Sosyal Duygusal Gelişim Programının Üstün Zekalı Çocukların Sosyal ve Duygusal Becerilerine Etkisi

Author :  

Year-Number: 2019-49
Language : null
Konu :
Number of pages: 6409-6421
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

ÖZET SOSYAL DUYGUSAL GELİŞİM PROGRAMININ ÜSTÜN ZEKÂLI ÇOCUKLARIN SOSYAL VE DUYGUSAL BECERİLERİNE ETKİSİ Üstün zekâlı öğrencilerin, akademik başarılarının geliştirilmesi yönünde sıkıntılar yaşanmazken, duygusal zekâlarının geliştirilmesi ve toplumsallaşma problemlerinin aşılmasında sıkıntılar yaşanmaktadır. Bu problem göz önüne alınarak ilköğretim 2. Sınıf düzeyinde üstün zekâlı öğrenciler için “Sosyal Hayatta Ben” adlı program oluşturulmuştur. Bu program 5 modülden oluşmaktadır. Çalışma İstanbul ilinde, 24 Eylül 2018 tarihinde başlatılmıştır. İstanbul’un Sarıyer ilçesinde başlatılan uygulamada WISC-R zekâ testi ile üstün zekâlı tanısı almış 10 öğrenci ile çalışılmıştır. Çalışma öncesinde ve sonrasında öğrencilere Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği (SBDÖ) kullanılmıştır. Yapılan ön test ve son testlerdeki farklar incelenmiştir. Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği (SBDÖ)’nde ele alınan 5 modül ilişkiyi başlatma becerileri (ibb), grupla iş yapma becerileri (giyb), duygusal beceriler (db), kendini kontrol etme becerileri (kkeb), saldırgan davranışlarla başa çıkma becerileri (sdbçb)dir.

Keywords

Abstract

EFFECTS OF SOCIAL EMOTIONAL DEVELOPMENT PROGRAM ON THE SOCIAL AND EMOTIONAL SKILLS OF GIFTED CHILDREN While there are no difficulties in improving the academic achievement of gifted students, there are difficulties in improving their emotional intelligence and skills of overcoming socialization problems. Considering this problem, for primary education students that are second grade, a program called “I in social life” has been created for gifted students. This program consists of 5 modules.The study was launched on 24 September 2018 in Istanbul province. The application, which was launched in the Sariyer District of Istanbul, was studied with 10 students who were diagnosed with superior intelligence through the WISC-R intelligence test. The Social Skills Assessment Scale (SSAS) was used for students before and after the study. The differences in the preliminary and final tests were examined. The 5 modules covered in the Social Skills Assessment Scale (SSAS) are relationship initiation skills (ris), group-related skills (grs), emotional skills (es), self-control skills (scs), coping skills (cs).

Keywords


  • Akçamete, G. ve Avcıoğlu, H. (2005). Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeğinin (7-12 Yaş) Geçerlik ve

  • Akçamete, G. ve Avcıoğlu, H. (2005). Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeğinin (7-12 Yaş) Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 61-77.

  • Anlıak, Ş. O. ve Dinçer, Ç. (2009). How Children’s Interpersonal Cognitive Problem Solving Skills Change Through The Years, Eurasian Journal Of Educational Research, 37, 71-90.

  • Aşan, Ö ve Özyer, K. (2003). Duygusal Zekâya Etki Eden Demografik Faktörlerin Saptanmasına YönelikAmpirik Bir Çalışma, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 151-167.Ataman, A. (2005) Üstün Zekâlı ve Üstün Özel Yetenekli Çocuklar, İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.

  • Ataş, A.T., Efeçınar, H.İ. ve Tatar, A. (2016). Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği ‘Nin Geliştirilmesi ve Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 6(46), 71-85.

  • Bacanlı, H. (2007). Gelişim Ve Öğrenme, Ankara: Pegem Akademi Yayınları.

  • Bandura, A. (1971). Social Learning Theory, New York City: General Learning Press.

  • Blute, M. (1981). Learning, Social Learning and Sociocultural Evolution: A Comment On Langton, American Journal of Sociology, 86(6), 1401-1406.

  • Budak, İ. (2008) Üstün Yeteneklilik Kavramı ve Tarihsel Gelişim Süreci, Journal of Qafqaz University, 1(22), 164-173.

  • Checkel, J.T. (2001). Why Comply? Social Learning And European Identity Change, International Organization, 55(3), 553-558.

  • Clark, B. (1997). Growing up gifted (5. Ed.). Upper Saddle River, New Jersey, Columbus, Ohio: Merrill

  • Clark, B. (2002). Growing up Gifted: Developing The Potential of Children at Home and at School, Merrill/Prentice Hall.

  • Cohen, J. (1999). Educating Minds And Hearts Social Emotional Learning and The Passage Into Adolescence, New York: Teachers College Press.

  • Çağlar, D. (2004) Üstün Zekâlı Çocukların Seçimi, 1.Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Seçilmiş Makaleler Kitabı, İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.

  • Davis, G. A. ve Rimm, S. B. (1989) Education of The Gifted And Talented, Boston: Allyn and Bacon.Davis, G. A. ve Rimm, S. B. (2004) Characteristics of Gifted Students, Education of The Gifted and Talented, 5, S32-53.

  • Davis, T.R.V. ve Luthans, F. (1980). A Social Learning Approach to Organizational Behavior, The Academy of Management Review, 5(2), 281-290.

  • Doğan, S. ve Şahin, F. (2007). Duygusal Zekâ: Tarihsel Gelişimi Ve Örgütler İçin Önemine Kavramsal Bir Bakış, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 231-252.

  • Gagne, F. (1991). Toward A Differentiated Model of Giftedness and Talent, Handbook of Gifted Education, Boston: Allyn and Bacon.

  • Ginter, P.M. ve White, D.D. (1982). A Social Learning Approach To Strategic Management: Toward A Theoretical Foundation, The Academy of Management Review, 7(2), 253-261.

  • Goleman, D. (1995). Emotiomal İntelligence, Why it Can Matter More Than Iq, New York: Bantam.

  • Goodman, A. (2015). Social and Emotional Skills in Childhood and Their Long-Term Effects on Adult Life, A Review for The Early Intervention Foundation.

  • Gross, M. U. M. (2000) Issues in The Cognitive Development of Exceptionally and Profoundly Gifted Individuals, New York: Pergamon.

  • Güçyeter, Ş. (2005). Farklı Türde Problem Geliştirmeye Yarayan Discover Problem Matrisinin RevizeEdilerek Psikometrik Özelliklerinin Araştırılması, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

  • Ikesako, H. ve Miyamoto, K. (2015). Fostering Social and Emotional Skills Through Families, Schoolsand Communities: Summary of International Evidence and Implication for Japan's Educational Practices And Research, Oecd Education Working Papers, No. 121, Oecd Publishing, Paris.

  • Kabakçı, Ö. F. ve Korkut, F. (2010). 6‐8. Sınıftaki Öğrencilerin Sosyal-Duygusal Öğrenme Becerilerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Eğitim ve Bilim, 33(148), 77-86.

  • Kara, Y., & Çam, F. (2007). Yaratıcı drama yönteminin bazı sosyal becerilerin kazandırılmasına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(32), 145-155.

  • Karagöz, Y. (2010). Nonparametrik Tekniklerin Güç ve Etkinlikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(33), 18-40.

  • Kaya, F., Kanık, P., & Alkın, S. (2016). Üstün Zekâlı ve Yetenekli Öğrencilerin Duygusal Zekâ veİletişim Becerileri Düzeylerinin Karşılaştırılması. International Online Journal of Educational Sciences, 2016, 8 (1), 229-244

  • Kırtıl, S. (2009). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Duygusal Zekâ Düzeyi İle Yaşam Doyumu Düzeylerinin İncelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.

  • Kocakülah, M.S. ve Ad, N.K. (2015). Sosyal Duygusal Öğrenme Becerileri Ölçeği ’Nin Üniversite Öğrencileri İçin Uygulanabilirliği ’Nin Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 241-247.

  • Konyalıoğlu, A. P., & Varlı, M. F. (2009). Üstün ve normal zekalı çocukların sosyal-duygusal uyumdüzeylerinin karşılaştırılması. Üstün Yetenekli Çocuklar II. Ulusal Kongresinde sunulan bildiri, Eskişehir.

  • Kurudayıoğlu, M. ve Çetin, Ö. (2015) Temel beceriler ve Türkçe öğretimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 3(3), 1-19.

  • Leo, S. (2007). Emotional Intelligence: Contemporary Models Andeducational Success, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, State University of New York, America.

  • Milli Eğitim Bakanlığı (2004) Özel Hizmet Yönetmeliği. T.C. Resmi Gazete, 25674, 18.12.2004.

  • Ogelman, H. G., Seçer, Z., Alabay, E., & Feyza, U. (2012). Okul Öncesi 5-6 Yaş Grubu ÇocuklarınBilişsel Gelişimleri İle Sosyal Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (15), 391-402.

  • Oğurlu, Ü., & Yaman, Y. (2010). Üstün zekâlı/yetenekli çocuklar ve iletişim. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28), 213-223.

  • Oktay, E. (1996), Parametrik Olmayan İstatistik Teknikler, Atatürk Üniversitesi İİBF Fındıkoğlu Araştırma Merkezi Yayınları, No:203.

  • Ökten, K. ve Gökbulut, Ö. (2015). Yaratıcı Drama Yöntemiyle Okul Öncesi Çocuklarının İlişki Başlatma Ve Sürdürebilme Becerilerinin Geliştirilmesi, Yaratıcı Drama Dergisi, 10(2), 165-174.

  • Ömeroğlu, E. (2014). Okul Öncesi Çocuklar İçin Sosyal Beceri Destek Eğitimi Öğretmen Rehber Kitabı, Ankara: Fikriala Görsel İletişim Hizmetleri.

  • Öz, S. ve Aysan, F. (2012). Öfke Yönetimi Eğitiminin Okul Psikolojik Danışmanlarının Öfkeyle BaşaÇıkma ve Güvengenlik Becerilerine Etkisi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,(4)6.

  • Özdemir, L. (2003). Yaratıcı Drama Dersinin Duygusal Zekâ Gelişimine Etkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.

  • Özyer, K. (2004). Duygusal Zekâ İle Örgütsel Bağlılık Ve Bağlılığın Alt Formları Arasındaki İlişkilerinSaptanmasına Yönelik Ampirik Bir Çalışma, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

  • Porter, L. (1999). Gifted Young Children. Buckhingham: Open University Press.

  • Renzulli, J. S. (1986). The Three-Ring Conception Of Giftedness: A Developmental Model for Creative Productivity, Cambridge: Cambridge University Press.

  • Renzulli, J.S. (2010). Two Types of Giftednees, İstanbul: Rota Yayın Yapım.

  • Rimm, S. (2006). When Gifted Students Underachieve What You Can Do About It, Texas: Prufrock Press, Sak, U. (2009). Üstün Yetenekliler Eğitim Programları, Ankara: Maya Akademi Yayınevi.

  • Sak, U. (2010). Üstün Zekâlılar Özellikleri, Tanımlamaları, Eğitimleri. Ankara: Maya Akademi.

  • Salovey, P. ve Mayer, J.D. (1990). Emotional Intelligence, Imagination, Cognition and Personality, 9(3), 185-211.

  • Sorensen, A.T. (2006). Social Learning and Health Plan Choice, The Rand Journal of Economics, 37(4), 929-945.

  • Stenberg, R. J. ve Clinkenbeard, P.R. (1995). The Triarchic Model Applied to Identifying Teaching and Assessing Gifted Children, Roeper Review, 17(4), S255.

  • Stubbs, K. (2008). Emotional Intelligence Competencies in The Team and Team Leader: A Multi-LevelExamination of The İmpact of Emotional İntelligence on Team Performance, Journal of Management Development, 27(1), 55-75.

  • Şimşek, Ü. , Doymuş, K. ve Kızıloğlu N. (2005). Lise Düzeyinde Öğrenim Gören Öğrencilere Grupla Öğrenme Yönteminin Kazandırdığı Bilgi Ve Beceriler, Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 67-80.

  • Uz Baş, A. (2010). Sınıf-Temelli Bir Sosyal Beceri Eğitimi Programının İlköğretim Dördüncü SınıfÖğrencilerinin Güvengenlik ve Saldırganlık Düzeyleri Üzerindeki Etkisi, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(2), 732-747.

  • Webb, J. T. (1993). Nurturing Social-Emotional Development of Gifted Children. in K. A. Heller, F. J.Monks, And A. H. Passow (Eds.), "International Handbook For Research On Giftedness And Talent," 525- 538. Oxford: Pergamon Press.

  • Yaylacı, G.Ö. (2006). Kariyer Yaşamında Duygusal Zeka ve İletişim Yeteneği, İstanbul: Hayat Yayınları.

  • Yeşilyaprak, B. (2001). Duygusal Zekâ Ve Eğitim Açısından Doğurguları, Eğitim Yönetimi Dergisi, 7(25), Zel, U. (2001). Kişilik ve Liderlik, Ankara: Seçkin Yayınları.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics