Author :
Abstract
İstinaf, ilk derece mahkemesi ve temyiz mahkemesi arasında yer alan, davaya neden olan olayı hem maddi hem de hukuki açıdan ele alan bir kanun yoludur. Başka bir deyişle istinaf, ilk derece mahkemesi tarafından verilen hükmün, bir üst mahkeme tarafından yeniden ele alınmasıdır. İstinaf kanun yolu, yargılama aşamalarını ikiden üçe çıkaran bir sistemdir. Bu durum ilk bakışta yargılama süresini ve dava ile ilgili nihai kararın geç verileceği düşüncesi yaratsa da aslında durum pekte öyle değildir. İkili yargı sistemine sahip hukuk sistemlerinde, temyiz mahkemesi ilk derece mahkemesinden gelen davayı hem maddi hem de hukuki yönden ele almaya çalıştığı için, dava sürelerinin oldukça uzar ve adalet geç tecelli eder. Ancak istinaf kanun yolunun bulunduğu bir sistemde, davayı hem hukuki hem de maddi olarak inceleyecek yerin istinaf mahkemesi olması, temyiz mahkemesinin gerçek görevi olan davayı sadece hukuki yönden incelemesine neden olacaktır. Temyiz mahkemesinin iş yükünün azalması ise dava ile ilgili nihai kararı hızlandıracaktır. Bu çalışmada öncelikle istinaf kanun yolunun ortaya çıkışı hakkında bilgi verilecektir. Daha sonra amaçlar ve gerekçeler üzerinden istinaf kanun yolu hakkında değerlendirmelerde bulunulacaktır
Keywords
Abstract
The appeal is an area between the first-instance court and the appeal court, both the material and legal aspect of the event that caused the case. In other words, the appeal is that the judgment given by the first instance court is re-examined by a higher court. This is a case at first glance, the length of the trial and the fact that the final decision on the case will be delayed, is not true. Because the dual judicial system tries to treat the case for both the material and legal aspects for the appeal court in the legal systems it has, the duration of the proceedings is too long and justice is manifested late. However, in a system that is on the way of law, the fact that the appeal court is the real task of the appeal court is the only legal side to examine the case both lawfully and financially. With the reduction of the workload of the appeal court, the final decision on the case will be accelerated. In this study, information about the emergence of the referral law route will be given first. Further evaluations will be made about the reason for the referral law.
Keywords
- AKURAL S. (1976). “İdari Yargıda Yürütmenin Durdurulması ve Yürütmenin Durdurulması Kararlarının Etki
- AKURAL S. (1976). “İdari Yargıda Yürütmenin Durdurulması ve Yürütmenin Durdurulması Kararlarının Etkive Sonuçları”, İdare Hukuku ve İdari Yargı ile İlgili İncelemeler I, Danıştay Tasnif ve Yayın Bürosu Yayınları No:21, Ankara.
- ALAN N. (1997). ”İdari Yargının Sorunları ve Çözüm Önerileri”, Danıştay Dergisi, Sayı 29, Ankara. BAYRAKTAR K. (2003). Bugünkü Ceza Yargılamasında İstinaf, TBB Yayınları, Ankara.
- BİLGE N. (1964). Üst Mahkemeler, Ord. Prof. Dr. Sabri Sakir Ansay'a Armağan, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Ankara.
- BÜLBÜL E. (2003). ”Fransız İdari Yargılama Hukukunda İvedi Yargılama Usulleri Reformu”, Danıştay ve İdari Yargı Günü, Sempozyum, Danıştay Yayını, Ankara.
- ÇINAR A. R. (2010). “İstinaf”, Fasikül Aylık Hukuk Dergisi, Sayı 8, Ankara.
- ÇOLAK N. İ. (2010). “İdari Uyuşmazlıklarda Alternatif Çözüm Yolu Olarak İdari Uzlaştırma Kurulları”, Kazancı Hakemli Hukuk Dergisi, Sayı: 65-66, İstanbul.
- EREM F. (1950). İstinaf Mahkemeleri, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, 1950/1-2, Ankara.KUNTER N. (1986). Muhakeme Hukuku Dalı Olarak Ceza Muhakemesi Hukuku, Beta Yayınevi, İstanbul.
- KUNTER N., YENİSEY F., NUHOĞLU A. (2009). Muhakeme Hukuku Dalı Olarak Ceza Muhakemesi Hukuku, Beta Yayınevi, İstanbul.
- KURU, B. (1963). “İstinaf Mahkemeleri Kurulurken”, Adalet Dergisi, Sayı:5-8, Yıl:54, Ankara.
- KURU B., ASLAN R., YILMAZ E. (2006). Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı, Yetkin Yayınları, Ankara.
- ÖZTÜRK Ü. V. (2015). Türk İdari Yargı Sistemi Bağlamında İstinaf Kanun Yolunun Değerlendirilmesi, Gazi Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
- PEKCANTEZ H. , ATALAY O. , Muhammed ÖZEKES. (2005). Medeni Usul Hukuku, Vedat Kitapçılık, Ankara.
- SANCAKDAR, O. (2013). “İdari Yargıda İstinaf Sistemi Üzerine Düşünceler”, Danıştay ve İdari Yargı Sempozyumu, Danıştay Yayınları, Ankara.
- SEZGİNER, M. (2011). ”İdari Yargıda İstinaf”, İdari Yargı Uygulaması Karşılaşılan Sorunlar, Panel, Konya Barosu Yayınları, Konya.
- TUNÇ H. (1990). “Türk Anayasa Yargısında Yürütmenin Durdurulması”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 1, Konya.
- TUTUMLU M. A. (1989). “Anayasa Yargısında Yürütmenin Durdurulması Üzerine”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Sayı 5, Ankara.
- YENİSEY F. (1979). Ceza Muhakemesinde İstinaf ve Tekrar Kabulü Sorunu, İstanbul.
- YET O. (2001). “İdari Yargıda Yapısal Değişim”, İdari Yargının Yeniden Yapılandırılması ve Karşılaştırmalı İdari Yargılama Usulü Sempozyumu, Ankara.
- YILDIRIM K. (2000). Hukuk Devletinin Gereği: İstinaf, Nesil Matbaacılık, İstanbul.YÜCE T. T. (1967). Türk Alman Ceza Muhakemesi Hukukunda Kanun Yolları, (İtiraz, İstinaf, Temyiz), Ötüken Yayınları, Ankara.
- http://www.etimolojiturkce.com/kelime/istinaf, (30.01.2017).
- Türk Dil Kurumu Sözlüğü, http://www.tdk.gov.tr/genel sözlük, (30.01.2017).
