Türk Kadınlarında Farklı Beden Kitle İndeksi (BKİ) Grupları Arasında Karşılaştırmalı Analizler: Düzensiz Yeme, Beden Memnuniyeti ve Fiziksel Görünüm Karşılaştırması
Author :
Abstract
Amaç: Bu çalışma, düzensiz yeme, beden memnuniyeti ve fiziksel görünüm karşılaştırmasını dört BMI grubu (zayıf, normal kilolu, fazla kilolu ve obez) arasındaki Türk kadınları üzerinde karşılaştırmayı amaçlamıştır.
Yöntem: Yaşları 18 ile 65 arasında değişen toplam 385 kadın, Yeme Bozuklukları Değerlendirme Anketi (EDE-Q), Beden Memnuniyeti Ölçeği (BAS) ve Fiziksel Görünüm Karşılaştırma Ölçeği-Revize edilmiş (PACS-R) anketlerini doldurmuştur.
Veri Analizi: BMI grupları arasındaki puanları karşılaştırmak amacıyla Tek Yönlü Varyans Analizi (One-Way ANOVA) kullanılmış ve anlamlı farklar için Bonferroni post-hoc testleri uygulanmıştır (p < .05).
Sonuçlar: Tek Yönlü ANOVA, EDE-Q puanlarında anlamlı farklar göstermiştir (F (3, 381) = 22.41, p < .001). Şöyle ki, fazla kilolu ve obez grupları, zayıf ve normal kilolu gruplardan daha yüksek semptomlar bildirmişler. BAS puanlarında da anlamlı farklar bulunmuştur (F (3, 381) = 8.76, p < .001); fazla kilolu ve obez gruplarda beden memnuniyeti daha düşüktür. PACS-R puanlarında ise anlamlı bir fark bulunmamıştır (F (3, 381) = 2.86, p = .037).
Sonuç: Yüksek BMI, daha fazla düzensiz yeme ve daha düşük beden memnuniyeti ile ilişkilidir, ancak fiziksel görünüm karşılaştırması gruplar arasında anlamlı farklılık göstermemektedir. Bu bulgular, Türk kadınları arasında kilo damgalamasını azaltmaya ve beden pozitifliği teşvik etmeye yönelik müdahalelere ihtiyaç olduğunu vurgulamaktadır.
Keywords
Abstract
Aim: This study compared disordered eating, body appreciation, and physical appearance comparison across four BMI groups (underweight, normal weight, overweight, and obese) among Turkish women.
Method: A total of 385 women aged 18 to 65 completed the Eating Disorders Examination Questionnaire (EDE-Q), Body Appreciation Scale (BAS), and Physical Appearance Comparison Scale-Revised (PACS-R).
Data Analyses: One-way ANOVA was used to compare scores among BMI groups, followed by Bonferroni post-hoc tests for significant results (p < .05).
Results: The One-Way ANOVA showed significant differences in EDE-Q scores (F (3, 381) = 22.41, p < .001), with overweight and obese groups reporting higher symptoms than underweight and normal weight groups. BAS scores also differed significantly (F (3, 381) = 8.76, p < .001), with lower body appreciation in the overweight and obese groups. No significant differences were found for PACS-R scores (F (3, 381) = 2.86, p = .037).
Conclusion: A higher BMI is linked to increased disordered eating and reduced body appreciation, but physical appearance comparisons do not vary significantly. These findings emphasize the need for interventions addressing weight stigma and promoting body positivity among Turkish women
