6. Sınıf Fen Bilimleri Dersinde Senaryo Temelli Öğrenme Yönteminin Akademik Başarı Ve Kalıcılığa Etkisi
Author :
Abstract
ÖZ Araştırma; Fen Bilimleri dersi, Maddenin Tanecikli Yapısı ünitesinde Senaryo Temelli Öğrenme yönteminin ortaokul altıncı sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına ve kalıcılığa etkisini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma, ön test-son test kontrol gruplu deneysel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2014-2015 öğretim yılı İzmir ili Bornova ilçesinde resmi bir ortaokulda okuyan 99 öğrenci oluşturmaktadır. 6. sınıflar arasından okuduğunu anlama, tutum ve başarı bakımından birbirine denk dört sınıf alınarak, deney (50) ve kontrol (N=49) grupları random olarak belirlenmiştir. Maddenin Tanecikli Yapısı ünitesi deney grubunda, Senaryo Temelli Öğrenmeye dayalı öğretim etkinlikleri ile kontrol grubunda ise geleneksel öğretim temel alınarak 6 hafta boyunca işlenmiştir. Araştırmanın başında öğrencilere Kahramanoğlu (2000) tarafından geliştirilen okuduğunu anlama testi, deneysel işlem öncesinde ve sonrasında araştırmacı tarafından geliştirilen Akademik Başarı Testi uygulanmıştır. Fen Bilimleri dersi, ön test-son test akademik başarı puanları arasında deney grubu lehine anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir. Bu bulgular, Fen Bilimleri dersi “Maddenin Tanecikli Yapısı” ünitesine ilişkin Senaryo Temelli Öğrenme yönteminin ders başarılarını olumlu yönde artırdığını göstermektedir. Senaryo Temelli Öğrenme yönteminin kullanıldığı deney grubu öğrencilerinin Fen Bilimleri dersi “Maddenin Tanecikli Yapısı” ünitesine yönelik ders başarıları, kontrol grubu öğrencilerine oranla artmıştır. Ayrıca, bu çalışmada Fen Bilimleri dersinde Senaryo Temelli Öğrenme yönteminin uygulandığı deney grubunda akademik başarı ve tutum açısından kalıcılığa bakılmış olup, kalıcılığın hem tutum hem de akademik başarı açısından deney grubu lehine olduğu saptanmıştır. Bu bağlamda, Senaryo Temelli Öğrenme’nin Fen Bilimleri ders başarısı ve tutum üzerinde kalıcılığı sağladığı sonucuna ulaşılmıştır.
Keywords
Abstract
This study was conducted to identfy the effects of using scenario-based learning method in 6th grade science class Particulate Model of Matter unit on academic achievement and permanence. The experimental study utilized pre and post tests with control groups. The study group of the study was composed of 99 students attending a state secondary school in Izmir province Bornova district in 2014-2015 academic year. Four 6th grade students were selected based on their equivalence in terms of reading comprehension and achievement and the experiment (N=50) and control (N=49) groups were randomly determined. The experimental group was taught Particulate Model of Matter unit through scenario-based learning, whereas the control group was taught the same unit with traditional teaching methods for 6 weeks. Prior to the study, students were administered reading comprehension test developed by Kahramanoğlu (2000). Before and after the experimental process, students were given the Academic Achievement test developed by the researcher. Significant differences were identified between pre and post test academic achievement scores in favor of the experimental group. These findings point to the fact that scenario-based learning method positively increases student achievement in science classes. It was found that compared to the achievement levels of control group students, experimental group students’ achievement in Particulate Model of Matter unit increased when scenario-based learning method was used. This study also aimed to investigate the permanence of achievement and attitudes in the experimental group students and it was found that both academic achievement and science attitudes were permanent in the experimental group students. In this context, it can be deduced that scenario-based learning ensures permanence in science achievement and science attitudes.
Keywords
- Açıkgöz, K. Ü. (2007). Aktif Öğrenme. Biliş Yayınları, İzmir, 9. Baskı.
- Adiga, U., and Adiga, S. (2011). Case based learning in biochemistry. International Journalof Pharma and Bio Sciences, 2(2), 332-336.
- Akbulut, Y. (2010). Sosyal Bilimlerde SPSS Uygulamaları. İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık.
- Akınoğlu, O. ve Özkardeş Tandoğan R. (2006). Fen eğitiminde probleme dayalı aktif öğrenmenin öğrencilerin kavram öğrenmelerine etkisi: Nitel bir analiz. Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (EDU7), 2(3). http://journal.yeditepe.edu.tr /index.php/edu7/issue/view/5 adresinden alınmıştır.
