İNSAN KAYNAKLARININ GÜÇLENDİRİLMESİ VE ÖRGÜTSEL GÜVEN İLE ARASINDAKİ İLİŞKİ: OTEL ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Author :  

Year-Number: 2018-22
Language : null
Konu :
Number of pages: 4097-4103
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Güçlendirme; yardımlaşma, paylaşma, yetiştirme, eğitme ve takım çalışması gibi yollarla çalışanların karar verme yetkilerini artırma, iş yapabilme yeteneklerini ve genel anlamda onları geliştirme sürecidir (Vogt ve Murrel, 1990). Conger ve Kanungo ise güçlendirmeyi motivasyonel bir kavram olarak kabul etmekte ve güçlendirmenin işgörenlerin özyeterlilik duygularının artırılması olarak tanımlamaktadırlar. Örgütsel güven, hem örgüt içi hem de örgütlerarası ilişkilerde yer alan bir unsur olarak görülmektedir. Örgüt içi güven, örgüt üyelerinin paylaştığı güven düzeyini ifade ederken, örgüt dışı güven örgütün müşterileri, tedarikçileri veya ortakları ile ilgili güveni yansıtmaktadır. Örgüt içi güven, örgüt içinde oluşan güven iklimi olup, örgütsel rollere, ilişkilere, deneyimlere dayanarak, örgüt üyelerinin davranışları hakkındaki olumlu beklentileri ortaya koymaktadır. Araştırmada, işgören güçlendirme ve örgütsel güvenin, insan kaynaklarının verimlilik ve etkinlikteki önemi vurgulanarak, insanın fiziksel, psikolojik ve zihinsel gücünden daha iyi yararlanmanın yolları araştırılarak, uygulayıcılara ve söz konusu alandaki çalışmalara katkı sağlamak amaçlanmıştır. Araştırma, güçlendirme algılarının örgütsel güven üzerindeki etkisine, örgütsel verimlilik, etkinlik ve performansa yönelik katkısına dikkat çekmek bakımından önem taşımaktadır.

Keywords

Abstract

Empowerment is the process of increasing the decision-making powers of the employees by means of cooperation, sharing, raising, training and teamwork (Vogt and Murrel, 1990). Conger and Kanungo recognize empowerment as a motivational concept and describe empowerment as enhancing self-efficacy empowerment of employees. Organizational trust is seen as an element in both organizational and intra-organizational relationships. While intra-organizational trust expresses the level of confidence shared by the members of the organization, non-organizational trust reflects the trust of its customers, suppliers or partners. Intra-organizational trust is the climate of trust within an organization and positively predicts the behavior of organizational members based on organizational roles, associations, and experiences. In the research, it is aimed to contribute to the practitioners and the related studies by investigating ways of better utilization of human physical, psychological and mental power by emphasizing the importance of employee empowerment and organizational trust in terms of human resources’ productivity and effectiveness. The research is important in terms of attracting attention to the impact of empowerment perceptions on organizational trust, organizational efficiency, effectiveness and performance.

Keywords


  • Asunakutlu, T. (2002). “Örgütsel Güvenin Oluşturulmasına İlişkin Unsurlar ve Bir Değerlendirme”, Muğla

  • Asunakutlu, T. (2002). “Örgütsel Güvenin Oluşturulmasına İlişkin Unsurlar ve Bir Değerlendirme”, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 1-13.

  • Baltaş, A. (2000). Ekip Çalışması ve Liderlik, Remzi Kitabevi, İstanbul.

  • Brehm, J. & Scott G. (2002). “Rules, Trust and the Allocation of Time”, Paper Presented at the Annual Meeting of the Midwest Political Science Association, Chicago, IL, 25-28.

  • Bromiley, P. & Cummings L. L. (1996). “The Organizational Trust Inventory (OTI)”, (Ed. Roderick M. K. & Tyler T. R.), Trust in OrganizationsThousand Oaks: Sage, 302-319.

  • Büyükdere, B. B. & Solmuş, T. (2007). “İş ve Özel Yaşamda Kişiler Arası Güven”, (Ed. Solmuş T.), Endüstriyel Klinik Psikoloji ve İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Yayın Dağıtım, İstanbul.

  • Conger, J. A. & Kanungo, R. N. (1988). “The Empowerment Process: Integrating Theory and Practice”, Academy of Management Review, 13(3), 471-482.

  • Derin, N. (2011). İşletmelerde Geride Kalan Sendromu ve Örgütsel Güven, Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.

  • Hosmer, L. T. (1995). “Trust: The Connecting Link Between Organizational Theory and Philosophical Ethics”, Academy of Management Reviw, 20.

  • Kalaycı, Ş. (2008). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayın Dağıtım, Ankara.

  • Klagge, J. (1998). “The Empowerment Squeeze-Views from the Middle Management Position”, The Journal of Management Development, 17(8), 548-558.

  • Öğüt, A. & Erbil, C. (2009). Sosyal Sermaye Yönetimi, Çizgi Kitabevi Yayınları, Konya.

  • Sargut, A. S. (2001). Kültürler Arası Farklılaşma ve Yönetim, 2. Baskı, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara.

  • Schockley-Zalabak, P.; Ellis, K. & Cesaria, R. (2000). “IABC Research Foundation Unveils New Study on Trust”, Communication World, 17(6), 7-9.

  • Spreitzer, G. M. (1996). “Psychological Empowerment in the Workplace: Dimensions, Measurement and Validation” Academy of Management Journal, 381(5), 1442-1466.

  • Thomas K. W. & Velthouse, B. A. (1990). “Cognitive Elements of Empoverment: An “Interpretive” Model of Intrinsic Task Motivation”, Academy of Management Reviw, 15(4), 666-681.

  • Tüzün, İ. K. (2007). “Güven, Örgütsel Güven ve Örgütsel Güven Modelleri”, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5, 93-118.

  • Vogt, J. & Murrel, K. (1990). “Empowerment in Organization: How to Spark Exceptional Performance”, Amsterdam University Associates, Inc, 5-8.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics