21. YÜZYILDA KÜRESEL TİCARETİ YÖNLENDİRMEDE YENİ ARAYIŞLAR

Author :  

Year-Number: 2018-27
Language : null
Konu :
Number of pages: 5959-5971
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Küreselleşme ile birlikte küresel ticaretin seyri zaman zaman farklı eğilimler gösterse de genellikle işleyiş kurallarını ABD başta olmak üzere gelişmiş ülkelerin birçoğu kendi lehlerine olacak şekilde dizayn etme çabası içerisine girmişlerdir. 21. yüzyılda küresel ticareti yeniden yapılandırma arayışlarının esasında 2001 yılındaki Doha Görüşmelerinin tıkanmasından sonra ABD öncülüğünde başladığı söylenebilir. Bu arayışların hız kazanmasında genel olarak Asya ülkelerinin dünya ticaretinde aldıkları payların giderek artış göstermesi, özelde ise Çin’in ABD’ye en önemli rakip olarak görülmesi ve neomerkantilist politikalar sonucu Çin’in ABD’ye karşı ticarette ve döviz rezervinde üstünlük sağlaması etkili olmuştur. Bununla birlikte dünya ekonomisinin ağırlık merkezinde yaşanan eksen kaymasının Atlantik ve Batı’dan Asya’ya doğru gerçekleşmesi küresel ticaretin ABD önderliğinde yeniden yönlendirilmesi arayışlarını güçlendiren bir diğer kritik unsur olmuştur. Bu sebeple Çin’in dünya ticaretindeki hâkimiyetini kırabilmek için ABD, Avrupa Birliği (AB) ile Transatlantik Ticaret ve Yatırım Ortaklığı (TTIP) ve Pasifik Okyanusu’na kıyısı olan on bir ülke ile de Trans-Pasifik Ortaklığı (TPP) projelerine yönelmiştir. Her iki mega küresel ticari oluşum, dünyada yaşanan gelişmelerle birlikte dikkate alındığında dünyanın en liberal ülkelerin kendi amaçları gerçekleşirken serbestleşme yanlısı, tam tersi durumda ise müdahaleci ve özünde küreselleşme öğretisi ile çelişen uygulamaları benimsemeleri açıkça ortaya çıkmaktadır. Bu amaçla çalışmada ABD ile Avrupa Birliği arasında görüşmeleri devam eden, Türkiye’yi de yakından ilgilendiren Transatlantik Ticaret ve Yatırım Ortaklığı (TTIP) ile ABD’nin 2017 başlarında ayrıldığı; fakat yeniden müdahil olma çabalarının gündeme geldiği Trans-Pasifik Ortaklığı (TPP)’nın küresel ticareti yeniden biçimlendirme stratejileri karşılaştırmalı biçimde ortaya konulmuştur.

Keywords

Abstract

Although the progress of global trade with globalization sometimes shows different trends, generally, most of the developed countries, especially the USA, have tried to design their rules in their favor. Essentially, in the 21st century the seeking for restructuring global trade can be said to have begun under the leadership of the USA after the obstruction of the Doha Round in 2001. Generally, the increasing share of Asian countries in the world trade has been effective in the acceleration of these searches, and in particular case, China has been seen as the most important competitor against to USA and as a result of neomerkantilist policies, China's superiority in trade and foreign exchange reserves against the USA has been effective. In addition to this, the shifting in the center of gravity of the world economy from the Atlantic and West to Asia has been another critical factor that strengthens the search for redirection of global trade under the leadership of the United States. For this reason, the USA has leaded to the Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) with the European Union (EU) and the Trans-Pacific Partnership (TPP) projects with eleven countries which are on the Pacific Ocean. When both two mega global commercial formations are taken into account together with the developments in the world, it is clear that the most liberal countries of the world embrace the liberalization idea while they are realizing their goals, on the contrary, they adopt policies that are interventionist and conflictual the doctrine of globalization. For this purpose, the strategies of the to reshape global trade of Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) is that the ongoing meetings between USA and European Union and which is also closely related to Turkey and Trans-Pacific Partnership (TPP) is that the USA was left in early 2017; but the efforts of reengagement came to the agenda, have been revealed comparatively.

Keywords


  • Aichele, R.; Felbermayr, G. J. & Heiland, I. (2014). “Going deep: The Trade and Welfare Effects of TTIP”,

  • Aichele, R.; Felbermayr, G. J. & Heiland, I. (2014). “Going deep: The Trade and Welfare Effects of TTIP”, CESifo Working Paper, No. 5150, Center for Economic Studies and Ifo Institute (CESifo), Munich.

  • Akhtar, S. I.; Jones, V. C. & Johnson, R. (2016). “Transatlantic Trade and Investment Partnership (T-TIP) Negotiations”, Congressional Research Service Report.

