Pozitif Psikoterapi Temelli Şükür Günlükleri Yazma Çalışmasının Ortaokul Öğrencilerinin Şükür Ve Öznel İyi Oluş Düzeylerine Etkisi
Author :
Abstract
Bu araştırmada şükür günlükleri yazmanın ortaokul öğrencilerinin şükür ve öznel iyi oluş üzerindeki etkililiğinin sınanması amaçlanmaktadır. Araştırma grubunu bir devlet okulunda ortaokula devam eden ve araştırmaya katılmaya gönüllü olan öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırma bir deney grubu ve bir kontrol grubu olmak üzere iki grup üzerinden sürdürülmüştür. Deney grubunda 23 katılımcı, kontrol grubunda 24 katılımcı bulunmaktadır. Araştırma kapsamında Şükür Ölçeği ve Ergenler İçin Öznel İyi Oluş Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sürecinde ön test, son test ve izleme testi olmak üzere üç kez veri toplanmıştır. Ön testin uygulanmasında sonra deney grubuna şükür ile ilgili bir eğitim semineri yapılmıştır. Eğitim seminerinin ardından deney grubundan 21 gün süre ile şükür günlükleri tutmaları istenmiştir. Deney grubu katılımcıları ile haftada bir kez toplanılmış ve şükür günlüklerini tutma konusunda durumları takip edilmiştir. 21 günün sonunda son kez toplanılarak son test verileri toplanmıştır. Son olarak çalışmanın bitiminden 10 hafta sonra izleme verileri toplanmış ve çalışma sonlandırılmıştır. Deney ve kontrol grupları için son test sonuçlarına bakıldığında, şükür ve öznel iyi oluş açısından deney grubunun kontrol grubundan anlamlı bir şekilde farklılaştığı bulunmuştur. Bu bulgulara ek olarak Wilcoxon Testi sonuçlarına göre deney grubundaki bireyler son testlere göre şükür ve öznel iyi oluş açısından ön test puanlarına göre anlamlı olarak daha yüksek puanlar almışlardır. Kontrol grubunda ise ön test ve son test puanları arasında bir farklılık bulunmamıştır. İzleme testi analizi için kullanılan Friedman testi sonuçlarına göre deney grubunda oluşan olumlu etki izleme testinde devam etmektedir. Kontrol grubundaki bireylerin ise izleme testlerinde şükür ve öznel iyi oluş puanlarına göre anlamlı olarak daha düşük puanlar aldıkları görülmüştür. İzleme testi sonuçlarına göre yazma çalışmasının etkililiğinin devam ettiği anlaşılmıştır. Bu bulgulara göre şükür günlükleri yazma çalışmasının ergenlerin şükür ve öznel iyi oluş düzeylerini arttırdığı tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
In this research it is aimed to test the effectiveness of junior high school students writing gratitude journals on gratitude. The research group constitutes students who attend secondary school in a public school and volunteer to participate in the research. The research was carried out on two groups, one experimental group and one control group. There were 23 participants in the experimental group and 24 participants in the control group. In the scope of the research, Gratitude Scale and Subjective Well-Being Scale for Adolescents were used. Data were collected three times in the research process; pre-test, post-test and follow-up test. After the pre-test was applied, a training seminar on gratitude was given to the experimental group. In this seminar, students were told about what they can be grateful for and how they can be expressed. After the training seminar, they were asked to keep the gratitude journals for 21 days. The experiment group was gathered once a week and their situation was kept track of keeping their diary. At the end of 21 days, the last time was collected and the final test data were collected. Finally, the follow up data were collected 10 weeks after the end of the study and the study was terminated. The data were analyzed using the Mann Whitney U Test and the Wilcoxon Signed Ranks Test and the Friedman Test. Examination of the test results for the experimental and control groups revealed that the experimental group differed significantly from the control group in terms of gratitude and subjective well-being. According to the Wilcoxon test results, the individuals in the experimental group were significantly higher in terms of gratitude and subjective well-being than the final tests. According to the Friedman test results used for the follow-up test analysis, the positive effect of the test group continues in the follow-up test. The control group’s follow-up test scores were significantly lower than their pre-test scores. The significant difference between the test and control group continued in the follow-up test scores, too. According to these findings, it has been found that the writing of gratitude journals improves the gratitude and subjective well-being of adolescents and contributes to increase in career goals.
Keywords
- Allan, B. A., Steger, M. F., & Shin, J. Y. (2013). Thanks? Gratitude and well-being over the Thanksgiving holiday
- Allan, B. A., Steger, M. F., & Shin, J. Y. (2013). Thanks? Gratitude and well-being over the Thanksgiving holiday among college students. Journal of Postive Psyhcology, 8(2), 91-102.
- Belk, R. W. (1984). Three scales to measure constructs related to materialism: Reliability, validity, and relationships to measures of happiness. Advances in Consumer Research, 11(1), 291-297.
- Diener, E. (2000). Subjective Well-Being: The Science of Happiness, and a Proposal for a National Index. American Psychologist, 55, 34-43.
- Emmons, R.A. (2004). The psychology of gratitude. R.A. Emmons & M.E. McCullough (Eds.). An introduction (pp.3-16). New York: Oxford University Press.
- Emmons, R. A. & McCullough, M. E. (2003). Counting blessings versus burdens: An empirical investigation of gratitude and subjective wellbeing in daily life. Journal of Personality and Social Psychology, 84, 377–389.
- Emmons, R. A., & Mishra, A. (2011). Why gratitude enhances wellbeing: What we know, what we need to know.In K. Sheldon, T. Kashdan, & M. F. Steger (Eds.), Designing the future of positive psychology: Taking stock and moving forward. New York: Oxford University Press.
