Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı Sakarya Üniversitesinde öğrenim gören öğrencilerin küresel sosyal sorumluluk düzeylerinin belirlenmesi; fakülte, bölüm, sınıf, cinsiyet, sivil toplum kuruluşu üyeliği ve sosyal sorumluluk dersi alma gibi demografik özelliklere göre küresel sosyal sorumluluk algısında herhangi bir farklılaşmanın olup olmadığının incelenmesidir. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Sakarya Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi, Hukuk Fakültesi ve İşletme Fakültesinde öğrenim gören öğrenciler oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise olasılık temelli örnekleme yönteminden rastlantısal kümeleme yöntemiyle seçilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak Başer ve Kılınç (2015) tarafından geliştirilen “Küresel Sosyal Sorumluluk Ölçeği” ile demografik verilere ilişkin form kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 18 paket programı ile analiz edilmiştir. Verilerin analizinde güvenilirlik analizi, faktör analizi, tek yönlü varyans analizi ve bağımsız gruplar t-testi teknikleri kullanılmıştır. Veri setinin faktör analizine uygunluğu KMO ve Bartlett Sphericity testiyle belirlenmiştir. Bu çalışmada veri setinin KMO istatistiği 0,867 olarak bulunmuş olup, bu sonuç veri setine faktör analizi uygulanabileceğini göstermektedir. Barlett’s test of sphericity sonucunda ise x2=2493.941; p= 0,000 bulunmuştur. Bu sonuçlar uygulanan faktör analizinin kabul edilebilirliğini göstermektedir. Faktör analizi sonucunda küresel sosyal sorumluluk düzeyine ilişkin 30 ifadenin 4 faktör altında toplandığı sonucuna ulaşılmıştır. Söz konusu 4 faktör toplam varyansın %49,765’ini açıklamaktadır. Araştırmada kullanılan ölçeğin güvenilirliği ise Cronbach Alpha iç tutarlılık katsayısı ile incelenmiştir. Ölçeğin tümü için elde edilen iç tutarlılık katsayısı 0,702 olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak üniversite öğrencilerin küresel sosyal sorumluluk düzeylerinin orta düzeyde olduğu görülmektedir. Üniversite öğrencilerin küresel sosyal sorumluluklarının gelişimine katkı sağlamak için sosyal sorumluluk derslerinin içeriğinin gözden geçirilmesi, uygulamaya dönük örneklerle pekiştirilmesinde fayda olacağı düşünülmektedir. Aynı zamanda sivil toplum kuruluşlarının rolü ve sosyal sorumluluk konusunda fonksiyonlarına vurgu yapılarak, sivil toplum kuruluşlarına üyelik teşvik edilebilir. Diğer taraftan, ders dışı etkinliklerin hayata geçirilmesinin de bu sürece katkı sağlayacağını söylemek mümkündür.
Keywords
Abstract
The aim of this research is to determine the level of global social responsibility of the students at Sakarya University; to investigate whether there is any variation in the perception of global social responsibility according to demographic characteristics such as faculty, department, class, sex, non-governmental organization membership and take a social responsibility course. In the research, a descriptive scanning model was used in quantitative research methods. The study universe consists of students from the Faculty of Political Sciences, Faculty of Law and Faculty of Business Administration of the University of Sakarya. The sample of the research was selected from probability based sampling method by chance clustering method. The “Global Social Responsibility Scale” developed by Başer and Kılınç (2015) and the demographic data form were used as data collection tools in the survey. The obtained data were analyzed by SPSS 18 packet program. Reliability analysis, factor analysis, one-way variance analysis and independent groups t-test techniques were used in the analysis of the data. The suitability of the data set for factor analysis was determined by the KMO and Bartlett Sphericity test. In this study, the data set's KMO statistic was found to be 0.867, which indicates that factor analysis can be applied to the data set. The result of Barlett's test of sphericity is x2=2493.941; p=0,000. These results indicate the acceptability of the applied factor analysis. As a result of the factor analysis, it is concluded that 30 factors related to the level of global social responsibility are collected under 4 factors. The four factors explain 49.765% of the total variance. The reliability of the scale used in the study was examined by the Cronbach Alpha internal consistency coefficient. The internal consistency coefficient for all of the scales was 0.702. As a result, the level of global social responsibility of university students seems to be moderate. In order to contribute to the development of global social responsibilities of university students, it is thought that the content of the social responsibility lessons should be watched and applied with practical examples. At the same time, membership in non-governmental organizations can be encouraged by emphasizing the role of non-governmental organizations and their functions on social responsibility. On the other hand, the fact that extracurricular activities are passed on to life can also contribute to this process.
