Author :
Abstract
Bu araştırma, öğretim elemanlarının görev yaptıkları fakültelerinin akreditasyon sürecine hazır olma durumuna ilişkin algılarını belirlemeye yönelik bir çalışmadır. Tarama türünde desenlenen araştırmanın evrenini, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi’nde görev yapan 210 öğretim elemanı oluşturmaktadır. Örneklemini ise, araştırmaya katılan ve uygulanan veri toplama aracı geçerli sayılan 130 öğretim elemanından oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak, Erkuş (2009) tarafından öğretim elemanlarının akreditasyon sürecine hazır olma durumuna ilişkin görüşlerini belirlemek amacıyla geliştirilen “Akreditasyon Sürecine Hazır Olma Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen veriler SPSS paket programı aracılığı ile analiz edilmiştir. Araştırma bulguları; öğretim elemanlarının görev yaptıkları fakültenin akreditasyon sürecine en çok tesisler, kütüphane ve donanım açısından hazır olduğunu, en az ise kalite güvencesi açısından hazır olduğunu ifade ettiklerini ortaya koymuştur. Ayrıca öğretim elemanlarının akreditasyon sürecine hazır olma durumuna ilişkin algıları arasında unvan, bölüm ve idari görev değişkenleri açısından anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür.
Keywords
Abstract
This research is a study to determine the perceptions of instructors about their faculty of state of readiness to accreditation process. The population of the research, which is designed as a survey type, is composed of 210 instructor working in the Dicle University Ziya Gökalp Faculty of Education. The sample consisted of 130 instructors who participated in the study and applied the data collection tool. As a data collection tool, the Accreditation Process Preparedness Scale developed by Erkuş (2009), which was the instructors to determine their views on the readiness of the accreditation process was used. The data obtained from the study were analyzed by SPSS package program. The research findings revealed that the instructors stated that the faculty is ready for the accreditation process in terms of facilities, library and equipment, while at least they are ready for quality assurance. In addition, there were significant differences between the perceptions of instructors about their readiness for accreditation process in terms of title, department and administrative duty variables.
Keywords
- Adams, S. A. S. (2000). Relationship between national accreditation standards and graduate knowledge as
- Adams, S. A. S. (2000). Relationship between national accreditation standards and graduate knowledge asmeasured by the national counselor examination for licensure and certification (NCE). Yayınlanmamış doktora tezi, Texas Üniversitesi.
- Adelman, C. (1994). Accreditation. Burton G. Clark (Ed), The encylopedia of higher education. Pergamon Pres, 1313-1318.
- Adıgüzel, A. (2008). Eğitim fakültelerinde öğretmen eğitimi program standartlarının gerçekleşme düzeyi. Yayımlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
- Arslan, B. (2008). Öğretmen eğitiminde akreditasyon ve Türkiye için bir model önerisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Baltacı, R. (2002). Eğitim fakültelerindeki öğretim elemanlarının öğretmen eğitiminde akreditasyonkonusundaki algıları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Bayülken, N. (1999). Üniversitelerde kalitenin stratejik yönetimi ve konu ile ilgili bir uygulama. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
- Dickey, F. G. & Miller, J. W. (1972). A current perspective on accreditation: Clearinghouse on higher education. Washington, DC: American Associaton for Higher Education.
- Doğan, İ. (1999). Eğitimde kalite ve akreditasyon sorunu: Eğitim fakülteleri üzerine bir deneme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 20(20), 503-519.
- EPDAD (2016). Öğretmen eğitiminde program değerlendirme ve akreditasyon. Erişim adresi:https://epdad.org/wp-content/ uploads/ 2017/07/ ogretmen_egitiminde _kalite_guvencesi_ve_ program_akreditasyonu.pdf Erişim tarihi: 26 Ocak 2018.
- Erişen, Y. (2001). Öğretmen yetiştirme programlarına ilişkin kalite standartlarının belirlenmesi vefakültelerin standartlara uygunluğunun değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Erkuş, L. (2009). Eğitim fakültelerinin akreditasyon sürecine hazır olma durumuna ilişkin öğretimelemanlarının görüşlerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırıkkale.
- Hesapçıoğlu, M., Bakioğlu, A. & Baltacı, R. (2001). Öğretmen eğitiminde sorumluluk ve akreditasyon. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 1(1), 143-160.
- Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Tekışık Ofset. Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
- Kayan, M. F. & Adıgüzel, A. (2017). Türkiye’de öğretmen eğitimi program standartları ve akretidasyonunailişkin ulusal düzeyde yapılan çalışma sonuçlarının incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 62, 85-102.
- Kells, H. R. (1988). Self-study processes: A guide for postsecondary and similar service-oriented institutionsand programs (The American Council on Education/Macmillan series in higher education). New York: Collier Macmillan Publishers.
- Ok, A. (1991). The determination of admission standards for teacher training programs: A Delphi study. Yayımlanmamış doktora tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Sağlam, D. & Özçelik, C. (2017). Öğretim elemanlarının öğretmen eğitimi programlarının akreditasyonunailişkin görüşleri. Uluslararası Öğretmen Eğitimi ve Akreditasyon Kongresi, 19-21 Mayıs 2017, 1-9, İstanbul.Taş, A. M. (2004). Sosyal bilgiler öğretmenliği eğitimi program standartlarının belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 28-54.
- Ünal, F., Semerci, N. & Semerci, Ç. (2017). Öğretmen adaylarının programların akreditasyonuna ilişkin algıları. Uluslararası Öğretmen Eğitimi ve Akreditasyon Kongresi, 19-21 Mayıs 2017, 10-16, İstanbul.
- Yanpar Yelken, T., Çelikkaleli, Ö. & Çapri, B. (2007). Eğitim fakültesi kalite standartlarının belirlenmesineyönelik öğretmen adayı görüşleri (Mersin Üniversitesi örneği). Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 191-215.
- YÖK (1999). Türkiye’de öğretmen eğitiminde standartlar ve akreditasyon. Ankara: YÖK/Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi, Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi.
