Author :
Abstract
Engelli kavramı, dünyada çevreden kaynaklanan bariyerlerden dolayı sosyal hayatta kişilerin belirli hak ve özgürlüklerini kullanamaması şeklinde tanımlanmaktadır. Bu tanım ile devletler konu ile ilgili politikalarını engelli bireylerin toplumdaki yerlerini almaları doğrultusunda şekillendirmeye başlamışlardır. Bu konuda halka en yakın hizmet birimleri olarak yerel yönetimler ön plana çıkmaktadır. Bu çalışmada, Balıkesir Büyükşehir Belediyesinin son stratejik planı (2015-2019) ve yıllık faaliyet raporları, engellilere yönelik faaliyetler açısından taranmıştır.Stratejik dokümanlardaki engelli görünürlüğü nitelik ve nicelik bakımından göz önüne alındığında, engelli bireylerin kentsel alanda karşılaşmakta oldukları sorunların, Balıkesir Büyükşehir Belediyesince öncelikli bir alan olarak görülmediği ve bu bağlamda çözümler üretilmesinin de stratejik bir öncelik olarak benimsenmediği söylenebilir.
Keywords
Abstract
The term of disabled refers to the external barriers because of which individuals aren’t be able to use their rights in social life. Therefore states and communities focused on developing their policies through people with disability and their social needs. Within this context, local governments as the closest actors of public service come into prominence. This study aims to scan the last (2015-2019) strategic plan and annual activity reports of Balıkesir Metropolitan Municipality in terms of services for disabled persons. It is obvious that, prevention of disability is not the primary purpose of BalıkesirMetropolitan Municipality, considering the visibility of services for disabled persons in strategic documents.
Keywords
- Babaoğlu,Cenay (2018) “Türkiye’de Anakentlerde Engellilere Yönelik Hizmetler ve Sorun Alanları”, TESAM Akademi Dergisi,Yerel Yönetimler Özel Sayısı, 79 – 110.
- Baviskar, Siddhartha vd. (2018). “Do Disability Pension Awards Have a Causal Impact on Recipients’ Marital Stability? Evidence from the Danish Social Security Programme”, European Journal of Disability Research, V: 12, 208–224.
- Clarke, Harriet and McKay, Stephen (2014). “Disability, Partnership and Parenting”,Disability and Society, V: 29(4), 543–555.
- Cross, Merry (2013). “Demonised, Impoverished and Now Forced into Isolation: The Fate of Disabled People under Austerity”Disability and Society, V: 28(5), 719–723.
- Devlet Planlama Teşkilatı (2001)Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Yerel Yönetimler Özel İhtisas Komisyonu Raporu, (Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı Yayınları).
- Dünya Sağlık Örgütü, Dünya Engellilik Raporu Yönetici Özeti(2011). Erişim: 5 Kasım 2018, (http://siteresources.worldbank.org/TURKEYINTURKISHEXTN/Resources/4556871328710754698/YoneticiOzeti.pdf).
- Fırat, A. Serap Fırat (2008). “Belediyelerin Engellilere Dönük Sosyal Hizmet Projeleri”, Toplum ve Sosyal Hizmet, S: 19(1), 89-100.
- Görmez, Kemal (2005). "Küreselleşme ve Yerelleşme", Küreselleşme ve Yerelleşme, ed. Kemal Görmez, (Ankara: Odak Yayınları).
- Gürek, Metin (2016). “Yerel Yönetimlerin Engellilere Yönelik Eğitim Faaliyetleri”, İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi Anadolu Bil Meslek Yüksekokulu Dergisi, S: 42, 131-143.
- Gürün, Fehmi ve Karaağaç,Şükran (2017). “Sosyal Belediyecilik Anlayışı Üzerinden Engellilere Yönelik Hizmetler”, İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi Anadolu Bil Meslek Yüksekokulu Dergisi, S: 48.
- Hästbacka, Elisabeth and Nygård, Mikael (2019). “Creating Capabilities for Societal Participation in Times of Welfare State Change? Experiences of People with Disabilities in Finland”, ALTER, European Journal of Disability Research, V: 13, 15–28.