Keywords
- Arli, D.; Bucic, T.; Harris, J. & Lasmono, H. (2014). “Perceptions of Corporate Social Responsibility
- Arli, D.; Bucic, T.; Harris, J. & Lasmono, H. (2014). “Perceptions of Corporate Social Responsibility among Indonesian College Students”, Journal of Asia-Pacific Business, 15(3):231-259.
- Başer, E. H. & Kılınç, E. (2015). Küresel Sosyal Sorumluluk Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Sakarya University Journal of Education, 5(3):75-89.
- Becan, C. (2011)., “Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramının Paydaş Teorisi ve İletişim YaklaşımıAçısından Değerlendirilmesi: Bankaların Basın Bültenlerine Yönelik Bir İçerik Analizi”, Selçuk İletişim, 7(1):16-35.
- Berényi, L. & Deutsch Nikolett (2017). “Changing attitudes of Hungarian business students towardsCorporate Social Responsibility”, International Journal of Education and Information Technologies, 11:58- 67.
- Berkowitz, L. & Lutterman, K. G. (1968). “The Traditional Socially Responsible Personality”, Public Opinion Quarterly 32(2):169-185.
- Berman, S. (1990). “Educating for Social Responsibility”, Service Learning, 43:75-80.
- Chirieleison, C. & Scrucca, L. (2017). “Shaping Students’ Attitudes towards Business Ethics and Corporate Social Responsibility: Education Versus Personal Perspectives”, Education, 7(5):83-95.
- Chui, Peggy. (2009). Looking Beyond Profit - Small Shareholders and the Values Imperative, Govern Publishing Company, England: Surrey.
- Çelik, A. (2007). “Şirketlerin Sosyal Sorumlulukları”, (Ed. Coşkun Can Aktan), Kurumsal Sosyal Sorumluluk, İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk, ss. 43-58, İGİAD Yayını, İstanbul.
- Dahlsrud, A. (2008). “How Corporate Social Responsibility is Defined: An Analysis of 37 Definitions”, Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 15:1-13.
- Demir, B. (2013) “Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Muhasebe”, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(3):213-221.
- Demir, H. & Songür, N. (1999). “Sosyal Sorumluluk ve İş Ahlakı”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(3):150-168.
- Dima, A. M.; Vasilache, S.; Ghinea, V. & Agoston, S. (2013). “A Model of Academic Social Responsibility”, Transylvanian Review of Administrative Sciences, 38:23-43.
- Engin, E. & Eker Akgöz, B. (2013). “Sürdürülebilir Kalkınma ve Kurumsal Sürdürülebilirlik Çerçevesinde Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramının Değerlendirilmesi”, Selçuk İletişim, 8(1):85-94.
- Eraslan, L. (2011). “Bireysel Sosyal Sorumluluk Ölçeğinin (BSS) Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Aile ve Toplum, 7(24):81-91.
- Ergül, H. F. & Kurtulmuş, M. (2014). “Sosyal Sorumluluk Anlayışının Geliştirilmesinde Topluma HizmetUygulamaları Dersine İlişkin Öğretim Elemanlarının Görüşleri”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,González Rodríguez, M. D. R.; Díaz-Fernández, M. D. C.; Elias Spers, V. R. & Silva Leite, M. D. (2016).“Relation between Background Varıables, Values and Corporate Social Responsibility”, Revista de Administração de Empresas, 56(1):8-19.
- Gorski, H.; Fuciu, M. & Croitor, N. (2014). “Research on Corporate Social Responsibility in the Development Region Centre in Romania”, Procedia Economics and Finance, 16:224-233.