  • Akman, M. S. (2014). “AB-ABD Transatlantik Ticaret ve Yatırım Ortaklığı: Türkiye Açısından Bir Değerlendirme”, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 13(1): 1-29.

  • Balkır, C. (2016). Uluslararası Ekonomik Bütünleşme: Kuram, Politika ve Uygulama, AB ve Dünya Örnekleri (2. Baskı), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.

  • Dereli, D. D. (2016). “Transatlantik Ticaret ve Yatırım Ortaklığı’nın Avrupa Birliği ve Amerika BirleşikDevletleri’nin Rekabet Gücüne Muhtemel Etkileri”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(2): 441-452.

  • Erixon, F. & Bauer, M. (2010). “A Transatlantic Zero Agreement: Estimating The Gains From Transatlantic Free Trade in Goods”, ECIPE Occasional Paper No. 4/2010.

  • European Commission (2009). Non-Tariff Measures in EU-US Trade and Investment-An Economic Analysis. ECORYS Nederland BV.

  • Faruqui, G. A.; Ara, L. A. & Acma, Q. (2015). “TTIP and TPP: Impact on Bangladesh and India Economy”, Pacific Business Review International, 8(2): 59-67.

  • Felbermayr, G. J. & Larch, M. (2013). “The Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP):Potentials, Problems and Perspectives”, In CESifo Forum, 14(2): 49-60, München: Ifo Institut–Leibniz- Institut für Wirtschaftsforschung an der Universität München.

  • Hufbauer, G. C. & Cimino-Isaacs, C. (2015). “How will TPP and TTIP Change the WTO System?”, Journal of International Economic Law, 18(3): 679-696.

  • https://www.haberler.com/avustralya-trans-pasifik-serbest-ticaret-anlasmasi-11387647-haberi/ (E. T. 12.12.2018).

  • http://unctadstat.unctad.org (E. T. 09.12.2018). http://www.trademap.org (10. 12. 2018).

  • https://www.voanews.com/a/eu-envoy-says-us-eu-trade-pact-will-be-game changer/1658096.html, E. T. 10.12.2018).

  • Juutinen, M. & Kakönen, J. (2016). “Battle for Globalisations? BRICS and US Mega-Regional Trade Agreements in a Changing World Order”, Observer Research Foundation.

  • Kirişci, K. & Ekim, S. (2015). “Turkey’s Trade in Search of an External Anchor: The Neighbourhood, The Customs Union or TTIP?”, Global Turkey in Europe Working Paper 9: 1-13.

  • Oktay, F. (2017). Çin: Yeni Büyük Güç ve Değişen Dünya Dengeleri, İş bankası Yayınları, İstanbul.

  • Petri, P. A. & Plummer, M. G. (2016). “The Economic Effects of the Trans-Pacific Partnership: New Estimates”, Peterson Institute for International Economics, Working Paper Series: 1-33.

  • Raza, W.; Grumiller, J.; Taylor, L.; Tröster, B. & Von Arnim, R. (2014). “ASSESS_TTIP: Assessing TheClaimed Benefits of the Transatlantic Trade and Investment Partnership”, Policy Note, AustrianFoundation for Development Research (ÖFSE), No. 10/2014, Austrian Foundation for Development Research (ÖFSE), Vienna.

  • Šálený, V. (2016). “Economic and Geopolitical Implications of TPP and TTIP for the United States”, Univerzita Karlova, Fakulta Sociálních Věd, Institut Mezinárodních Studií.

  • Sandoval, A. R. (2016). “TPP and The Process of Harmonization”, JPO Four-Month Study Cum-Research Fellowship, June 20th, 2016-October 19th, 2016.

  • Schmieg, E. (2015). “TTIP-Opportunities and Risks for Developing Countries”, Contributions in International Journals and Think Tank Publications 2013-2014.

  • Schreyer, M. (2014). “The Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) Can The Planned Agreement Deliver on Its Promises?”, Division for Economic and Social Policy.

  • Vastine, J. R.; Jensen, J. B. & Makiyama, H. (2015). “The Transatlantic Trade and Investment Partnership:An Accident Report”, Economic Policy Vignette, The Georgetown Center for Business and Public Policy. World Bank (2014). Evaluation of The EU-Turkey Customs Union. Report No. 85830-TR.

  • Xin, L. (2014). “A General Equilibrium Analysis of The TPP Free Trade Agreement With and Without China”, The Journal of Applied Economic Research, 8(2): 115–136.

  • Yeşilyurt, S. & Paul, A. (2013). “Between A Rock and A Hard Place: What is Turkey’s Place in the Transatlantic Market?”, European Policy Centre.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics