Author :
Abstract
Bu çalışmada, Arap dilinde özellikle geçen asırda görülen ammice ve fushâ tartışmaları ele alınmıştır. Arap dili araştırmalarında âmmice ve fushâ konusu kökleri tarihin derinliklerine kadar uzanan en karmaşık konularından biridir. Çoğu zaman ideolojik bakış açısıyla ele alınan bu konunun şimdiye kadar ne teoride ne de pratikte çözüme kavuşturulduğu söylenemez. Ele alınan problemde genel olarak iki yaklaşım vardır. Bir yaklaşım âmmicenin, fushâya karşı batılı sömürgeciler tarafından empoze edildiğini dolayısıyla hiçbir alanda kullanılmaması gerektiğini savunurken, diğer yaklaşım bunun sosyo-linguistik bir realite olduğunu, dolayısıyla bilimsel olarak ele alınıp incelenmesi gerektiğini savunmaktadır. Buna göre âmmice, fushâya karşı bir alternatif değil, onun daha da zenginleşmesi için bir kaynak olarak görülmelidir. Konu 1800’lü yıllarda müsteşrikler tarafından Arap kültürü ve İslam dini aleyhine istismar edilmiş olsa da günümüz dünyasında böyle bir tehlikenin var olup olmadığı yeniden gözden geçirilmelidir.
Keywords
Abstract
This work has handled Slang-Classical debates especially in Arabic language that was seen in the past era. It has been found in researches that the issue of slang and classical in Arabic, is one of the most sophisticated issues that its roots extends back to history's depths. It always handled from ideological viewpoint but until now it cannot be said that it has been resolved neither theoretically nor practically. Generally, there are two approaches for those who handled the problem. The first approach advocates that slang, as opposed to classical, shouldn't be used in any field because it was imposed by the western colonists. The other approach advocates the need to handle the research scientifically for the reality of its socio-linguistic nature. According to this, slang, as opposed to classical, isn't alternative to it. Rather, it should be seen as a source for further enrichment to it. For more than 1800 years, Orientalists have exploited this issue against the Arabic culture and Islam; nevertheless, it should be reviewed whether there is such a danger in our world today.
Keywords
- Aydın, T. (2010). “Arapçada Yapılan Yaygın Dil Hataların Tashihinde Kur’ân’a Müracaat: Muhammed el-‘Adnânî’nin Mu‘cemu’l-Ağlâti’l-Luğaviyyeti’l-Mu‘âsıra’sı Örneğinde Konulu Bir İnceleme” , Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Ankara.
- Cebar, H. (2009) “el-Luğatü’l-’Arabiyye fi’s-Suhufi’l-Yevmiyye ve’l-Usbuiyye fi’l-Ürdün”, Ürdün Mecmaü’l-Luğati’l-’Arabiyye Yıllık Kültürel Çerçeve Konu, Ürdün.
- Çetin, N. (1991), “Arap”, Diyanet İslâm Ansiklopedisi (DİA), (III): 321-324, İstanbul.
- Dayf, Ş. (2000). fi’t-Türâṡ ve’ş-şi’r ve’l-luğa, Dârü’l-Meârif, Kahire.
- Dayf, Ş. (2000). “Beyne’l-Fushâ ve’l-Âmmiyye”, Mecmü’l-Luğati’l ‘Arabiyye Dergisi, (89), Kahire.
- Faysal, S. (2009). Ḳâḍâyâ el-luğati’l-’arabiyye fi’l-’aṣri’l-hadîṡ, Gazze, 60 Bkz. Mekâlih, a.g.m. 61 Hûrşîd, a.g.e., s. 226. 62 Hûrşîd, a.g.e., s. 226.
- Ferîha, E. (1989). el-Lehecât ve üslûbu dirâsetihâ, Beyrut, Darü’l-Cîl,
- Fück, J. (1980). “el-’Arabiyye dirâsât fi’l-luğa ve’l-lehecât ve’l-esâlîb”, çev. Ramazan Abduttevvab, Mektebetü’l-Hancî, Mısır.
