zenginlik ile bilimsel alanlarda yeni perspektifleri ve bilgi teorilerini ortaya çıkarmıştır. Bu çalışmanın temel konusunu oluşturan yönetişim ve ombudsman kavramları da sözü edilen yöntem ve bilgi kuramından etkilenmiştir. Bu çalışmanın temel amacı, Habermas’ın esas olarak felsefe ve sosyal bilimler üzerine temel görüşleri ile ombudsman ve yönetişim arasında bağlantı kurarak, literatüre yeni bir görüş ve düşünce olarak “ombudsmanişim (ing. ombudsmanance)” kavramını sunmaktır. Çalışmanın yönetimi ise literatür taramasıdır.
Keywords
- Akkol, M. L. (2019). “Jürgen Habermas’ın İletişimsel Eylem Kuramı ve Kamusal Alan Kavramının Analizi”,
- Akkol, M. L. (2019). “Jürgen Habermas’ın İletişimsel Eylem Kuramı ve Kamusal Alan Kavramının Analizi”, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 37, Ekim: 171-180.
- Becer, F. ve Mazman, İ. (2017). “Rawls ve Habermas Okumalarıyla Liberal ve Müzakereci Demokrasi Modelleri: Karşılaştırmalı Analiz”, ulakbilge, 6(20): 1-16.
- Ciğeroğlu Öztepe, M. (2021). “Postmodern Kamu Yönetimi, Etik ve Ombudsman İlişkisi Çerçevesinde Teorik BirAnaliz”, (Eds. B. Parlak, K. C. Doğan), Postmodern Kamu Yönetimi, ss.309-332, Nobel Basım Yayım, Ankara.
- Çalıcı, E. C. (2020). “Habermas’ta Hukukun Meşruluğunun Kaynağı Olarak Otonomi”, ViraVerita E-Dergi: Disiplinlerarası Karşılaşmalar, 11, Haziran: 153-184.
- Demir, F., Bakıcı, Z. ve Çınarlı, S. (2011). Etkin Demokratik Hukuk Devleti, Orion Kitabevi, Ankara.
- Demir, N. (2010). “Demokrasinin Temel İlkeleri ve Modern Demokrasi Kuramları”, Ege Akademik Bakış, 10(2): 597-611.
- Demirel, D. (2010). “Yönetişimde Yeni Bir Boyut: E-Yönetişim”, Türk İdare Dergisi, 466, Mart: 65-94.
- Doehring, K. (2014). Genel Devlet Kuramı (Genel Kamu Hukuku), Ahmet Mumcu (çev.), İnkılap Yayınları,İstanbul.Doğan, K. C. (2014a). “Postmodern Kamu Yönetimi Anlayışı Çerçevesinde Bir Denetim Paradigması: Ombudsman”, Sayıştay Dergisi, 94, Temmuz-Eylül: 73-96.
- Doğan, K. C. (2014b). “Karşılaştırmalı Ülke İncelemeleri Bağlamında Türk Kamu Yönetiminde Ombudsmanın Uygulanabilirliği”, Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
- Doğan, K. C. (2015). “Postmodernizmin Kamu Yönetimine Yansımaları: Ombudsman ve Toplam Kalite YönetimiYaklaşımları”, Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10/14 Fall: 273-290.
- Doğan, K. C. (2017a). “Yönetişim Kavramı ve Türkiye’de Demokratikleşme Reformları: Kamu DenetçiliğiKurumu (Ombudsman) Örneği”, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi (ASOS Journal), 47, Haziran: 267-287.
- Doğan, K. C. (2017b). “Postmodern Kamu Yönetiminin Kuramsal Temelleri Çerçevesinde Yönetişim Yaklaşımı:Literatür Taraması”, Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Ocak, 10(1): 27-45.Doğan, K. C. (2019). “Modernizmden Postmodernizme: Kamu Yönetiminde Yönetişim Kuramı Bağlamında Ombudsman Paradigması”, International Social Sciences Studies Journal, 5(29): 312-317.
