Pandemi Döneminde Eğitim Sektöründeki Dijital Uçurum: Dezavantajlı Gruplar Üzerine Etkisi Türkiye Örneği
Author:
Abstract
Bu çalışmanın amacı; pandemi döneminde eğitim sektöründe dezavantajlı grupları dijital uçurum açısından irdelemektir. Türkiye’de eğitim sektöründeki dezavantajlı gruplar için; devletin genel ağ kullanımını dezavantajlı gruplara indirimli olarak ulaştırması, devletin televizyonlarda alternatif platformlarla eğitimi toplumun geneline ulaştırması, öğrencilere kısıtlı olsa da ücretsiz internetin verilmesi, kamuya açık alanlarda bilgisayar kullanımının olması dijital uçurum açısından güçlü yönleridir. Bilgisayar, genel ağ ve online sistemlere uzak olunması, yoksul hanelerin fazla olması, gelir seviyesinin düşük olması, ekonomik kaygı sebebiyle ailelerin destek olmaması, birçok öğrencinin bilgi iletişim araçlarına sahip olmaması, iklim ve yeryüzü şeklinin bilgi iletişim araçlarına erişimini engellemesi ise dijital uçurum açısından zayıf yönler olarak tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
The aim of this study; is to examine the disadvantaged groups in the education sector in terms of the digital divide during the pandemic period. For disadvantaged groups in the education sector in Turkey; the strengths of the digital divide are the state providing the use of the general network at a discount to the disadvantaged groups, the state delivering education to the general public with alternative platforms on television, the free internet is provided to students even if it is limited, and there is computer use in public areas. Being away from computers, general networks and online systems, having many poor households, low income level, lack of support from families due to economic concerns, many students not having information communication tools, climate and landform preventing access to information communication tools; identified as weaknesses in terms of digital divide.