Ulusal ve uluslararası alanda rekabetin her geçen gün artmakta olduğu günümüz iş hayatında, yetenekli bireyleri istihdam eden ve onları bünyelerinde tutmayı başaran işletmeler söz konusu rekabet sürecinde öne geçmektedirler. Endüstri 4.0 şartlarının yaşanmakta olduğu günümüz çalışma hayatında, kendilerini sürekli olarak yenileyen, teknolojik gelişmeleri takip eden, stratejik düşünceye sahip yetenekli çalışanlar, işletmelere rekabet üstünlüğü sağlamaktadırlar. Yetenekli bireyleri istihdam eden işletmeler, söz konusu vasıflı personelin rakip firmalara geçmesini önleyebilmek ve onları bünyelerinde tutabilmek için bir takım ayrıcalıklar sunmaktadırlar. Bununla birlikte yetenek yönetimine ilişkin çeşitli uygulamaların eşit işe eşit ücret, ayrımcılık yasağı vb. ilkeler açısından hukuka uygun olması gerekmektedir. Literatürdeki çalışmalar ve Yargıtay Kararları incelendiğinde, özellikle “Eşit Davranma İlkesi”nin çalışanlar ve işverenler tarafından tam olarak anlaşılamadığı hususunda bir kanaat oluşmaktadır. Bu çalışmanın amacı, yetenek yönetimine ilişkin uygulamaların “Eşit Davranma İlkesi” bağlamında değerlendirilmesidir. Bu kapsamda öncelikle yetenek yönetimi kavramına ve yetenek yönetimine ilişkin uygulamalara değinilecek, ardından Yargıtay Kararları ışığında “Eşit Davranma İlkesi” başta olmak üzere iş hukukuna ilişkin kurallar açısından söz konusu uygulamaların hukuki yönleri üzerine değerlendirmelerde bulunulacaktır.
In today's business world where competition is increasing day by day in the national and international arena, enterprises employing talented individuals and succeeding in retaining them are at the forefront of the competition process. In today's working life where industry 4.0 conditions are experienced, talented employees who constantly renew themselves, follow technological developments and have strategic thinking provide competitive advantage to enterprises. Businesses employing talented individuals offer certain privileges to prevent these qualified personnel from passing to competing firms and to retaining them. However, various practices related to talent management must be in accordance with the law in terms of principles such as equal pay for equal work, prohibition of discrimination, etc. When the studies in the literature and the Decisions of the Supreme Court are examined, it is seen that the "Principle of Equal Treatment" is not fully understood by the employees and employers. The aim of this study is to evaluate the practices related to talent management in the context of "Principle of Equal Treatment”. In this context, the concept of talent management and the practices related to talent management will be addressed first, then in the light of the Supreme Court Decisions, evaluations will be made on the legal aspects of these practices in terms of rules related to labor law, in particular the "Principle of Equal Behavior ”.