Author :
Abstract
Çocuk aile içerisinde doğduktan sonra, aile ve çevresinin etkisiyle bir kişilik oluşturmakta ve ahlaki değerleri edinmektedir. Toplumdaki dini ve ahlaki değerler ve geleneğin getirdiği kurallar, çocukluk döneminde benimsenmeli ve içselleştirilmelidir. Bir değer olarak hayata yansımayan ahlaki ilkeler, toplum içerisinde kaba, görgüsüz, incelik, nezaketten uzak bireyleri ortaya çıkaracaktır. Ahlaki bir değer olan nezaket, adab-ı muaşeret kuralları içerisinde öğrenilmesi gereken önemli bir tutumdur. Toplumda birlikte yaşamanın bir gereğidir. Toplum içerisinde iletişim ve etkileşimde saygılı bir tutum, görgü ve nezaket kurallarına uymakla mümkün olacaktır. Nezaket, bir yaşam tarzı olarak ilk önce aile içerisinde bir tutum olarak benimsenmeli, hayata geçirilmeli ve çocuklara uygulayarak öğretilmelidir. Gelişim dönemindeki çocuğa nezaketin öğretilerek bir davranış haline getirmesi sağlanmalı, okul ve diğer çevre tarafından desteklenip pekiştirilmelidir. Çocuklara nezaket eğitimi, yetişkinlerin iyi bir model olması, aile içerisinde saygılı davranılması, kontrol mekanizması oluşturma, güven duygusunun sağlanması, eğitimine erken yaşlarda başlanması, baskı yapmadan ve başkalarıyla karşılaştırılmaması, yerinde bir disiplin oluşturulması, iyi davranışların takdir edilmesi gibi ilkeler çerçevesinde yapılmalıdır.
Keywords
Abstract
After the child is born in the family, it forms a personality and acquires moral values under the influence of family and environment. Religious and moral values in society and the rules of tradition must be adopted and internalized in childhood. Moral principles which are not reflected in life as a value, will reveal individuals who are rude in society, uncouth, also far away from fineness and courtesy. Courtesy, which is a moral value, is an important attitude that must be learned within the rules of etiquette. It is a requirement of living together in society. A respectful attitude in communication and interaction inside society will be possible by following the rules of good manners and courtesy. Courtesy, as a way of life, should first be adopted as an attitude in the family, to be implemented and taught to children. It should be ensured that the child in the developmental period is taught a kindness to be treated and supported by the school and the other environment. Courtesy education for children should be done within the frame of principles such as adults being a good model, behaving respectfully inside the family, creating a control mechanism, assuring a sense of trust, starting the education at an early age, are not oppressing and comparing with others, creating a proper discipline and appreciating good behavior.
Keywords
- Akseki, A.H. (2016). Ahlak Dersleri, Dib Yayınları, Ankara.
- Akseki, A.H. (2016). Ahlak Dersleri, Dib Yayınları, Ankara.
- Aksun, B. (1980). Görgü Yaşama Sanatı, Tur yay. İstanbul, 1980.
- Asım Efendi, (2013). Kamus’ul Muhit Tercümesi, Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı, İstanbul, c.1.
- Aydemir, A.(2014). Divanü Lûgati’t-Türk’e Göre İnsanlar Arasındaki İlişkilerde Nezaket, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 3/3, s. 14-36.
- Aydın, M.Z. (2011). Ailede Ahlak Eğitimi, Timaş yayınları, İstanbul.
- Cebeci, S. (2005).Din Eğitimi Bilimi ve Türkiye’de Din Eğitimi, Akçağ Yay. Ankara. Demirel, Ö. (2011). Öğretme Sanatı, Pegem A yay. Ankara.
- Duman, M.Z. (2011). Kur’an-ı Kerim’de Adab-ı Muaşeret, İpek Yay. İstanbul.
- http://www.rehberliksitesi.com/cocuga-nezaket-egitimi-nasil-verilmeli/3052 (Erişim: 06.10.2018) Hökelekli, H. (2013). Değerler Psikolojisi ve Eğitimi, Timaş Yay. İstanbul.
- Kağıtçıbaşı, Ç. (1988). İnsan ve İnsanlar, Evrim Basın Yayım Dağıtım, İstanbul.
- Kaymakcan, R. & Meydan, H. (2014). Ahlak, Değerler ve Eğitimi, Dem Yay. İstanbul. Komisyon, Çocuklarda Görgü Kuralları, Özyel Basın Yayın, İstanbul.
- Kurtbay, Y. (1991). Nezaket ve Görgü Kuralları, Kültür Bakanlığı Yay. Ankara, 1991.
- Meb, (2009). Dini Terimler Sözlüğü, Ed. A. Nedim Serinsu, MEB Yay., Ankara.
- MEGSB, (1985). Görgü-Ahlak ve Protokol Kuralları, Çıraklık ve Yaygın Eğitim Genel Müdürlüğü Yay., Ankara.
- Özön, M.N. (1979). Osmanlıca Türkçe Sözlük, İnkilap Aka Kitabevleri, İstanbul.
- Polat, Ö. & Kahyaoğlu, S. (2009). 7-11 Yaş Aile Eğitim Programı, Meb Çıraklık ve Yaygın Eğitim Genel Müdürlüğü Yay. Ankara.
- Sarı, M. (1982). El Mevarid, Arapça Türkçe Lügat, Bahar Yay. İstanbul.
- Senemoğlu, N. (2009). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim, Pegem Akademi Yay. Ankara.
- Şeker, S. (2011). “Eğitimin Psikolojik Temelleri” (Ed. Fatih Töremen), Gelişim ve Öğrenme, Eğitim Bilimine Giriş, İdeal Kültür Yay. İstanbul.
- Tarhan, N. (2011). Güzel İnsan Modeli, Timaş, Yay. İstanbul. Tarhan, N. (2010). Son Sığınak Aile, Nesil yay. İstanbul.
- Yaşar, F.T. (2016). “Adab-ı Muaşeret”, DİA, Ek-1, s.34-36.
- Yavuzer, H. (2011). Yaygın Anne Baba Tutumları, Çocuk ve Ergen Eğitiminde Anne Baba Tutumları, Timaş yay. İstanbul.
- Yeğin, A. & Badıllı, A. & İsmail, H. & Çalım, İ. (1985). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Büyük Lügat, Türdav Yay. İstanbul, 1985.