- Ham, M.; Pap, A. & Pezić, M. (2018). The Attitudes of Business Students towards Corporate SocialResponsibility: Evıdence from Eastern Croatia,http://www.efos.unios.hr/repec/osi/eecytt/PDF/EconomyofeasternCroatiayesterdaytodaytomorrow04/eecytt 0469, Erişim Tarihi: 12.11.2018.
- Hironimus-Wendt, R. J. & Ebert Wallace, L. (2009). The Sociological Imagination and Social Responsibility, Teaching Sociology, 37:76-88.
- Hull, D. L. (2002). “The Social Responsibility of Professional Societies”, Metaphilosophy, 33(5):552-565.
- İlic, D. K. (2010). “İşletmelerin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Literatür Taraması”, Ege Akademik Bakış, 10(1):303-318.
- İşseveroğlu, G. (2001). “İşletmelerde Sosyal Sorumluluk ve Etik”, Yönetim ve Ekonomi, 8(2):55-67.
- Kaifi, B. A.; Khanfar, N. M.; Noor, A. O. & Poluka, L. (2014). “International Business Students’Understanding, Perception, and Commitment to Corporate Social Responsibility: A Study Based upon Gender, Generational Affiliation, and Culture”, Business and Management Research, 3(3):34-42.
- Kan, Ç. (2009). “Sosyal Bilgiler Eğitiminde Küresel Vatandaşlık”, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26:25-30.
- Meepradict, K. & Hatthasak, M. (2014). “Synthesis of Research on Social Responsibility of Students inThailand Educational Institutions”, International Conference on Economics, Education and Humanities, 10- 11 December 2014, Bali, Indonesia.
- Özen, Y. (2009). “İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Kişisel ve Sosyal Sorumluluk Yordayıcılarının İncelenmesi”, Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
- Pisani, N.; Kourula, A.; Kolk, A. & Meijer, R. (2017). “How Global is International CSR Research? Insights and Recommendations from a Systematic Review”, Journal of World Business, 52:591-614.
- Schneider, S. C.; Zollo, M. & Manocha, R. (2010). “Developing Socially Responsible Behavior in Managers”, The Journal of Corporate Citizenship, 39:21-40.
- Shafer, W. E.; Fukukawa, K. & Lee, G. M. (2007). “Values and the Perceived Importance of Ethics and Social Responsibility: The U.S. versus China”, Journal of Business Ethics, 70:265-284.
- Strydom, P. (1999). “The Challenge of Responsibility for Sociology”, Current Sociology, 47(3):65-82.
- Tam, T. S. K. & Yeung, S. (1999). “Altruism, Social Responsibility, and Government Support For Social Welfare”, Asia Pacific Journal of Social Work and Development, 9(2):79-95.
- Taylı, A. (2014). “Sosyal Sorumluluğun İlişkili Olduğu Yaşam Değerleri”, Akademik Bakış Dergisi, 42.
- TDK, Türk Dil Kurumu,http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5be0bba7ea7587.2240518 9, Erişim Tarihi: 06.11.2018.
- Wang, S. & Gao, Y. (2016). “What Do We Know about Corporate Social Responsibility Research? A Content Analysis”, Irish Journal of Management, 35(1):1-16.
- Yılmaz, K. (2011). “Eğitim Fakültelerinin Sosyal Sorumluluğu ve Topluma Hizmet Uygulamaları Dersi: Nitel Bir Araştırma”, Kuramsal Eğitimbilim, 4(2):86-108.
- Yılmaz, K. (2006). “Örgütlerin Sosyal Sorumlulukları: Kavramsal Bir Çözümleme”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(12):65-79.
- Yılmaz Sert, N. (2012). “Türkiye’de Özel Sektörün Kurumsal Sosyal Sorumluk Anlayışına İlişkin YararAlgısı: Kurumsal Sosyal Sorumluluk Faaliyetlerinin Duyurulmasında Web Sitelerinin Kullanılması”, Online Academic Journal of Information Technology, 3(9):31-50.