- Doğan, K. C. (2021). “Ombudsman Teorisi: İnterdisipliner Bir Analiz”, International Social Sciences Studies Journal, 7(91): 5182-5190.
- Duran, M. S. (2017). “Habermas’ın Söylem Etiğinde Ahlak ve Hukuk”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, LXXV(1): 61-84.
- Eray, Ş. (2017). “Habermascı Kamusal Alan Bağlamında Yeni Toplumsal Hareketler”, Kent Araştırmaları Dergisi, 21(8): 315-337.
- Fidan, Y. (2011). “Yönetimden Yönetişime: Kavramsal Bir Bakış”, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 1, Ekim 2010- Mart 2011: 5-10.
- Finlayson, J. G. (2007). Habermas, Talat Kılıç (çev.), Dost Kitabevi, Ankara.
- Firidin, E. (2021). “E-Devlet ve E-Yönetişim Bağlamında Postmodern Kamu Yönetimi”, (Eds. B. Parlak, K. C. Doğan), Postmodern Kamu Yönetimi, ss.275-307, Nobel Basım Yayım, Ankara.
- Geuss, R. (2013). Eleştirel Teori: Habermas ve Frankfurt Okulu, Ferda Keskin (çev.), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
- Gökçe, A. F. (2012). “Çağdaş Kamu Yönetiminde Kamu Denetçiliği (Ombudsmanlık) ve Türkiye İçin AskeriOmbudsmanlık Önerisi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2): 203- 227.
- Habermas, J. (1993). “İdeoloji” Olarak Teknik ve Bilim, Mustafa Tüzel (çev.), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul. Habermas, J. (2001). İletişimsel Eylem Kuramı, Mustafa Tezel (çev.), Kabalcı Yayınları, İstanbul.
- Habermas, J. (2003). İnsan Doğasının Geleceği, Kaan H. Ökten (çev.), Everest Yayınları, İstanbul.Habermas, J. (2007). Bölünmüş Batı, Dilman Muradoğlu (çev.), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
- Habermas, J. (2011). Sosyal Bilimlerin Mantığı Üzerine, Mustafa Tüzel (çev.), Kabalcı Yayınları, İstanbul.
- Habermas, J. (2012). “Öteki” Olmak, “Öteki”yle Yaşamak: Siyaset Kuramı Yazıları, İlknur Aka (çev.), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
- Habermas, J. (2018). Küreselleşme ve Milli Devletlerin Geleceği, Medeni Beyaztaş (çev.), Yarın Yayınları, Habermas, J. (2020). Söylem Etiği, Seyit Coşkun (çev.), Fol Kitap, Ankara.
- Kodaman, B. (2011). “Liberal Demokrasinin Zemini”, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Mayıs, 23: 1-6.
- Kutlu, Ö., Örselli, E. ve Kahraman, S. (2019). “Kamu Yönetiminde Denetim, Ombudsmanlık ve E-Yönetişim”, (Eds. B. Parlak, K. C. Doğan), E-Yönetişim, ss.115-148, Beta Basım Yayım, İstanbul.
- Lafont, C. (2009). “Hermeneutics and the Linguistic Turn”, (Eds. H. Brunkhorst, R. Kreide, C. Lafont), The Habermas Handbook, Columbia University Press, USA.
- McCarthy, T. (2004). “Kamusal Alanın Yapısal Dönüşümü”nün 1989 İngilizce Baskısına Giriş”, Meral Özbek (çev.), (Ed. Meral Özbek), Kamusal Alan, ss.91-93, Hil Yayınları, İstanbul.
- McCormick, J. P. (2015). Weber, Habermas ve Avrupa Devletinin Dönüşümü, Ferit Burak Aydar (çev.), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
- Noonan, J. (2005). “Modernization, Rights, and Democratic Society: The Limits of Habermas’s Democratıc Theory”, Res Publica, 11: 101-123.
- Odabaş, U. K. (2018). “Tarihsel Süreçte Kamusal Alanın Yapısal Dönüşümü ve Habermas”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Ekim, 22, Özel Sayı: 2051-2066.
