Author :
Abstract
Şiddet; dünyada ve ülkemizde önemi gittikçe artan halk sağlığı ve ruh sağlığı sorunlarından biri olup birey ve toplumda fiziksel ve ruhsal açıdan pek çok soruna neden olmaktadır. Şiddetin nedenleri ve etkileyen değişkenler çok çeşitli olup, kadınlar ve çocuklar en riskli grupta yer almaktadır. Ergenlik ve gençlik dönemi ise yaşanan kimlik karmaşası ve artan risk alma davranışları nedeniyle riskli grup olarak ele alınmaktadır. Bu araştırma şiddete maruz kalma öyküsünün şiddet eğilimi üzerinde etkilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. İki farklı üniversitede 2014-2015 yılında gerçekleştirilen araştırmanın örneklemini; rastgele seçilen ve çalışmaya katılmayı kabul eden 981 öğrenci oluşturmuştur. Veri toplamada 24 soruluk anket formu ve Şiddet Eğilim Ölçeği kullanılmıştır. Anketler uygulanmadan önce öğrencilerden sözlü ve yazılı izin alınmıştır. Veriler bilgisayar ortamında SPSS istatistik programı kullanılarak tanımlayıcı analizler uygulanarak değerlendirilmiştir. Araştırmaya katılan öğrencilerin %41’i 19-20 yaşlarında, %60.6’sı kızdır ve %59.6’sı sağlık ile ilgili bir bölümde öğrenim görmektedir. Öğrencilerin, %60’ı psikolojik şiddete ve %27.3’ü fiziksel şiddete maruz kaldığını ifade etmiştir. Çoğunluğu şiddete ev/aile ortamında maruz kaldığını bildirmiştir. Öğrencilerin %83.1’i şiddet içerikli film izlemekte/oyun oynamaktadır ve %13’ünde suç öyküsü bulunmaktadır. Örneklemin şiddet eğilim ölçeği puanı 34.77±6.65 olarak saptanmıştır. Sağlık ile ilgili bölüm öğrencilerinde ve kızlarda şiddet eğilimi puan ortalaması daha düşüktür. Fiziksel ve psikolojik şiddete maruz kalanların ve şiddet içerikli film izleyen/oyun oynayan öğrencilerin şiddet eğilimi ölçeği puanı diğer öğrencilere göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0.01, p<0.05). Sonuç olarak; yaşam öyküsünde şiddete maruz kalan gençlerde şiddet eğiliminin daha fazla olduğu saptanmıştır. Şiddet eğiliminin azaltmasında toplumsal şiddet davranışlarının azaltılması ve önlenmesine yönelik çabaların önemli olduğu söylenebilir. Sağlık profesyonelleri aile içi şiddeti önleyici müdahalelerde daha etkin rol alabilir.
Keywords
Abstract
Violence is one of the increasingly important public health and mental health problems in the world and our country, causes many physical and mental problems in individuals and society. The causes and affecting variables of violence are diverse, and women and children are in the most risky group. Adolescence and youth are considered a risky group due to the identity confusion and increasing risk-taking behaviors. This research was conducted to examine violence exposure effects on violence tendency. In data collection, a 24 question survey form and Violence Tendency Scale were used. The research conducted in two different universities in 2014-2015; 981 randomly selected students who agreed to participate in the study. Verbal and written permission was obtained from the students before the surveys were administered. The data analyzed by using descriptive analysis and SPSS statistical program in computer environment. The students’ 41% were 19-20 years old, 60.6% were girl and 59.6% were studying in a health-related department. They were exposed to 60% psychological violence and 27.3% physical violence. Majority of them were exposed to violence at home/family environment. The students’ 83.1% watch/play violent movies and 13% had a crime history. The violence tendency scale score of the sample was found to be 34.77±6.65. The mean score of violence tendency was lower among health related department students and girls. The scores of violence tendency scale of students who were exposed to physical and psychological violence and watch/play violent movies were found statistically significantly higher than the others (p<0.01, p<0.05). As a result; It has been found that violence tendency is higher in youth who have been exposed to violence in their life history. It can be said that efforts to reduce and prevent social violent behavior are important in reducing violence tendency. Health professionals could take more active role in preventing domestic violence.
