Author :
Abstract
Bu çalışmanın amacı, banka, muhasebe, finans ve sigorta sektörü çalışanlarının duygu yönetiminin iş-aile-yaşam dengesinin üzerindeki etkisinin araştırılmasıdır. Araştırma, Kırşehir ilinde görev yapan ve 193 gönüllü çalışan ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama amacıyla, Apaydın (2011) tarafından geliştirilen “İş- Aile Yaşam Dengesi Ölçeği” ve Titrek (2004) tarafından geliştirilen “Duyguları Yönetme Yeterlikleri Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçeklerden elde edilen veriler istatistik paket programında analiz edilmiştir. Araştırma sonucuna göre, katılımcıların çoğunluğu bankacı, erkek, 26-30 yaş aralığında ve evlidir. Araştırmada kullanılan ölçeklerden iş-aile-yaşam dengesi ölçeğinin alt boyutları ile duygu yönetimi arasında pozitif yönde bir ilişki tespit edilmiştir. Yapılan regresyon analizi sonuçlarına göre, katılımcıların duygu yönetimi puanlarındaki bir birimlik artış, iş-aile-yaşam dengesinde .805’lik bir artışa neden olmaktadır. Ek olarak, duygu yönetimi, iş- aile yaşam dengesinin % 046’sını açıklamaktadır. Elde edilen sonuçlara göre, iş yerinde duygu yönetiminin üzerinde durulması gereken önemli değişken olduğu düşünülmektedir. Bu sonuçtan hareketle çalışmada, organizasyonların duygu yönetimini, hizmet içi eğitim programlarında temel eğitim sürecine yerleştirilmeleri önerilmektedir.
Keywords
Abstract
The aim of this study is to investigate the effects of emotion management on the work-family-life balance of employees sector of bank, accounting, finance and insurance. The research was carried out with 193 volunteer workers in Kırşehir. In this study, in order to collect data, “Work-Family Life Balance Scale" developed by Apaydın (2011) and“ Emotion Management Competency Scale" developed by Titrek (2004) were used. The data obtained from the scales were analyzed in the statistical package program. According to the results of the study, the majority of the participants are married, bankers, men, aged between 26-30 years. A positive correlation was found between the subscales of work-family-life balance scale and emotion management. According to the results of the regression analysis, one-unit increase in the emotion management scores of the participants leads to an increase of .805 in the work-family-life balance. In addition, emotion management explains 046% of the work-life-family balance. According to the results, it is thought that emotion management at work should be an important variable. Based on from this result, it is recommended that organizations placed the emotion management into in-service training programs.
Keywords
- Akın, A., Ulukök, E., Arar, T. (2017). İş-yaşam dengesi: Türkiye’de Yapılan Çalışmalara Yönelik Teorik
- Akın, A., Ulukök, E., Arar, T. (2017). İş-yaşam dengesi: Türkiye’de Yapılan Çalışmalara Yönelik Teorik Bir İnceleme, AKÜ İİBF Dergisi, XIX(1):113-124.
- Apaydın, Ç. (2011). Öğretim Üyelerinin Işe Bağımlılık Düzeyi Ile Iş-Yaşam Dengesi ve Iş-Aile YaşamDengesi Arasındakı İlişki, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Barutçugil, İ. (2004). Organizasyonlarda Duygu Yönetimi, Kariyer Yayınları, İstanbul.
- Chang, A., McDonald, P. & Burton P. (2010). Methodological Choices in Work-Life Balance Research1987 to 2006: A Critical Review, The International Journal of Human Resource Management, 21(13): 2381-2413.
- Kaplan, V.D. (2008). Örgütsel ZekanIn Yenilik Yeteneğine ve Firma Performasına Etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gebze İleri Teknoloji Enstitüsü, Gebze.
- Genç, S. G., Genç, V., & Gümüş, M. (2016). “Otel işletmelerinde Duygusal Zekanın Iş Stresi Ve Iş Yaşam Dengesi Üzerindeki Etkisi”. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 6(2/1): 97-112.
- Gupta, S, (2016). “Emotional Intelligence and Work Life Balance of Employees in the Information Technology Industry”. Arabian Journal of Business Management Review, 6:201.
- Golden, A.G. Kirby, E. L. & Jorgenson, J. (2006). Work-Life Research from Both Sides Now: AnIntegrative Perspective for Organizational and Family Communication, Annals of the International Communication Association, 30(1): 143-195.
- Kağnıcıoğlu, D. D. (2013). “Refah Devleti Modellerine Göre Avrupa Birliğinde İş-Yaşam Çatışması Ve İş- Yaşam Dengesi Politikaları”, www.ceis.org.tr/dergi (21.10.2017).
- Mohan, A. (2018). Emotional Management of The Employee at Work Place. Indian Journal of Health and Well-being, 9(4): 672-677.
- Shylaja P. &Prasad, Ch. J. (2017). “Emotional Intelligence and Work Life Balance”, IOSR Journal of Business and Management, 19(5): 18-21.
- Titrek, O., Bayrakçı M., &Zafer, D. (2009).“Okul Yöneticilerinin Duygularını Yönetme Yeterliklerineİlişkin Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Görüşleri”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(18): 55-73.
- Tutar, H. (2016). Davranış Bilimleri Kavramlar ve Kuramlar, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
- Töremen, F. (2008). “Yönetimde Etkili Bir Yaklaşım: Duygu Yönetimi”, Kuramsal Eğitimbilim, 1(1):33- 47.
- Yaylacı, G. Ö. (2006). Kariyer Yaşamında Duygusal Zekâ, Hayat Yayınları, İstanbul.
- Zeidner, M., Matthews, G., & Roberts, R. D. (2004). Emotional Intelligence in the Workplace: A Critical Review. Applied Psychology: An International Review, 53(3), 371-399.