- Olgun, C. K. (2007). “İletişimsel Eylem ve Geç Kapitalizmin Doğası”, Sosyoloji Notları, Temmuz-Ağustos-Eylül: 10-18.
- Onat, N. (2013). Kamusal Alan ve Sınırları: Hannah Arendt ve Jürgen Habermas’ın Yaklaşımları, Durak İstanbul, Öktem, N. ve Türkbağ, A. U. (2012). Felsefe, Sosyoloji, Hukuk ve Devlet, DER Yayınları, İstanbul.
- Özden, K. (2010). Ombudsman, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
- Özer, M. A. (2006). “Yönetişim Üzerine Notlar”, Sayıştay Dergisi, 63: 59-89.
- Özkan, S. Ç. (2017). “Radikal Demokrasi Projesi ve Müzakereci Demokrasi”, Yönetim Bilimleri Dergisi, 15(30):Parlak, B. ve Doğan, K. C. (Eds.) (2016). Karşılaştırmalı Ombudsman İncelemeleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara. Parlak, B. ve Doğan, K. C. (2020). Kamu Yönetimi Kuramlarına Giriş, Değişim Yayınları, Sakarya.
- Parlak, B. ve Doğan, K. C. (2021). “A Methodological Analysis on The Restructuring of Social Sciences in TheContext of Ombudsman Paradigm, Liberal Democracy and The Annales School”, International Social Sciences Studies Journal, 7(76): 40-58.
- Postone, M. (1996). “Political Theory and Historical Analysis”, (Ed. C. Calhoun), Habermas and the Public Sphere, pp.164-180, The MIT Press, Cambridge.
- Ross, A. and Chiasson, M. (2011). “Habermas and information systems research: New directions”, Information and Organization, 21: 123-141.
- Sarker, M. and Alam, B. (2010). “Ombudsman for Good Governance: Bangladesh Perspective”, Journal of Management and Social Sciences, 6(1), (Spring): 13-23.
- Schneider, C. (2000). “The Constitutional Protection of Rights in Dworkin’s and Habermas’ Theories ofDemocracy”, UCL Jurisprudence Review, 101-121, http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.473.6660&rep=rep1&type=pdf (10.01.2022).
- Shahramnia, A. M. (2011). “Explanation of deliberative democracy in philosophical thoughts of Jurgen Habermas”, African Journal of Political Science and International Relations, 5(5), May: 254-261.
- Specter, M. G. (2012). Habermas: Entelektüel Bir Biyografi, İsmail Ilgar (çev.), İletişim Yayınları, İstanbul. Şen, H. (2011). “Jürgen Habermas’ın Yöntem Anlayışı”, Sosyoloji Dergisi, 25: 39-52.
- Tırnovalı, A. (2005). “Hermeneutik ve Çağdaş Hermeneutiğe Habermas’ın Katkıları”, Yüksek Lisans Tezi, T.C. Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
- Timur, T. (2012). Habermas’ı Okumak, Yordam Kitap, İstanbul.
- Torun, T. (2020). “Jürgen Habermas’ın Kamusal Alan Kavrayışı: Rasyonel Politik İrade Oluşumu”, Kaygı, 19(1):Yavuz, D. (2008). “Habermas’da Sosyal Bilimler Metodolojisi Üzerine”, Yüksek Lisans Tezi, T.C. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
- Yaylalı, M. (2021). Jürgen Habermas: Demokrasi ve Hukuk, Yetkin Yayınları, Ankara.
- Yıldırım, M. (2009). “Modernizm, postmodernizm ve kamu yönetimi”, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2):Yıldırım, Y. (2006). “Jürgen Habermas’ın İletişimsel Eylem Kuramı”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2): 1-20.
- Yıldız, N. (2019). “Habermas’ın Meşruiyet Krizi Teorisi ve Türkiye”, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Nisan, 22: 159-173.
- Yükselbaba, Ü. (2008). “Habermas’da Kamusal Alan/Özel Alan Ayrımı”, Doktora Tezi, T.C. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
