Author :
Abstract
Savaş toplumsal olguların en eskilerinden birisidir. Tarih içinde farklı uygarlıklarla değişime uğrayarak devam etmiştir ve hiçbir dönemde de ortadan kalkmamıştır. İlkel (Primitif) dönem insanları yırtıcı hayvanlara karşı taştan ürettiği baltalar ile onlara karşı koymuştur. Uygar saydığımız insanoğlu ise daha gelişmiş teknolojik silahları ile savaşmaya devam etmektedir. Sanat tarihi bize göstermektedir ki tarihe mal olmuş sanatçıların toplumsal travmalara kayıtsız kalmayarak tam tersine onların üretken etkinliklerinin temel problemleri içerisinde var olduğunu göstermektedirler. Sanatı gerçek olanın algılanmasında düşünsel bir eylem olarak düşündüğümüzde yaşadığımız çağa ait olan modern kültürün sanat ile olan bağlarını gerçekçi bir platforma çektiğini görmekteyiz. Savaş olgusu ve sanatsal üretim arasında bir ilişki bulunmaktadır işte bu bağlantıyı da sağlayan sanatçılardır. Sanatçılar yüzyıllar boyunca savaş olgusuna ait görüşlerini sanatsal dilleri ile ifade etmişlerdir ve savaşı ifade ederken de en yalın hali ile ifade etmişlerdir. Sanatçılar geçmişten günümüze kadar toplumsal olaylara, yaşananlara duyarsız kalamamışlar ve bu konudaki tepkilerini, düşüncelerini üretmiş oldukları sanat eserleri ile dile getirmişlerdir. Kaldı ki sanatın etkililiği sadece yaşanan an ile de sınırlı kalmamıştır. Goya’nın “Üç Mayıs’ta Kurşuna Dizilenler”i savaşın acı yüzünü sürekli olumsuzlayabilecek önemli yapıtlar arasında yerlerini almışlardır. Goya savaşın tüm çıplaklığı ve acımasızlığını kendi sanat dilleri ile ifade etmişlerdir. Oysa sanatın yüzü öldürmeye, yok etmeye değil var etmeye yaşamı daha yaşanılır kılmaya yöneliktir. Yaptığımız bu araştırmada yaşadığımız dünyada insanoğlunun tarih sahnesine çıktığı andan itibaren sürekli bir üstünlük kavgası içinde olduğu, savaş ve uygarlık döngüsü içinde bu olguyu aşamadıkları irdelenmeye çalışılmıştır. Savaş konulu resimlere farklı dönemde meydana gelen iki savaş sahnesi, Goya’nın çalışmalarından yola çıkılarak ele alınmıştır. Goya’nın resimlerinde yansıttıkları savaş ve gerçeklik olgusunu resim dili ile nasıl ele aldıkları ve savaşın acımasızlığını nasıl dışavurumu üzerinde durulmuştur. Bu çalışmada literatür taraması ve resim okumaları yapılmıştır.
Keywords
Abstract
War is one of the oldest social phenomena. It has continued to change with different civilizations throughout history and has not disappeared in any period. Primitive (Primitive) period people resisted against predators with axes they produced from stone. Human beings, whom we consider civilized, continue to fight with their more advanced technological weapons. Art history shows us that artists who have made history do not remain indifferent to social traumas, on the contrary, they show that their productive activities exist within the basic problems. When we think of art as an intellectual act in perceiving what is real, we see that the modern culture of our age draws its ties with art to a realistic platform. There is a relationship between the phenomenon of war and artistic production, and it is the artists who provide this connection. For centuries, artists have expressed their views on the phenomenon of war with their artistic language, and they have expressed the war in its simplest form. From past to present, artists have not been insensitive to social events and events, and they have expressed their reactions and thoughts on this issue with the works of art they have produced. Moreover, the effectiveness of art is not limited to the present moment. Goya's "Those Shot on the Third of May" took their place among the important works that can constantly negate the bitter face of the war. Goya expressed all the nakedness and cruelty of war with their own artistic language. However, the face of art is not to kill or destroy, but to create and make life more livable. In this research we have done, it has been tried to scrutinize that in the world we live in, human beings have been in a constant struggle for supremacy since the moment they appeared on the stage of history, and that they could not overcome this phenomenon in the cycle of war and civilization. Two war scenes, which took place in different periods of war-themed paintings, were handled based on Goya's works. It has been focused on how Goya handled the war and reality phenomenon in his paintings with the language of painting and how he expressed the brutality of war. In this study, literature review and picture readings were made.
