Author :
Abstract
ÖZ Bilindiği gibi teorik eğitim, araştırma ve klinik uygulama profesyonel hemşireliğin majör komponentleridir. Hemşirelik gibi uygulamalı bilimlerde temel yaklaşım; teori ve uygulama arasındaki ilişkinin ortaya konması ve teorinin uygulamaya geçirilmesiyle hayat bulmasıdır. Bu nedenle eğer hemşirelik bir meslek olarak tüm potansiyelini ortaya koymak zorundaysa teorinin, araştırma ve uygulamaya yön vermesi son derece önemlidir. Çünkü teori, uygulama ve araştırma, hemşirelik bilimini tanımlayan döngüsel bir süreçtir. Ancak günümüzde hemşirelik eğitiminde teori ile klinik uygulama arasındaki çelişkiler ve farklılıklar önemli bir sorun olmaya devam etmektedir. Özellikle kanıta dayalı uygulamalar ışığında verilmesi hedeflenen teorik eğitim ile uygulama arasındaki boşluk, klinisyen, akademisyen hemşireler ve öğrenciler için ciddi bir sorun olarak güncelliğini korumaktadır. Ayrıca hemşirelik multidisipliner olarak çalışmak zorunda olan bir meslek olduğundan, teorik ile uygulama arasındaki bu açık, diğer sağlık profesyonellerini ve hasta bakımını, dolayısıyla toplum sağlığını da olumsuz etkilemektedir. Bu nedenle bu makalede hemşirelik eğitiminde teorik eğitim ile uygulama arasında farklılıklara yol açabilecek; klinik ortam, öğrenci sayısının fazlalığı, öğretim elemanı sayısının yetersizliği, teorik derslerin yürütülmesinde yaşanan güçlükler, hemşirelik lisans eğitim programlarındaki farklılıklar ve kanıta dayalı araştırma sonuçlarının hasta bakımına yansımaması gibi bazı nedenler ve çözüm önerileri üzerinde durulacaktır.
Keywords
Abstract
As is known, theoretical training, research and clinical practice are the major components of professional nursing. The basic approach in applied sciences like nursing is to reveal the relationship between theory and practice and carry the theory into effect. Thus, if nursing has to reveal its potential as a profession, it is very important for theory to direct the research and practice. Because theory, practice, and research are a cyclical process defining the science of nursing. Today, however, the contradictions and differences between theory and clinical practice in nursing education continue to be an important matter. Especially the gap between theoretical training and practice which are intended to be given in the light of evidence-based practices remains a serious problem for clinicians, academician nurses and students. In addition, because the profession of nursing requires multidisciplinary work, this gap between theory and practice also affects other healthcare professionals and patient care, thus the community health negatively. Therefore, this study will broadly address some reasons and solution suggestions that may cause differences between theoretical training and practice in nursing education, such as clinical environment, excess number of students, insufficient number of instructors, difficulties experienced in conducting theoretical courses, differences in undergraduate nursing programs, and failure of evidence-based research results to reflect patient care.
Keywords
- Ovayolu, Ö. & Ovayolu, N. (2020). “Hemşirelikte Teori İle Uygulama Arasındaki Boşluk: Akademisyen Hemşire Gözüyle”
- International Social Sciences Studies Journal, (e-ISSN:2587-1587) Vol:6, Issue: 62; pp:2013-2020 HEMŞİRELİKTE TEORİ İLE UYGULAMA ARASINDAKİ BOŞLUK: AKADEMİSYEN HEMŞİRE GÖZÜYLE The Gap Between Theory And Practice In Nursing: According To Perspective The Academician Nurse Prof.Dr. Özlem OVAYOLU Gaziantep Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, İç Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, Gaziantep/Türkiye ORCID ID: https://orcid.org/0000-0002-7335-4032 Prof. Dr. Nimet OVAYOLU SANKO Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, İç Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, Gaziantep/Türkiye ORCID ID: https://orcid.org/0000-0002-4505-0349 ÖZET Bilindiği gibi teorik eğitim, araştırma ve klinik uygulama profesyonel hemşireliğin majör komponentleridir. Hemşirelik gibi uygulamalı bilimlerde temel yaklaşım; teori ve uygulama arasındaki ilişkinin ortaya konması ve teorinin uygulamaya geçirilmesiyle hayat bulmasıdır. Bu nedenle eğer hemşirelik bir meslek olarak tüm potansiyelini ortaya koymak zorundaysa teorinin, araştırma ve uygulamaya yön vermesi son derece önemlidir. Çünkü teori, uygulama ve araştırma, hemşirelik bilimini tanımlayan döngüsel bir süreçtir. Ancak günümüzde hemşirelik eğitiminde teori ile klinik uygulama arasındaki çelişkiler ve farklılıklar önemli bir sorun olmaya devam etmektedir. Özellikle kanıta dayalı uygulamalar ışığında verilmesi hedeflenen teorik eğitim ile uygulama arasındaki boşluk, klinisyen, akademisyen hemşireler ve öğrenciler için ciddi bir sorun olarak güncelliğini korumaktadır. Ayrıca hemşirelik multidisipliner olarak çalışmak zorunda olan bir meslek olduğundan, teorik ile uygulama arasındaki bu açık, diğer sağlık profesyonellerini ve hasta bakımını, dolayısıyla toplum sağlığını da olumsuz etkilemektedir. Bu nedenle bu makalede hemşirelik eğitiminde teorik eğitim ile uygulama arasında farklılıklara yol açabilecek; klinik ortam, öğrenci sayısının fazlalığı, öğretim elemanı sayısının yetersizliği, teorik derslerin yürütülmesinde yaşanan güçlükler, hemşirelik lisans eğitim programlarındaki farklılıklar ve kanıta dayalı araştırma sonuçlarının hasta bakımına yansımaması gibi bazı nedenler ve çözüm önerileri üzerinde durulacaktır. Anahtar kelimeler: Hemşirelik, teori, uygulama, boşluk