- Alyar, M. ve Doymuş, K. (2016). Maddenin tanecikli yapısının anlaşılması üzerine analoji ve deneylerin etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi. Cilt:24. No:3, 1183-1198. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/210055. Erişim Tarihi: 02.02.2019.
- Arabacıoğlu, T. (2012). Farklı iletişim ortamlarıyla yürütülen senaryo temelli öğretim programının temel bilgi teknolojileri dersi erişilerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
- Aydın, S. ve Çakıroğlu, J. (2010). İlköğretim fen ve teknoloji dersi öğretim programına ilişkin öğretmen görüşleri: Ankara örneği. İlköğretim Online, 9(1), 301-315. http://ilkogretimonline.org.tr/vol9say1.html adresinden alınmıştır.
- Bayrak, E. B. (2010). Fen bilgisi öğretmen adaylarının senaryo temelli öğrenmeye ilişkin görüşlerinin incelenmesi: bir eylem araştırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mehmet Akif Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Burdur.
- Büyüköztürk, Ş. (2000). Deneysel Desenler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
- Büyüköztürk, Ş. (2006) Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Yayınları.
- Cautreels, P. (2003). A personal reflection on scenario writing as a powerful tool to become a more professional teacher educator. European journal of Teacher Education, 26(1), 175-180.
- Cornely, K. (1998). Use of case studies in an undergraduate Biochemistry course. Journal of Chemical Education, 75(4), 475-478.
- Çağlar, A. ve Şahin, F. (1997). Fen eğitiminde anoloji(benzetme)lerin önemi. Yaşadıkça Eğitim, 51, 21-24.
- Çilenti, K. (1985). Fen eğitimi teknolojisi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
- Dahlgren, M. A., and Oberg, G. (2001). Questioning to learn and learning to question: Structure and function of problem-based learning scenarios in environmental science education. Higher Education, 41(3), 263-282.
- Dalak, O. (2015). Teog sınav soruları ile 8. sınıf öğretim programlarında ki ilgili kazanımların yenilenmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
- Dori, Y.J., Tal, R.T., and Tsaushu, M. (2002). Teaching biotechnology througy case studies – Can we improve higher order thinking skills of nonscience majors? Science Education, 87, 767-793.
- Ersoy, A. ve Anagun, Ş. S. (2009). Sınıf oğretmenlerinin fen ve teknoloji dersi ödev sürecine ilişkin görüşleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 3(1), 58-79. Aykaç, N. (2009). Öğrenme ve öğretme sürecinde aktif öğretim yöntemleri. Ankara: Naturel Kitap Yayın Dağıtım
- Feiman-Nemser, S. (2008). Teacher learning. How do teachers learn to teach? I Association of Teacher Educators. Handbook of research on teacher education: enduring questions in changing contexts (697-705), New York: Routledge.
- Gallagher, J. J. (2000). Teaching for understanding and application of science knowledge. School Science and Mathematics, 100(9), 310–319.
- Gürdal, A. ve Kulaberoğlu, N. (1998). Fen Öğretiminde Kavram Haritaları. Millî Eğitim Dergisi, 140, 47–
- Gülşah, K. (2010). Fizik dersi öğretiminde geleneksel ve bilgisayar destekli öğretim yaklaşımlarının rule space modeli ile değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Günay Balım A. ve Ormancı, Ü. (2012). İlköğretim öğrencilerinin “maddenin tanecikli yapısı” ünitesine yönelik anlama düzeylerinin çizim yoluyla belirlenmesi ve farklı değişkenlere göre analizi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. Cilt 1, Sayı 4, Makale 28, ISSN: 2146-9199 255. http://www.jret.org/FileUpload/ks281142/File/28a.balim.pdf. Erişim Tarihi: Erişim Tarihi: 17.02.2019.
- Hançer, A. H., Şensoy, Ö. ve Yıldırım, H. İ. (2003). İlköğretimde çağdaş fen bilgisi öğretiminin önemi ve nasıl olması gerektiği üzerine bir değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 80-88
- İlbağı, E. (2012). Pısa 2003 öğrenci anketine göre 15 yaş grubu öğrencilerinin tutumlarının incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(6), 67 – 90.