- Emmons, R.A., McCullough, M.E. & Tsang, J. (2007). The assessment of gratitude. J.Lopez & C. R. Snyder(Eds.). Positive psychological assessment: A handbook of models and measures (pp.327-341). Washington DC: APA.
- Emmons, R. A. & Shelton, C. M. (2005). Gratitude and the science of positive psychology. C. R. Snyder (Ed.). Handbook of positive psychology (pp. 459-471). NC: Oxford University Press.
- Eryılmaz, A. (2009). Ergen öznel iyi oluş ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(4), 975-989.
- Froh, J. J., Sefick, W. J., & Emmons, R. A. (2008). Counting blessings in early adolescents: An experimental study of gratitude and subjective well-being. Journal of School Psychology, 46(2), 213233.
- Froh, J. J., Yurkewicz, C., & Kashdan, T. B. (2009). Gratitude and subjective wellbeing in early adolescence: Examining gender differences. Journal of Adolescence, 32(3), 633- 650.
- Göcen, G. (2012). Şükür ve Psikolojik İyi Olma Üzerine Bir Alan Araştırması. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Işık, Ş., & Ergüner-Tekinalp, B. (2017). The effects of gratitude journaling on Turkish first year college students’college adjustment, life satisfaction and positive affect. International Journal for the Advancement of Counselling , 39(2), 164–175.
- Kashdan, T. B., Uswatte, G. & Julian, T. (2006). Gratitude and hedonic and eudaimonic wellbeing in Vietnam war veterans. Behaviour Research and Therapy, 44(2), 177-199. doi: 10.1016/j.brat.2005.01.005
- Karasar, N. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Nobel Yayınevin, Ankara.
- McCullough, M. E., Emmons, R. A. & Tsang, J. (2002). The grateful disposition: A conceptual and empirical topography. Journal of Personality and Social Psychology, 82, 112-127.
- Nur Özbey, M. (2020). Pozitif psikoterapi uygulamalarından şükran günlüklerinin depresyon, anksiyete vepsikolojik iyi oluşla ilişkisinin incelenmesi. Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Üniversitesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi.
- Oğuz Duran, N. & Tan, Ş. (2013). Minnettarlık ve yaşam amaçları yazma çalışmalarının öznel iyi oluşa etkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5 (40), 154-166.
- Peseschkian N, & Walker R. R. (1987). Positive psychotherapy theory and practice of a new method. New York: Springer-Verlag.
- Peseschkian, N. (2000). Positive Psychotherapy. New Delhi: Sterling Publishers.
- Peseschkian, N. (2002a). Günlük yaşamın psikoterapisi (Çev. H. Fışıloğlu). İstanbul: Beyaz Yayınları Peseschkian, N. (2002b). Pozitif aile terapisi (Çev. M. Naim). İstanbul: Beyaz Yayınlar
- Rash, J. A., Matsuba, K. M., & Prkachin, K. M. (2011). Gratitude and well-being: who benefits best frm a graitutde intervention? Applied Psychology. Health and Well-Being, 3, 350-369.
- Sapmaz, F., Yıldırım, M., Topçuoğlu, P., Nalbant, D., & Sızır, U. (2016). Gratitude, forgiveness and humility aspredictors of Subjective well-being among university students. International Online Journal of Educational Sciences, 8(1), 38 – 47. https://doi.org/10.15345/iojes.2016.01.004
- Sarı, T. (2015). Pozitif psikoterapi: gelişimi, temel ilke ve yöntemleri ve Türk kültürüne uygulanabilirliği. The Journal of Happiness & Well-Being, 3, 182-203.
- Sarı, T. & Yıldırım, M. (2017). Pozitif bir karakter gücü olarak şükür: mental iyi oluş ve bazı demografikdeğişkenlerle ilişkisinin incelenmesi. International Journal of Social Science, 62, 13-32. http://dx.doi.org/10.9761/JASSS7249
- Seligman, M. E. (2008). Positive health. Applied Psychology, 57(1), 3-18. Seligman, M.E., & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction. American Psychologist, 55, 5– 14.
- Seligman, M.E.P., Rashid, T., & Parks, A.C. (2006). Positive psychotherapy. AmericanPsychologist, 61, 774–788.
- Seligman, M.E.P., Steen, T.A., Park, N., & Peterson, C. (2005). Positive psychology progress:Empirical validation of interventions. American Psychologist, 60, 410–421
- Watkins, P.C. (2004). The psychology of gratitude. R.A. Emmons & M.E. McCullough (Eds.). Gratitude and subjective well being (pp.167-192). New York: Oxford University Press. 129
- Watkins, P. C., Grimm, D. L., & Kolts, R. (2004). Counting your blessings: Positive memories among grateful persons. Current Psychology, 23(1), 52-67.
- Wood, A.M., Froh, J.J. & Geraghty, A. (2010). Gratitude and well-being: A review and theoretical integration. Clinical Psychology Review, 30, 890-905.
- Wood, A.M., Joseph, S. & Linley, P.A. (2007). Coping style as a psychological resource of grateful people. Journal of Social and Clinical Psychology, 26 (9), 1076-1093.
- Wood, A. M., Joseph, S., Lloyd, J., & Atkins, S. (2009). Gratitude influences sleep through the mechanism of pre- sleep cognitions. Journal of Psychosomatic Research, 66, 43- 48.
- Wood, A.M., Maltby, J., Gillett, R., Linley, P.A. & Joseph, S. (2008). The role of gratitude in the development ofsocial support, stress, and depression: Two longitudinal studies. Journal of Research in Personality, 42, 854–871.
- Yüksel, A. & Oğuz Duran N. (2012). Turkish adaptation of Gratitude Questionnaire. Eurasian Journal of Educational Research, 46,199-216.
