Bu makalede, Türkiye’nin tarım politikasının Avrupa Birliği (AB) adaylığı sürecinin başlangıcından bu yana nasıl şekillendiği, gerek tarım politikasının işleyişinin gerekse kullanılan politika araçlarındaki paradigmal değişimin nasıl ve hangi öncelikler doğrultusunda gerçekleştiği ortaya konulmaya çalışılmaktadır. Bu değişim sürecinde, Türkiye’nin tarım politikasının işleyişi, geçmişteki deneyimlerine de vurgu yapılarak, AB’nin Ortak Tarım Politikası (OTP) ile benzeşen ve farklılaşan yönleri neden sonuç ilişkisi içinde incelenirken, özellikle son on yılda AB’nin tarım konusundaki güncel yaklaşımları ile Türkiye’nin sürece uyumu, AB Komisyonu tarafından hazırlanan İlerleme Raporları, 2003-2017 Stratejik Planı, Müzakere fasıllarına ilişkin notlar ve 2014-2020 Ulusal Kırsal Kalkınma Planı’ndan yararlanılarak tartışılacaktır.
In this article, procedures and priorities of changing paradigms of functioning of Turkish agricultural policy and the policy tools will be examined from the beginning of European Union (EU) membership process in line with Turkish-EU relations. In this process, by emphasizing the management and implementation of the Turkish agricultural policy, similar and divergent aspects of EU and Turkish agriculture will be questioned in a cause&effect relationship. In addition, especially in the recent 10 years, EU’s changing approach and Turkey’s harmonization process will be discussed by using the Progress Reports of Turkey, 2013-2017 Strategic Plan, 2014-2020 National Rural Development Plan and chapters of accession process as sources