KAMU SEKTÖRÜNDE ÖRGÜTSEL BAĞLILIK: 11 10 2011 TARİH VE 663 SAYILI KHK KAPSAMINDA YAPILANDIRILAN KAMU SAĞLIK SEKTÖRÜNDE ÖRGÜTSEL BAĞLILIĞIN ANALİZİ
Author :
Abstract
Örgütsel bağlılık, çalışanların örgütlerine veya kurumlarına karşı hissettikleri aidiyet şeklinde tanımlanabilir. Söz konusu tanımdan da hareketle örgütsel bağlılık, gerek çalışanlar gerekse kurumlar için ortaya çok boyutlu ve kapsamlı sonuçlar doğurabilen stratejik bir konudur. Dolayısıyla bir örgüt veya kurum nezdinde görev yapan çalışanların bağlılıkları, hem kendi tatminleri ve performansları, hem de kurumsal verimlilik ve başarı için büyük önem taşımaktadır. 11.10.2011 tarih ve 663 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile yapılandırılan Sağlık Bakanlığı teşkilatında; Türkiye Kamu Hastaneler Kurumu, Türkiye Halk Sağlığı Kurumu ve Sağlık Bakanlığı Merkez Teşkilatı olmak üzere üçlü yapı öngörülmüştür. Bu bağlamda merkezde bulunan söz konusu kurumların taşradaki teşkilatları ise sırayla Kamu Hastaneler Birliği Genel Sekreterlikleri, Halk Sağlığı Müdürlükleri ve İl Sağlık Müdürlükleridir. Söz konusu üç kurumda çalışanların bağlılıklarının analizi, üçlü kurumsal yapının çalışanlar nezdinde oluşturduğu aidiyet algısının değişiminin tespit edilebilmesi için önem taşımaktadır. Bunun için bir örneklem oluşturabilme amacıyla, Bartın İl Kamu Sağlık Teşkilatı’nı oluşturan Bartın İl Sağlık Müdürlüğü, Bartın Kamu Hastaneler Birliği ve Bartın Halk Sağlığı Müdürlüğü’nde görev yapan ve anket uygulamasını kabul eden 212 kamu çalışanına, Allen ve Meyer tarafından (1990) geliştirilen ve Arzu Wasti (2002) tarafından Türkçeye uyarlanan örgütsel bağlılık anketi uygulanmıştır. Gerçekleştirilen anket ve analiz sonucunda Bartın Kamu Sağlık Teşkilatı'nda görev yapan kamu çalışanlarının örgütsel bağlılıkları üç alt boyutta ve demografik değişkenler ekseninde değerlendirilmiştir. Bu bağlamda genel olarak duygusal bağlılık ve normatif bağlılık alt ölçekleri için yöneticilerin bağlılık düzeyi, memurlardan daha fazla iken, devam bağlılığında memurların bağlılık düzeyi yöneticilerden anlamlı derecede daha yüksektir. Bu bağlamda memurların bağlılıklarının daha çok kamunun öngördüğü iş güvencesi ve istihdam istikrarı nedeniyle devam bağlılığı şeklinde ortaya çıktığı söylenebilir. Yöneticilerde ise memurlara göre duygusal ve normatif bağlılığın daha yüksek olduğu dikkat çekmektedir.
Keywords
Abstract
Organizational commitment can be defined as a sense of belonging which employees feel towards their organizations or institutions. With this in mind, organizational commitment is a strategic issue that can result in multi-dimensional and comprehensive results for both employees and institutions. Therefore, the commitment of employees who work for an organization or an institution is of great importance both for their own satisfaction and performance, and for organizational or institutional productivity and success. Within the Ministry of Health organization structured by the Decree Law No. 663 dated 11.10.2011; Turkey Public Hospitals Organization, the Public Health Agency of Turkey and the Central Organization of the Ministry of Health are envisaged as a tripartite structure. According to this, the provincial organizations of the related institutions in the center are General Secretariat of Public Hospitals Association, Public Health Directorates and Provincial Health Directorates. The analysis of the loyalties of the employees working in this three institutions is crucial so that the change in the perception of belonging which the triple institutional structure has formed in the employees can be determined. In order to create a sample for this purpose, an organizational commitment questionnaire developed by Allen and Meyer (1990) and adopted to Turkish by Arzu Wasti (2002) was applied to 212 public employees working in the Bartın Provincial Health Directorate, Bartın Public Hospitals Association and Bartın Public Health Directorate, the Bartın Provincial Public Health Organization, As a result of the survey and analysis, the organizational commitment of public employees working in Bartın Public Health Service was evaluated in three sub-dimensions and on the axis of demographic variables. According to this, while the level of commitment of managers for emotional attachment and normative commitment subscales is higher than that of civil servants, the level of commitment of civil servants in terms of attendance is significantly higher than that of managers. It can also be said that the loyalties of the civil servants are more in terms of attendance due to the job security and employment stability prescribed by law. As for the executives, it is seen that their emotional and normative commitment is higher than that of civil servants.
Keywords
- Agarwal, S., T. E. Decarlo ve S. B. Vyas (1999). “Leadership Behavior and Organizational Commitment: A
- Agarwal, S., T. E. Decarlo ve S. B. Vyas (1999). “Leadership Behavior and Organizational Commitment: AComparative Study of American and Indian Salespersons”, Journal of International Business Studies, Vol.30(4), 724-741.
- Allen, N.J. ve J.P. Meyer (1990). “The Measurement and Antecedents of Affective, Continuance and Normative Commitment to the Organization”, Journal of Occupational Psychology, Vol.63, 1-18.
- Allen, N.J. ve J.P. Meyer (1990). “Organizational Socialization Tactics: A Longitudinal Analysis of Links to Newcomers’ Commitment and Role Orientation”, Academy of Management Journal, Vol.33, 847-858.
- Bakan, İsmail (2011). Örgütsel Stratejilerin Temeli Örgütsel Bağlılık Kavram Kuram Sebep ve Sonuçlar, Birinci Baskı, Gazi Kitapevi Yayınları, Ankara.
- Becker, H.S. (1960). “Notes on the Concept of Commitment”, American Journal of Sociology, Vol. 66, 32- 42.
- Chen, Z. X. ve A. S. Tsui ve J. L. Farh (2002. “Loyalty to Supervisor vs. Organizational Commitment:Relationships to Employee Performance in China”, Journal of Occupational and Organizational Psychology, Vol.75, 339-356.
- Çöl, Güner (2004). “Örgütsel Bağlılık Kavramı ve Benzer Kavramlarla İlişkisi”, İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları, C. 6(2), 31-45.
- Elliott, K. ve M. Hall (1994). “Organizational Commitment and Job Involvement: Applying Blau and Boal’s Typology to Purchasing Professionals”, American Business Review, 6-14.
- İnce ve Gül (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık, Birinci Baskı, Çizgi Kitabevi Yayınları, Konya.
- Jaramillo, F., J. P. Mulki ve G. W. Marshall (2005). “A Meta Analysis of the Relationship BetweenOrganizational Commitment and SalesPerson Job Performance: 25 Years of Research”, Journal of Business Research, Vol. 58, 705-714.
- Kanter, R. M. (1968). “Commitment and Social Organizations”, American Sociological Review, 449-517. Kazan, M. (1985). Örgütsel Davranışta Sistem Tartışmaları, Devran Yayınları, İstanbul.
- Kiesler, C. A. (1971). The Psychology of Commitment: Experiments Linking Behaviour to Belief, Academy Press, New York.
- Kuvaas, Bard (2003). “Employee Ownership and Affective Organizational Commitment Employee'sPerceptions of Fairness and Their preference for Company Chores Over Cash”, Scandinav Journal Management, Vol:19, 193-212.
- Leong, C. S., A. Furnham ve C. L. Cooper (1996). “The Moderating Effect of Organizational Commitment on the Occupational Stres Outcome Relationship”, Human Relations, Vol. 49(10), 1345-1361.
- Mowday, R.T., L.W. Porter ve R.M. Steers (1982). Employee Organization Linkages, Academic Press, ss.365, New York.
- Meyer, J.P. ve N.J. Allen (1991). “A Three-Component Conceptualization of Organizational Commitment”, Human Resources Management Rewiew, C.1, 61-89.
- Meyer, J. P., D. J. Stanley, L. Herscovitch ve L. Topolnytsky (2002). “Affective, Continuance, andNormative Commitment to the Organization: A Meta-analysis of Antecedents, Correlates, and Consequences”, Journal of Vocational Behavior, Vol: 61, 20-52.
- Morrow, P. C. (1983). “Concept Redundacy in Organizational Research: The Case of Work Commitment”, Academy Of Management Review, Vol:8, 486-500.
- Nijhof W. J., M. J. De Jong ve G. Beukhof (1998). “Employee Commitment In Changing Organizations: An Exploration”, Journal of European Industrial Training, Vol:22, No:6, 243- 248.
- Scholl, Richard W. (1981). “Differentiating Organizational Commitment From Expectancy as a Motivating Force”, Academy of Management Review, 6(4), 589-599.
- Sheldon, M.E. (1971). “Investments and Involvements as Mechanisims Producing Commitment to the Organization”, Administrative Science Quarterly, Vol:16, 143-150.
- Shore, L. M. ve H.J. Martin (1989). “Job Satisfaction and Organizational Commitment in Relation to Work Performance and Turnover Intentions”, Human Relations, Vol. 42(7), 625-638.
- Siders, M. A., G. George ve R. Dharwadkar (2001). “The Relationship of Internal and External Commitment Foci to Objective Job Performance Measures”, Academy of Management Journal, Vol.44 (3), 570-579.
- Thornhill, A., P. Lewis, ve M.N.K. Saunders (1996). “The Role Of Employee Communication In Achieving Commitment And Quality In Higher Education”, Quality Assurance In Education, Vol:4, No:l, 12-20.
- Uygur, Akyay (2004). “Örgütsel Bağlılık ve İşgören Performansı, Türkiye Vakıflar Bankası Ankara, İstanbul ve İzmir İli Şubelerine Yönelik Alan Araştırması”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
- Uygur, Akyay (2009). Örgütsel Bağlılık ve İşe Bağlılık, Birinci Baskı, Barış Pilatin Kitabevi Yayınları, Ankara.
- Ünal, Cemil (1989).. Temel Bağlılık Yaklaşımları, Doğuş Yayınevi, İstanbul.Varoğlu, Demet (1993). “Kamu Sektörü Çalışanlarının İşlerine ve Kuruluşlarına Karşı Tutumları, Bağlılıkları ve Değerleri”, (Doktora Tezi), Ankara.
- Wahn, J.C. (1998). “Sex Differences In The Continuance Component or Organization Commitment”, Group & Organizational Management, Vol: 23 Issue:3, 256-268.
- Wiener, Y. (1982). “Commitment in Organizations: A Normative View”, Academy of Management Review, Vol:7, No:3, 418-428.
