Author:
Abstract
İbrahim Alkan, âşıklık geleneğini yurdundan uzakta büyük bir özveri ile sürdürmeye çalışan bir halk ozanıdır. Memleketi Sivas olan Alkan, geçim sıkıntı yüzünden ailesi ile birlikte Almanya’ya göç etmiştir. Şuan hâlâ orada yaşamaktadır. İbrahim Alkan hayatın zorlu mücadelesi içinde sazına sarılmış hem çalmış hem söylemiştir. Ozan yurdundan uzakta da olsa ana diline sahip çıkmış ve şiirlerini arı bir Türkçe ile yazmıştır. Bununla birlikte Türkçe’nin ince nüanslarından faydalanarak anlatımına renk katmak için “alışılmamış bağdaştırmalardan” faydalanmıştır. Alışılmamış bağdaştırmalar anlamsal olarak bütünlük sağlamayan farklı iki kavramın bir araya gelerek yepyeni anlamlar ortaya koyması ile oluşur. Bu çalışmanın hedefi; ana dilinden bu kadar uzakta olan bir halk ozanının dil kullanma beceresine dayalı olan alışılmamış bağdaştırmaları şiirlerinde özenlice kullanabiliyor olmasıdır. İbrahim Alkan, ana yurttan ayrılınca öz kimliğini unutanlara nispeten kimlik karmaşası yaşamamış bununla beraber hem diline hem de âşıklık geleneğine sahip çıkıp geleneği yaşatmaya çalışan fedakâr bir âşık olmuştur.
Keywords
Abstract
Ibrahim Alkan is a folk poet trying to carry on the ashik tradition devotedly away from his homeland. He is from Sivas, and he migrated to Germany with his family because of financial difficulties. He still lives there. While taking part in the struggle against all the difficulties of life, Ibrahim Alkan has turned to his instrument, saz, and he has both played and sung. Although he is away from his homeland, the poet has written his poems with a pure version of the Turkish language. Moreover, he has benefited from “unconventional associations” by making use of the subtle nuances of the Turkish language to embellish his narrative. Unconventional associations are formed when two different concepts that do not have a semantic integrity come together and express new meanings. This study aims to understand his effective and regardful use of unconventional associations which shows his linguistic performance despite the fact that he has lived for a long time without speaking his native language. When compared to those who forgot their cultural identity after leaving their homeland, Ibrahim Alkan didn’t experience any identity confliction. He has clung on to both his own native language and the ashik tradition, and he became a devoted poet who tries to maintain the ashik tradition.