Bu araştırmanın amacı Blau, Yang ve Ward-Cook (2006)’un geliştirmiş oldukları “Siber Aylaklık Ölçeği” nin üniversite öğrencilerinin derslerde akıllı telefon üzerinden gerçekleştirdikleri siber aylaklık düzeylerinin belirlenmesi amacıyla Türkçe’ye uyarlanması, geçerlik ve güvenirlik çalışmalarının yapılmasıdır. Araştırmanın örneklem grubu Muş Alparslan Üniversitesi Eğitim Fakültesinin farklı anabilim dallarında (Türkçe, Sosyal Bilgiler, Okul Öncesi ve Sınıf Öğretmenliği) 2017-2018 akademik yılı bahar döneminde öğrenim gören toplamda n=217 üniversite öğrencisidir. Ölçeğin orijinali 16 madde ve üç alt faktörden (tarama siber aylaklığı, işle ilgili olmayan e-posta siber aylaklığı, etkileşimsel siber aylaklık) oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak DATSAÖ’ nin yanı sıra, bir adet Kişisel Bilgi Formu, Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeği ve Siber Aylaklık Etkinlikleri Ölçeği kullanılmıştır. Ölçeğin Spearman Brown iki yarı test gu¨venirliği sınamasında, güvenirlik katsayısı toplam ölçek puanları için .75, tarama siber aylaklığı alt grup puanları için .85, etkileşimsel siber aylaklık alt grup puanları için .80 ve eğlence siber aylaklığı alt grup puanları için .75 olup, p<.001 du¨zeyinde anlamlı bulunmuştur. DATSAÖ’nin iç tutarlık katsayısı ?=.88’ dir ve madde toplam gu¨venirlik katsayıları .27-.74 arasında değişmektedir. Her bir madde varyansının alt grup puan varyansıyla arasındaki ilişkide ise, değerler .41 ile .59 arasındadır. Benzer ölçeklerle gerçekleştirilen geçerlik sınamasında, DATSAÖ ile diğer ölçeklere ait “sosyal ağ bağımlılığı” ve “arama” alt boyutları arasında aynı yönde orta ve yüksek düzeyde ilişki bulunmuş, belirlenen faktör yapısının ölçeğin orjinali ile benzer bir uyum gösterdiği göru¨lmu¨ştu¨r. Bu sonuçlar, DATSAÖ’ nin geçerlik ve gu¨venirlik açısından, üniversite öğrencilerinin derslerde akıllı telefonları üzerinden gerçekleştirdikleri siber aylaklık düzeyini belirlemede uygun bir yardımcı araç olduğunu göstermektedir.
The aim of this study was to adapt Turkish terminology and to assess the reliability and validity of the Turkish version of the Cyberloafing Scale, an assistive tool developed by Blau, Yang ve Ward-Cook in 2006 for determining the cyberloafing behavior, in a sample of university students. The research was planned according to the methodological research method. 217 university students who used the smart phone and enrolled at Muş Alparslan University during the 2017-18 academic year participated in the research on a voluntary basis. The original scale consists of 16 items and three sub factors. In the research, in addition to the Smartphone Addiction Scale, Demographical Information Form and Scale of Cyberloafing Activities were used as tools for collecting data. For the split-half test (Spearman Brown) reliability of the scale, the correlation ratio detected for the total scale points obtained from application was .75, the correlation ratio detected for the browsing-related cyberloafing sub-groups obtained from the application was .85, .80 for the interactive cyberloafing group points and .75 for the entertainment cyberloafing sub-group points (p<.001). The co-efficient of internal consistency detected for the reliability of The Smart Phone Cyberloafing Scale in Classes (SPCSC) was ?=.88, the total item reliability co-efficients ranged between .27-.74. As for the values in the relation between the variant of each item and the sub-group variant, they ranged between .41 and .59. In the validity test actualized with similar scales, a positive correlation was found between SPCSC and social networking addiction and also one was found with the browsing, it was observed that the structure of the determined factor was in similar harmony with the original scale. The level of validity reliability of SPCSC indicates that it is an appropriate assistive tool in determining the smart phone cyberloafing scale in classes of university students.