- Hakîm, R. (2011). “Müsteveyât ist’imali’l-luğati’l-’arabiyye: Beyne’l-vaki’ ve’l-bedîl”, Mevlûd Ma’meri Üniversitesi, Dil ve Edebiyat Fakültesi Arap Edebiyatı Bilim Dalı, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Cezayir,
- Hamed, G. (1993). “Tekevvünü’l-’Arabiyyeti’l-Fushâ”, Mecmaü’l-Luğati’l-’Arabiyyeti’l- Ürdüniyye Dergisi, (48), Ürdün.
- Hasan, A. (2005). “el-Luğatü’l-’Arabiyye fi’l Karni’l-Hâdî ve’l-İşrîn fi’l Müessesât e’t-Ta‘lîmiyye fî Cumhuriyyeti Mısr el-’Arabiyye el-Vakî’ ve’t-Tehaddiyyât ve İstişrâf el-Müstakbel”, Ürdün Mecmaü’lLuğati’l-’Arabiyye Dergisi Üçüncü Konferansı, Ürdün.
- Hûrşîd, F. (1986). Humûm katibi’l-’aṣr, Dârü’ş-Şurûk, Beyrut.
- İbn Fâris, (1991). Mu’cemü meḳâyîsü’l-luğa, C: V, thk. Abdüsselâm Muhammed, Dârü’l-Cîl, Beyrut.
- ibn Haldûn, (2004). el-Muḳaddime, thk. Abdullah Derviş, Dâru Ya’rub.
- Karadavut, A. (1997). “Arap Dilinde Lahn’in Doğuşu”, Selçuk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (7), Konya.
- Maûş, S. (2003). “el-Luğatu’l-’Arabiyye fi’l-İzâa ve’t-Tilfaz ve’l-Fezâiyyât fî Lübnân Dirâse Tahlîliyye ve Nakd”,Ürdün Mecmaü’l-Luğati’l-’Arabiyye Altıncı Konferansı, Ürdün.
- Mekâlih, A. (2001). “el-Luğatü’l ‘Arabiyye fî Vesâili’l-İ’lâm”, Mecmaü’l-Lüğati’l-’Arabiyye 67. Toplantısı, Kahire.
- Muhtâr, A. (2008). “a-m-m” md., Mu’cem el-Luğati’l-’Arabiyyeti’l-Muâsıra Dergisi ,
- Mühennâ, F. (2002). “Luğatü’l-İ‘lami’l-’Arabiyye Beyne’l-Fushâ ve’l-Âmmiyyât”, el-İzâatü’l- ’Arabiyye Dergisi, (2).
- Râfiî, M. (1997)., Târîḫu âdâbî’l-’arab, Mektebetü’l-Îmân, Kahire.
- Saîd, N. (1982). Târîḫu’d-da’ve ila’l-âmmiyye ve âṡârihâ fî Mısr, Dârü’s-Sekâfe, İskenderiyye.
- Şûşe, F. (2003). “el-Luğatü’l-’Arabiyye fi’l-İzâa ve’t-Tilfâz ve’l-Fezâiyyât fî Cumhûriyyeti Mısr el-’Arabiyye Dirâse Tahlîliyye ve Nakd”,Ürdün Mecmau’l-Luğati’l-’Arabiyye Beşinci Konferansı, Ürdün.
- Yazıcı, H. (1996). “Arapça’da Mahalli Lehçelerin Yazı Dili Yerine Kullanılma Teşebbüsleri”, İlmi Araştırmalar Dergisi (2), İstanbul.
- Yıldız, M. (2010), “Standart ve Yerel Arapçanın Tarihsel ve Filolojik Sınırları: Mısır Lehçesi Örneği”, Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 10 (3), 26-27.
