Author :
Abstract
Engellilik, bireyin çeşitli fiziksel, sosyal, zihinsel vb. durumlarından dolayı tam anlamıyla sosyal yaşama adapte olamamasıdır. Bu çalışmada, zihinsel engelli çocuklara yönelik eğitim politikaları incelenmiş olup bu konuda yaşanılan güçlükler araştırılmıştır. Araştırmanın amacı, zihinsel engelli çocuklara yönelik olarak uygulanan kaynaştırma politikasının ne derece faydalı olduğunu görmek ve bu anlamda uygulamanın daha etkili olabilmesi için neler yapılacağını araştırmaktır. Araştırmada, ülkemizdeki kaynaştırma politikaları ve bu politikaları uygularken karşılaşılan zorluklar incelenmiştir. Bu çalışma Karabük ilinde 5 kişiye yapılmıştır. Bu amaca yönelik olarak zihinsel engelli çocukların eğitimi ile ilgili olarak 5 kişiye 5 tane açık uçlu soru yöneltilmiştir. Bireylerin sorulara verdiği yanıtlar nitel araştırma tekniklerinden birisi olan derinlemesine mülakat tekniği kullanılarak yorumlanmıştır. Araştırma neticesinde, bireylerin kaynaştırma politikasına ilişkin düşünceleri incelenerek çalışma sonlandırılmıştır.
Keywords
Abstract
Disability, the individual's various physical, social, mental and so on. due to the fact that they cannot be fully adapted to social life. In this study, educational policies for mentally retarded children were examined and the difficulties experienced in this subject were investigated. The aim of the study is to see how beneficial the mainstreaming policy for children with mental disabilities is, and to investigate what can be done in order to make the practice more effective. In the study, the inclusion policies in Turkey and the difficulties encountered in implementing these policies were examined. This study was carried out in 5 people in Karabük province. For this purpose, 5 open-ended questions were asked to 5 people about the education of children with mental disabilities. The answers of the individuals to the questions were interpreted by using in-depth interview technique which is one of the qualitative research techniques. As a result of the study, the opinions of individuals about the mainstreaming policy were examined and the study was terminated.
Keywords
- Aslan, M. , Şeker, S. (2011). Engellilere Yönelik Toplumsal Algı Ve Dışlanmışlık(Siirt Örneği), Sosyal
- Aslan, M. , Şeker, S. (2011). Engellilere Yönelik Toplumsal Algı Ve Dışlanmışlık(Siirt Örneği), Sosyal Haklar Sempozyumu, Ankara.
- Ataman, A. (1996). Öğretmen Yetiştiren Eğitim Fakültelerine Öğretim Elemanı Yetiştirilmesi Ve Eğitimde Toplam Kalite Yöntemi, Yeni Türkiye Eğitim Özel Sayısı, 2(7), 382-389.
- Akçamete, G. (1998) Özel Gereksinimli Bireyler ve Özel Eğitim, Anadolu Üniversitesi Açık öğretimFakültesi İlköğretim Öğretmenliği Lisans Tamamlama Programı Özel eğitim Ders Kitabı. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, 3-10.
- Bilir, Ş. (1999). Özürlü Çocuklar Ve Eğitimleri, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Bölümü.
- Brauninger, I. (2012). Dance movement therapy group intervention in stress treatment: A randomized controlled trial (RCT). The Arts In Psikotherapy, 39 (5), 443-450.
- Dalbay, R.S. (2009). Özürlü Yakınlarının Özürlülere Yönelik Sosyal Politikalara İlişkin Beklentileri VeMemnuniyet Dereceleri(Isparta Örneği). (Aslan, M. , Şeker, S. , Engellilere Yönelik Toplumsal Algı Ve Dışlanmışlık(Siirt Örneği)’ tan alınmıştır).
- Diken, İ.H. , Sucuoğlu, B. (1999). Sınıfında Zihinsel Engelli Çocuk Bulunan Ve Bulunmayan SınıfÖğretmenlerinin Zihin Engelli Çocukların Kaynaştırılmasına Yönelik Tutumlarının Karşılaştırılması. Özel Eğitim, 2(3), 25-39.
- Eripek, S. (2004). Türkiye’de Zihin Engelli Çocukların Kaynaştırılmalarına İlişkin Olarak Yapılan Araştırmaların Gözden Geçirilmesi. Özel Eğitim, 2, 25-32.
- Kırcaali-İftar, G.(1998). Özel Gereksinimli Bireyler Ve Özel Eğitim. (Güleryüz, Ş.O. , KaynaştırmaEğitimine Devam Eden Engelli Öğrencilerin Akranları İle İlişkilerinde Karşılaştıkları Sorunların Değerlendirilmesi’ nden alınmıştır).
- Martin, M. (2014). Moving On The Spectrum: Dance Movement Therapy as a Potential Early İntervention Tool For Children with Autism Spectrum Disorders. The Arts In Psikotherapy, 41(5), 545-553.
- M.E.B (2000). Özel Eğitim Hakkında Kanun Hükmünde Kararname Ve Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
- Osborne, A.G. ve Dimattia, P.(1994). The Least Restrictive Environment Mandante: Legal Implications.(Güleryüz, Ş.O. , Kaynaştırma Eğitimine Devam Eden Engelli Öğrencilerin Akranları İle İlişkilerinde Karşılaştıkları Sorunların Değerlendirilmesi’ nden alınmıştır).
- Özdoğan, B. (2000). Çocuk Ve Oyun Çocuğa Oyunla Yardım, Ankara: Anı Öztürk, M. (2011). Türkiye’de Engelli Gerçeği. İstanbul: Ajansvista.
- Sarı, H. (2000). Ananalysis Of The Policies and Provision For Children With Special Educatıonal Needs In England and Turkey. (Ulutaşdemir, N. , Engelli Çocukların Eğitimi’nden alınmıştır).
- T.C Milli Eğitim Bakanlığı (2001). Özel Eğitim Rehberlik Ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü,İlköğretim Okulu Orta Düzeyde Öğrenme Yetersizliği Olan Çocuklar Eğitim Programı, Milli Eğitim Basımevi, Ankara.
- Tekin, H. H.(2006). Nitel Araştırma Yönteminin Bir Veri Tekniği Olarak Derinlemesine Görüşme. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, (13), 101-116.
- Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim Araştırmalarında Etkin Olarak Kullanılabilecek Nitel Bir Araştırma Tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, (24), 543-559.
- Uğurlu, H. (1993). Okul Öncesi Eğitimde Entegrasyon. (Güleryüz, Ş.O. , Kaynaştırma Eğitimine DevamEden Engelli Öğrencilerin Akranları İle İlişkilerinde Karşılaştıkları Sorunların Değerlendirilmesi’ nden alınmıştır).
- http://kaynastirmasinifi.blogcu.com/ozel-egitim-ve-kaynastirma-uygulamalarinda-okul-idaresi- veogret/3599314 adresinden 01.05.2019 tarihinde erişilmiştir.
