Şiddet dünya toplumlarının çok önemli sorunudur. Ülkeden ülkeye değişir. Kurum ve kuruluşlarda çok çeşitli şiddet değişkenlerine rastlamak mümkündür. Meslek ve meslek gruplarında şiddetin topluma yansımayanları, çalışma hayatında başarısız çalışmalara ve çok ciddi sorunlara neden olmaktadır. Özellikle sağlık sektöründe, hastanelerde kadın hemşirelerde şiddet, hastalara ve hemşirelere zarar vermektedir. Bu çalışma ile sağlık çalışanlarının maruz kaldığı şiddeti hem kadın hem sağlık çalışanı olması açısından hemşireler arasında belirleyip, ilişkili olduğu düşünülen faktörleri sunarak çözüme katkı sağlamak amaçlanmaktadır. Tez çalışması Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde çalışan kadın hemşirelerden ankete geri dönüş yapan 207 sinin cevaplandırdığı ‘’Şiddet Olay Formu’’ndan elde edilen verilerin İstatistiksel analizlerinin NCSS (Number Cruncher Statistical System) 2007 Statistical Software (Utah, USA) programı kullanılarak yorumlanmasıyla oluşmuştur. Çalışma verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metotların (Ortalama, Standart sapma, medyan, sıklık, oran) yanı sıra normal dağılım gösteren değişkenlerin gruplar arası karşılaştırmalarında Syudent t test kullanılmıştır. Normal dağılım göstermeyen parametrelerin gruplar arası karşılaştırmalarında Mann Whitney U test kullanıldı. Niteliksel verilerin karşılaştırılmasında ise Pearson Ki-Kare testi, Yates Continuity Correction test, Fisher’sExact test ve Fisher –FreemanHalton test kullanıldı. Sonuçlar % 95’lik güven aralığında, anlamlılık p<0.05 düzeyinde değerlendirilmiştir. Araştırmaya katılan hemşirelerin Şiddet Olay Formunda ki yanıtları; yaş, eğitim durumu, medeni durum, çalıştığı birim, meslekte çalışma süresi, haftalık çalışma süresi, çalışma pozisyonu, şiddete maruz kalma durumu sorularıyla gruplandırılıp, ortalamalarının anlamlılıkları karşılaştırılmıştır. Çalışma sonucu hemşirelerin yüzde 77,3’ünün şiddete maruz kaldığı, saldırganın genelde hasta yakını pozisyonunda ve erkek olduğu, saldırının gerçekleşeceğini hemşirenin önceden yüzde 80,2 oranında hissetmediği, saldırının genelde koridorda ve hemşire yalnız değilken gerçekleştiği, saldırı sonucu hemşirelerin yaşadığı ifade ettiği duygunun en sık korku olduğu, olayın polise yüzde 84.1 oranında bildirilmediği sonuçlarına ulaşılmıştır.
Violence is a very important problem of world societies. It changes country to country. In institutions and organizations, it’s possible to face with various violence types. Reflection of violence to the society in jobs and occupational groups, causes being unsuccessful and very serious problems in business life. Especially in healthcare sector, violence against personnel hurts nurses and patients in hospitals. In this study the aim is to support the solution for violence against healthcare personnel, especially women nurses who are both women and healthcare personnel, by picking the factors that are thought to be connected. The study was formed by interpreting the statistical analysis taken from “Violence Event Form” which is the survey that is answered by 207 of the women nurses of Dr. Sadri Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, by using NCSS (Number Cruncher Statistical System) 2007 Statistical Software (Utah, USA). While the study data was being evaluated, alongside of the definitive statistical methods (avg, standard deviation, median, ratio) Student test was used on the comparison of normally distributed variables between groups. On the comparison of non-normally distributed parameters, Mann Whitney U test was used. On the comparison of qualitative data, Pearson Ki-Kare test, Yates Continuity Correction test, Fisher’sExact test and Fisher –FreemanHalton test was used. Results were evaluated in the confidence interval of 95% and relevance was evaluated in the level p<0.05.The answers of nurses in Violence Event Form were classified according to the questions: “age, educational status, marital status, unit, years in the job, weekly work hours, position and being exposed to violence” and the relevance of averages was compared. The result of the study is that 77.3% of nurses are exposed to violence, the attacker is generally relevant to the patient and male, nurses cannot detect the attack before it happens by 80.2%, the attack is generally done in corridor and while the nurse is not alone, the most felt emotion after attack is fear and the event is not reported to the police by 84.1