- Kahramanoğlu, S. (2000). Alt ve üst sosyo-ekonomik düzeydeki ailelerin çocuklarını öğrenim gördüğü okulların 5. Sınıflardaki dilbilgisi konularına ait hedef davranışların gerçekleşme düzeyi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
- Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi (15. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Kocadağ, Y. (2010). Senaryo tabanlı öğrenme yönteminin genetik konusundaki kavram yanılgılarının giderilmesi üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
- Martin, D. J. (2001). Construcyion early childhood science. Delmar: Albany.
- Mostert, M. P. (2007). Challenges of Case-Based Teaching. The Behavior Analyst Today, 8(4), 434-442.
- Oral, I. ve McGivney, E. (2013). Türkiye’de matematik ve fen bilimleri alanlarında öğrenci performansı ve başarının belirleyicileri: TIMMSS 2011 analizi. Eğitim Reformu Girişimi, Sabancı Üniversitesi, İstanbul
- ÖSYM (2016). Geçmiş yıllara ait sınav bilgileri. http://www.osym.gov.tr/belge/1-12668/gecmis-yillardaki- sinavlara-ait-sayisal-bilgiler.html.
- Özenç B. ve Arslanhan S. (2010). PISA 2009 sonuçlarına ilişkin bir değerlendirme-Tepav değerlendirme notu. 18 Ekim 2015 tarihinde http://www.tepav.org.tr/upload/files/ 12922559078.PISA_2009_Sonuclarina_Iliskin_Bir_Degerlendirme.pdf adresinden alınmıştır.
- Pearson, J. (2006). Investigating ICT using problem-based learning in face-to-face and online learning environments. Computers and Education, 47(1), 56-73.
- Pınarbaşı, T., Doymuş, K., Canpolat, N., ve Bayrakçeken, S. (1998). Üniversite kimya bölümü öğrencilerinin bilgilerini günlük hayatla ilişkilendirebilme düzeyleri. III. Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu, 268-271. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
- Presser, S., Couper, M.P., Lessler, J.T., Martin, E., Martin, J., Rothgeb, J.M., and Singer, E. (2004), Methods for testing and evaluating survey questions. Public Opinion Quarterly, 68(1). 109-130.
- Razzouk, R. (2011). The effects of case studies on individual learning outcomes, attitudes toward instruction, and team shared mental models in a team-based learning environment in an undergraduate educational psychology course. Yayınlanmamış Doktora Tezi Florida State University, Florida.
- Schank, R. C., Berman T. R., and Macpherson K. A. (1999). Learning by Doing. Reigeluth M. C. (Ed.) Instructional Design Theories and Models (161-182). New Jersey: Routledge Taylor and Francis Group.
- Taşkın Can B., Yaşadı, G., Sönmezer, D. ve Kesercioğlu, T. (2006). Fen öğretiminde kavram haritaları ve senaryolar kavram yanılgılarını giderebilir mi? Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 133–146.
- Turgut, M. F. (1990). Türkiye'de fen ve matematik programlarını yenileme çalışmaları. H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 1-10.
- Waterman, M. A. (1998). Investigative case study approach for biology learning. Bioscene- Journal of College BiologyTeaching, 24(1), 3-10
- Wilson, S. M., and Floden, R. E. (2003). Creating effective teachers: Concise answers for hard questions. Washington DC: AACTE Publications.
- Varış, F. (1988). Eğitimde program geliştirme: teori ve teknikler (4. Baskı). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
- Veznedaroğlu, H. M. (2005). Senaryo temelli öğrenmenin öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutum ve özyeterlik algısına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Yağbasan R. ve Gülçiçek Ç. (2003). Fen öğretiminde kavram yanılgılarının karakteristiklerinin tanımlanması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 102-120.
- Yaman, H. (2005). Senaryo tabanlı öğrenme yaklaşımına dayalıeğitimde drama yönteminin, ilköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama başarılarına etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 465-482.
- Yaman, H. ve Süğümlü, Ü. (2009). Dilbilgisi öğretiminde senaryo tabanlı öğrenme yaklaşımının etkililiği: kelime türleri örneği. Dil dergisi, 144, 56-73.
- Yiğit, S. (2010). Pısa matematik alt test sorularına verilen cevapların bazı faktörlere göre incelenmesi (kocaeli-kartepe örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
- Yiğit, N. & Akdeniz, A. R. (2003). Fizik öğretiminde bilgisayar destekli etkinliklerin öğrenci kazanımları üzerine etkisi: Elektrik devreleri örneği. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(3), 99-113.
- Zoller, U. (1990). Students’ misunderstandings and misconceptions in college freshman chemistry (general and organic). Journal of Research in Science Teaching, 27(10), 1053-1065.