Keywords
- Coşkun, S. & Yağcan, H. (2020). “Şiddete Maruz Kalma Durumunun Şiddet Eğilimine Etkisinin İncelenmesi” International Social
- Sciences Studies Journal, (e-ISSN:2587-1587) Vol:6, Issue:71; pp:4349-4359. ŞİDDETE MARUZ KALMA DURUMUNUN ŞİDDET EĞİLİMİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ Investigation of Violence Exposure Effect on Violence Tendency Doç. Dr. Sibel COŞKUN Dokuz Eylül Üniversitesi, Hemşirelik Fakültesi, Psikiyatri Hemşireliği AD., İzmir/Türkiye ORCID ID: https://orcid.org/0000-0002-8885-6828 Dr. Öğr. Üyesi. Hande YAĞCAN Dokuz Eylül Üniversitesi, Hemşirelik Fakültesi, Doğum ve Kadın Hastalıkları Hemşireliği AD., İzmir/Türkiye ORCID ID: https://orcid.org/0000-0001-9658-0449 ÖZET Şiddet; dünyada ve ülkemizde önemi gittikçe artan halk sağlığı ve ruh sağlığı sorunlarından biri olup birey ve toplumda fiziksel ve ruhsal açıdan pek çok soruna neden olmaktadır. Şiddetin nedenleri ve etkileyen değişkenler çok çeşitli olup, kadınlar ve çocuklar en riskli grupta yer almaktadır. Ergenlik ve gençlik dönemi ise yaşanan kimlik karmaşası ve artan risk alma davranışları nedeniyle riskli grup olarak ele alınmaktadır. Bu araştırma şiddete maruz kalma öyküsünün şiddet eğilimi üzerinde etkilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. İki farklı üniversitede 2014-2015 yılında gerçekleştirilen araştırmanın örneklemini; rastgele seçilen ve çalışmaya katılmayı kabul eden 981 öğrenci oluşturmuştur. Veri toplamada 24 soruluk anket formu ve Şiddet Eğilim Ölçeği kullanılmıştır. Anketler uygulanmadan önce öğrencilerden sözlü ve yazılı izin alınmıştır. Veriler bilgisayar ortamında SPSS istatistik programı kullanılarak tanımlayıcı analizler uygulanarak değerlendirilmiştir. Araştırmaya katılan öğrencilerin %41’i 19-20 yaşlarında, %60.6’sı kızdır ve %59.6’sı sağlık ile ilgili bir bölümde öğrenim görmektedir. Öğrencilerin, %60’ı psikolojik şiddete ve %27.3’ü fiziksel şiddete maruz kaldığını ifade etmiştir. Çoğunluğu şiddete ev/aile ortamında maruz kaldığını bildirmiştir. Öğrencilerin %83.1’i şiddet içerikli film izlemekte/oyun oynamaktadır ve %13’ünde suç öyküsü bulunmaktadır. Örneklemin şiddet eğilim ölçeği puanı 34.77±6.65 olarak saptanmıştır. Sağlık ile ilgili bölüm öğrencilerinde ve kızlarda şiddet eğilimi puan ortalaması daha düşüktür. Fiziksel ve psikolojik şiddete maruz kalanların ve şiddet içerikli film izleyen/oyun oynayan öğrencilerin şiddet eğilimi ölçeği puanı diğer öğrencilere göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0.01, p<0.05). Sonuç olarak; yaşam öyküsünde şiddete maruz kalan gençlerde şiddet eğiliminin daha fazla olduğu saptanmıştır. Şiddet eğiliminin azaltmasında toplumsal şiddet davranışlarının azaltılması ve önlenmesine yönelik çabaların önemli olduğu söylenebilir. Sağlık profesyonelleri aile içi şiddeti önleyici müdahalelerde daha etkin rol alabilir. Anahtar Kelimeler: Aile içi Şiddet, Gençlik, Sağlık, Şiddet
