Ursula K. Le Guin'in ‘Dünya’ ya Orman Denir’ adlı eserinde Ekofeminizm ve Marksist ekoeleştiri

Author:

Year-Number: 2022-102
Yayımlanma Tarihi: 2022-09-30 22:16:21.0
Language : English
Konu : Literature
Number of pages: 2872-2875
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Ozon tabakasında genişleyen delik, eriyen buzdağları, türlerin yok olması, küresel ısınma, kıtlık tehditleri, depremler, kuraklıklar, yıkıcı kasırgalar, salgın hastalıklar, uygar insanın biyosferi, vahşi yaşamıyıkımı ve sürekli olarak tüketmesine yanıt olarak doğanın verdiği tepkidir. Ursula K. Le Guin'in Dünya’ ya Orman Denir (1972) adlı kurgusal çalışması, doğanın korunmasının önemini ekosantrik bir dünya görüşüne sahip karakterler aracılığıyla sunmaktadır. Sömürgeci Terranlara karşı, çevre dostu Athsheliler, Terranların insan merkezli tutumlarına karşı bir ikilem oluşturmaktadır. Athshe’ liler birbirine bağlı farklı yaşam biçimlerinin çeşitliliğini ve zenginliğini savunmaktadırlar. Athshe'liler çevreye yönelik vahşete karşı direnir ve Terran'ların gezegenin efendisi değil, ayrılmaz bir parçası oldukları için çevreyi korumanın önemini anlamalarını sağlamaya çalışırlar. Analiz, doğanın ve çevrenin sistematik olarak yok edilmesinin ve sömürülmesinin nedenlerini ve etkilerini ortaya koymaktadır. Ekofeminizm ve Marksist ekoeleştiri gibi edebi yaklaşımlar, ekolojik olarak yabancılaşmış kimlikleri ve yıkıcı tutumlardan dolayı sorumlu karakterlerin antroposentrik ve dualist bakış açılarını yapıbozuma uğratmak için kullanılmaktadır. Yanlış kullanılan bilimi, intihara meyilli teknolojisi ve yanıltıcı ustalığı ile insan odaklı rasyonalite, ekoeleştirel bir bakış açısıyla analiz edilmektedir. Çalışma aynı zamanda seçilen metnin insanmerkezcilikten eko-merkezciliğe yönelen karakterlerin betimlenmesine ışık tutmakta ve teşhis etmektedir.

Keywords

Abstract

Expanding hole in the ozone layer, melting icebergs, extinction of species, global warming, threats of famine, earthquakes, droughts, destructive hurricanes, and pandemic diseases are what nature gave in response to civilized man’s constant depletion of the biosphere, wilderness, and destruction of nature and environment. The fictional work of Ursula K. Le Guin’ s, The Word for World Is Forest (1972) presents the significance of the protection of nature through characters who possess an ecocentric worldview. Against colonizing Terrans, the eco-friendly inhabitants Athsheans defend the diversity and richness of different forms of interconnected life as a dichotomy to the Terrans anthropocentric attitudes. Athsheans resist against atrocities toward environment and try to make Terrans realize the significance of protection of the planet as they are not masters but an integral part of it. The analysis highlights the causes and effects of systematic destruction and exploitation of nature and environment. Literary approaches such as ecofeminism and Marxist ecocriticism are used to deconstruct anthropocentric and dualistic perspectives of characters as culpable for their ecologically alienated identities and destructive attitudes. Man-interested rationality with its misused science, suicidal technology, and the illusionary mastery is unveiled through an ecocritical perspective. The study also elucidates and diagnoses how the selected text depicts characters who steer away from anthropocentricism to ecocentrism.

Keywords