Author:
Abstract
Osman Bedrüddin Erzurûmî, “İmam Efendi” lakabıyla tanınan; 19.yüzyılın son devresinde yaşamış, Nakşî silsileye mensup bir âlim ve mutasavvıftır. Osman Bedrüddin Erzurûmî/nin özellikle kurbiyyetle ilgili çok sayıda açıklaması bulunmasına rağmen bu konudaki görüşlerinin toplandığı müstakil bir çalışma yapılmamıştır. Bu makalede Osman Bedrüddîn Erzurûmî özelinde kurbiyyet kavramı incelenecek; “Gülzâr-ı Sâminî” adını verdiği ve sohbetlerini içeren eserinden atıflar yapılmak suretiyle mutasavvıfın kurb konusuna yaklaşımı hakkında bilgi verilmeye çalışılacaktır.
Keywords
Abstract
Osman Bedrüddin Erzurûmî, also known as “İmam Efendi”; is a scholar and sufi belonging to Naqshi sufi order who lived in the last quarter of the 19th century. Although Osman Bedrüddîn Erzurûmî has a great deal of explanations about nearness, an independant study evaluating his thoughts about this issue is not present. In this article, the concept of nearness will be examined in the case of Osman Bedrüddîn Erzurûmî by referring to his work named "Gülzâr-i Sâminî, which includes his conversations. Accordingly we will try to give information about his approach to the nearness issue.