Author :
Abstract
Başarısız devlet Soğuk Savaş sonrası dönemde geliştirilmiş bir kavramdır. Kavram öncelikle ABD olmak üzere Batılı devletler tarafından dış politikada kullanılmasının yanısıra başta Uluslararası İlişkiler olmak üzere de sosyal bilimler literatüründe kendine önemli bir yer edinmiştir. Bu çalışmada başarısız devlet kavramının literatürdeki kullanımın hakim güçlerin dış politika söylemleri ile olan ilişkisine dikkat çekilerek kavramın farklı bağlamlarda bir söylem meşrulaştırma biçimi olduğu eleştirisi ele alınmıştır. Çalışmada başarısız olarak addedilen tüm devletleri aynı kategori altında değerlendirmesi eleştirisine dikkat çekilerek bunun yerine söz konusu devletlerin tarihsel, sosyolojik, siyasi ve ekonomik özelliklerini dikkate alarak analiz edilmeleri önerisine yer verilmiştir. Çalışmada ayrıca başarısız devlete ilişkin farklı tanımlara, devlet başarısızlığı konusundaki temel yaklaşımlara ve bu yaklaşımlara getirilen eleştirilere yer verilmiştir. Başarısız devlet dış politika da kullanılan bir kavram olarak hakim Batılı söylemin kendini yeniden üretmesine imkan sağlamaktadır. Çalışmada son olarak mevcut literatürde çoğunlukla bu devletlerin ulus-devlet olma konusundaki başarısızlığına odaklanıldığı vurgulanmıştır.
Keywords
Abstract
A failed state is a concept developed during the post-Cold War era. In addition to its use in foreign policy by Western states, primarily the United States, the concept has taken an important place in the social sciences literature, especially in International Relations. In this study, by drawing attention to the foreign policy discourses of relation of dominant powers, the criticism that the notion of a failed state is used as a way of legitimizing a discourse in different contexts has been discussed. It has been argued that it is important not to criticize such criticism that the analysis of the states' historical, sociological, political and economic characteristics, instead of emphasizing that it is not a correct approach to evaluate all failed states under the same category in the study. Various definitions of the failed state, basic approaches to the concept of failed state, and criticisms of these approaches have been also examined in the study. The concept of failed state allows the dominant Western discourse to reproduce itself as a concept that is also used in foreign policy. Finally, in the study, it is emphasized that the existing literature mostly focuses on the failure of failed states to be a nation-state.
Keywords
- Altun, F. (2005). Modernleşme Kuramı, İstanbul: Küre Yayınları.
- Altun, F. (2005). Modernleşme Kuramı, İstanbul: Küre Yayınları.
- Baylis, J., Smith S., Owens, P. (2014). The Globalization of World Politics, Oxford: Oxford University Press.
- Bilgin, P., Morton A. D. (2002). “Historicising representations of 'failed states': Beyond the cold-war annexation of the social sciences?”, Third World Quarterly, 23(1): 55-80.
- Bilgin P., Morton A. D. (2004). “From ‘Rogue’ to ‘Failed’ States? The Fallacy of Short-termism”, Politics, 24(3): 169-180.
- Call, C. T. (2008). “The Fallacy of the ‘Failed States’”, Third World Quarterly, 29(8): 1491-1507.
- Carment D. (2003). “Assessing state failure: Implications for theory and policy” Third World Quarterly, 24(3): 407-427.
- Fukuyama, F. (2012). “Ulus İnşası ve Kurumsal Hafızanın İflası”, (Ed. Francis Fukuyama), Ulus İnşası (Çev. H. Kaya), ss. 11-33, İstanbul: Profil Yayıncılık.
- Giddens, A. (2008), Ulus-devlet ve Şiddet, (çev. Cumhur Atay) İstanbul: Kalkedon Yayınları.
- Griffiths M., O’Callaghan T. (2002). International Relations: The Key Concepts, London and New York: Routledge.
- Helman G. B., Ratner S. R. (1993). “Saving Failed States”, Foreign Policy, (89): 3-20.
- Hill, J. (2005). “Beyond the Other? A Postcolonial Critique of the Failed State Thesis”, African Identities, 3(2):139-154, DOI: 10.1080/14725840500235381.
- Jackson, R. H. (1996). “Quasi-states: Sovereignty, International Relations, and the Third World”, New York: Cambridge University Press.
- Kadıoğlu, A. (2012). “Vatandaşlık: Kavramın Farklı Anlamları”. (Haz. Ayşe Kadıoğlu), Vatandaşlığın Dönüşümü (Çev. C. Cemgil), ss. 21-30, İstanbul: Metis Yayınları.
- Krasner S. D. (2004). “Sharing Sovereignty: New Institutions for Collapsed and Failing States”, International Security 29(2): 85-120.
- 2 Fukuyama’ya göre, “Amerikalıların ulus inşası olarak ifade ettikleri şey aslında daha çok devlet inşasıdır- yani siyasi kurumlar oluşturma veya ekonomik kalkınmayı destekleme” (Fukuyama, 2012: 14).
- Milliken J. ve Krause K. (2002). “State Failure, State Collapse, and State Reconstruction: Concepts, Lessons and Strategies”, Development and Change 33(5): 753-774.
- Özalp, O. N. (2014). “Uluslararası İlişkilerde Başarısız Devletler Sorunsalı ve Bu sorunsalın Uluslararası Hukuka Etkileri”, İÜHFM C. LXXII (1): 349-362.
- Rotberg, R. I. (2003). “Failed States, Collapsed States, Weak States: Causes and Indicators” içinde StateFailure and State Weakness in a Time of Terror ed. Robert I. Rotberg, Wahington D.C.: Brookings Institution Press.
- Pierson, C. (2014). Modern Devlet (Çev. Neşet Kutluğ, Burcu Erdoğan), İstanbul: Chiviyazıları Yayınevi.
- Poggi, G. (1991). Çağdaş Devletin Gelişimi (Çev. Şule Kut, Binnaz Toprak), İstanbul: Hürriyet Vakfı Yayınları.
- Taylor, P.J. (1997). “The Crisis of Boundaries: Towards a New Heterodoxy in the Social Sciences”, Journal of Area Studies 5(11): 32-43.
- Wallerstein, I. (1998). “The Time of Space and the Space of Time: the Future of Social Science”, Political Geography 17(1): 71-82.
- Weber, M. (1998). Sosyoloji Yazıları (Çev. T. Parla), İstanbul: İletişim Yayınları.
- Wimmer A. and Schiller N.G. (2002). “Methodological Nationalism and the Study of Migration”, European Journal of Sociology, 43(2): 217-240.