- Iudici, Antonio vd. (2018). “Community Perspective: How Volunteers, Professionals, Families and the General Population Construct Disability: Social, Clinical and Health Implications”, Disability and Health Journal, https://doi.org/10.1016/j.dhjo.2018.11.014.
- İnce, Hilal Onur vd., (2016). “Belediye Hizmetleri ve Engelli Vatandaşların Beklentileri Üzerine Ampirik Bir Araştırma”, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S: 6 (2).
- Kesgin, Bedrettin (2014). “Engellilere Yönelik Yerel Sosyal Politikalar”, Çağdaş Yerel Yönetimler, S: 23(4), 1-15.
- Kesik, Ozan Arif vd. (2013) “Büyükşehirde Yaşayan Engelli Yayalar İçin Kaldırımların Analiz Edilmesi: Şişli Örneği”, Doğu Coğrafya Dergisi, S:18 (30), 135-154.
- Koçak, Abdullah ve Arun, Özgür (2006). “İçerik Analizi Çalışmalarında Örneklem Sorunu”, Selçuk İletişim, S: 4(3), 21-28.
- Maestas, Nicole vd. (2013). “Does Disability Insurance Receipt Discourage Work? Using Examiner Assignment to Estimate Causal Effects of SSDI Receipt”, American Economic Review, V: 103(5), 1797–1829.
- Malle, Abebe Yehualaworkvd. (2015). “Policy-Practice Gap in Participation of Students with Disabilities in the Education and Training Programme of Ethiopia: Policy Content Analysis”, Support Learn, V: 30(2), 121-133.
- Marks, Genee (2005) “Since I Came to Work at DAL I Don'tHave a Disability”, Making Meaning: Creating Connections that Value Diversity, 30th Annual Conference of the Australian Association of Special Education 23-25 September 2005, Brisbane Australia.
- Mont, Daniel (2007). Measuring Disability Prevalence, (Washington, D.C.:The World Bank).
- Oliver, Michael and Barnes, Colin (2012) The New Politics of Disablement, (Basingstoke: Palgrave Macmillan).
- Paksoy Erbaydar, Nuran vd. (2013). “How Do Municipality Employees in Ankara Approach Persons With Disabilities?”, Disability and Health Journal, V: 6, 391-398.
- Şemşit, Sühal vd. (2016). “Avrupa Birliği Politikaları Perspektifinden Türkiye’de Belediyelerin Sunduğu Engelli Hizmetleri”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,ICEBSS Özel Sayısı, 205-223.
- Tınar, Yaşar (2018). Engellilere Yönelik Kamu Hizmetlerinin Yönetimi ve Sunumu: Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme, (İstanbul: Birlik Ofset).
- Tiyek, Ramazan vd. (2016). “Engellilerin Erişilebilirlik Sorunu ve TSE Standartları Çerçevesinde Bir Araştırma”, Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, S: 12, 225-261.
- Türk Dil Kurumu Resmi İnternet Sayfası, Erişim 5 Kasım 2018 http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&view=bts&kategori1=veritbn&kelimesec=11328
- United Nations, (2006). Convention on the Rights of Persons with Disabilities and Optional Protocol, (New York: United Nations).
- World Health Organization and The World Bank (2011). World Report on Disability, (Geneva: World Health Organization Press).
- Yıldırım, Ali ve Şimşek, Hasan (2008).Nitel Araştırma Yöntemleri, (Ankara: Seçkin Yayıncılık).
- Yılmaz, Tahsin vd. (2014). “Kentsel Yeşil Alanlarda Tekerlekli Sandalye Kullanıcıları İçin Engelsiz Rota Belirlenmesi: Antalya Atatürk Kültür Parkı Örneği”, İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, S:
- Yüksel, Fatih (2007). “Sosyal Devletin Dönüşüm Sürecinde Yerel Yönetimlerin Yeni İşlevleri”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, S: 62(1), 279-298.
- 5216 Sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu, Erişim 5 Kasım 2018, http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5216.pdf
- 5378 Sayılı Engelliler Hakkında Kanun, Erişim 5 Mart 2019http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5378.pdf
