Does The Hand-Held Fan Applied For The Patients With Chronic Obstructive Pulmonary Disease Affect Respiratory Function Tests, Dyspnoea, And Fatigue?
Author:
Abstract
Çalışma KOAH hastalarına uygulanan fan’ın solunum fonksiyon testleri, dispne ve yorgunluk düzeyine etkisini incelemek amacıyla yapıldı. Araştırmaya başlamadan önce gerekli tüm izinler alındı. Çalışma kriterlerine uygun olan hastalar müdahale (67) ve kontrol (64) grubuna ayrıldı. Hastaların solunum fonksiyon testleri için; zorlu vital kapasite (FVC), birinci saniyedeki zorlu ekspiratuvar volüm (FEV1) ve FEV1/FVC değerleri kullanıldı. Yorgunluk düzeyi; KOAH ve Astım Yorgunluk Ölçeği (KAYÖ), dispne düzeyi ise Medical Research Council Scale (MRCS) ve Visual Analog Scale (VAS) ile değerlendirildi. İlk görüşmede formların doldurulmasından ve solunum fonksiyon testlerinin kaydedilmesinden sonra, müdahale grubundaki hastalara fan kullanımı hakkında yüz yüze görüşme tekniği ile bireysel eğitim verildi ve haftalık telefon görüşmeleri ile hastaların evde fan kullanımına devam edip etmediği sekiz hafta boyunca kontrol edildi. Kontrol grubuna herhangi bir uygulama yapılmadı. Hem müdahale hem de kontrol grubuna; ilk değerlendirmeden sekiz hafta sonra KOAH ve Astım Yorgunluk Ölçeği, MRCS ve VAS yeniden uygulandı ve solunum fonksiyon testleri tekrarlanarak sonuçlar kaydedildi. Verilerin değerlendirilmesinde; Shaphiro Wilk, Student t, Mann whitney U, Willcoxen, Ki-kare, Mc Nemar, Kappa testleri kullanıldı. Çalışmanın sonunda; KOAH hastalarının “orta/şiddetli” düzeyde dispne ve yorgunluk yaşadığı, müdahale grubunun fan uygulaması sonrası dispne ve yorgunluk şiddetinin azaldığı, FVC, FEV1 ve FEV1/FVC düzeylerinin belirgin olarak arttığı görüldü. Bu doğrultuda KOAH tanısı alan hastalarda dispne ve yorgunluk düzeyinin azaltılması, solunum fonksiyon parametrelerinin olumlu yönde geliştirilmesi için hastalara fan uygulaması konusunda eğitim verilmesi önerilebilir.
Keywords
Abstract
Aim: The study was conducted to investigate the effect of fan on respiratory function tests, dyspnoea and fatigue levels in patients with COPD.
Methods: The study was conducted with pretest-posttest design. Patients who met inclusion criteria of study were divided into intervention group (67) and control group (64). For respiratory function tests of patients; forced vital capacity (FVC), forced expiratory volume in one second (FEV1) and FEV1 / FVC values were used. While fatigue level was assessed by using COPD and Asthma Fatigue Scale (CAFS), dyspnoea level was assessed by using Medical Research Council Scale (MRCS) and Visual Analogue Scale (VAS).
Results: It was observed that COPD patients had dyspnoea and fatigue at "moderate/severe" level. Dyspnoea and fatigue severity of intervention group decreased after fan application. FVC, FEV1 and FEV1 / FVC levels significantly increased.
Conclusion: It may be recommended to provide training on the fan application for the patients diagnosed with COPD and in order to decrease their dyspnoea and fatigue level and improve positively their respiratory function parameters.